Fotografie
Photographie

De modellenwedstrijd Best Model European Union werd voor de eerste maal georganiseerd op zondag 15 november 2015. Bij vele wedstrijden zijn er verschillende etapes: de nationale wedstrijden, en dan de internationale wedstrijden die er aan gekoppeld zijn.

Best Model European Union werd in Brussel georganiseerd (de facto hoofdstad van Europa). Wegens Europalia Turkije en het feit dat Best Model World zijn oorsprong in Turkije heeft, werd ook dit land uitgenodigd, terwijl het geen lid van de Europese Unie is.

De eerste deelnemers en de internationale delagaties kwamen vrijdag in de loop van de dag aan. De mensen werden afgehaald aan de luchthaven van Charleroi, Zaventem en in Brussel Zuid. Er waren vertragingen, koffers die verloren gingen, vluchtnummers die verkeerd doorgegeven werden, zodat de pendelbus in Charleroi stond te wachten terwijl de vlucht in Zaventem toekwam, enz. Niets nieuws onder de zon eigenlijk. Gelukkig viel de file op de brusselse ring mee.

De eerste dag werden er ook fotoshoots voorzien in een nabijgelegen appartement. Deze foto's zouden gebruikt worden op de dag van de show zelf (projectie op een doek voor de catwalk en fiches voor de jury). De fotoshoot ging door tot lang in de nacht (in feite tot ongeveer 2 uur 's nachts, en dan moest de studio nog afgebroken worden). De fotoshoot werd enkel onderbroken voor een maaltijd met alle deelnemers.

De studio foto's van Best Model European Union staan hier. Deze foto's werden eveneens aan de jury gegeven.

Dan zijn de aanslagen in Parijs gebeurd, en de show zou afgelast moeten worden. Er waren overal mensen van de staatsveiligheid aanwezig in het hotel waar de delegaties aanwezig waren.

Zaterdag morgen is de voorzitter gedurende drie uur bij de staatsveiligheid geweest. Uiteindelijk kon de wedstrijd toch doorgaan, maar er mochten geen prominenten aanwezig zijn: dus geen volksvertegenwoordigers, geen ambassadeurs, geen leden van het Brussels hoofdstedelijk gewest, enz. De dag zelf zou de zaal voor 50% leeg zijn...

Zaterdag is het een dag om de stad te verkennen: we gaan naar de Atomium, we eten in het centrum van Brussel en in de namiddiag bezoeken we de Europese instellingen. De showvoorbereiding werd afgelast, omdat we toen nog niet zeker waren of de show wel degelijk mocht doorgaan. 's Avonds gaan de modellen nog naar een nabijgelegen club.

Zondag start de showvoorbereiding. De deelnemers worden in groepjes van het hotel Louizalaan naar Bozar gebracht. Eerst de meisjes, dan de jongens. De meisjes doen eerst de showvoorbereiding en tijdens de showvoorbereiding van de jongens wordt de make-up voor de meisjes gedaan.

Het niveau van de deelnemers is heel variabel en bepaalde deelnemers weten het verschil niet tussen een miss of mister verkiezing en een modellenwedstrijd. Zelfs de technische basis hebben bepaalde deelnemers niet. Het is voldoende dat iemand verkeerd loopt, en die stuurt dan de hele show in de war. We hebben zelfs een deelnemer moeten uitsluiten omdat die altijd te laat was (of niet kwam opdagen). Een modellenwedstrijd is een vreemde wedstrijd, waar een paar slechte deelnemers de hele show naar beneden kunnen halen. Veel van de deelnemers (die ik reeds aan het werk heb gezien) presteerden onder hun niveau, ze worden omlaag getrokken door de anderen.

Na de showvoorbereiding wordt de make-up gedaan en worden de kleren gepast. Tijdens de catwalk van de stylisten is het de bedoeling dat er deftig gedefileerd wordt (zoals de modeshows in Parijs), niet zoals op een miss-verkiezing. Bij de catwalk in nationaal costuum zijn de deelnemers volledig vrij hoe ze willen defileren.

De voorstelling begint met het volkslied van België en Turkije en een minuut stilte ter nagedachtenis van de gebeurtenissen in Parijs. De show is slecht uitgevoerd, het niveau tussen de deelnemers is zo verschillend dat de gehele show er onder lijdt. Toch zijn er een aantal deelnemers die heel professioneel zijn.

Na een pauze worden de resultaten meegedeeld en is er tijd voor de groepsfoto's met familie, vrienden en leden van de nationale delegaties.

Foto 4:
Een van de vele groepsmaaltijden

's Avonds en de dag nadien worden de deelnemers terug naar de luchthaven of Brussel Zuid gebracht. De organisatoren hebben dus nauwelijks geslapen in deze drie nachten. Het wordt een nachtmerrie: er is ruzie tussen de turkse deelnemers en de deelnemers willen niet meer samen op eenzelfde vliegtuig. Er moet zelfs een aparte pendeldienst voorzien worden. Dan zijn er weer de problemen met de modellen die niet op tijd komen opdagen. "Mijn vlucht is maar om 11 uur, waarom moet ik klaar staan om 8 uur?" Ze vergeten dat door de verstrengde incheck procedures je twee uur vroeger aanwezig moet zijn op de luchthaven. Dan zijn er de files op de brusselse ring, aanschuiven aan het luchthaven, enz. Daarbij komt nog dat een aantal deelnemers op eigen houtje vertrekken zonder iets te zeggen, waardoor we de pendelbus nodeloos moeten laten wachten.

Waarom Turkije?

Foto 5:
De turkse delagatie vormt een aparte groep. Een van de begeleiders wilt zelfs niet op de foto en deze foto moest verwijderd worden.
Maar ik heb wel voor een compromis gezorgd (de turken kennen het woord compromis niet).

De kledij van de turkse stylisten oogt zeer verouderd, met paillettes die je per kilo in de GB kan kopen (het waren eigenlijk lopende kerstbomen), geen stijl. Het lijkt wel een plaatselijke miss-verkiezing, geen internationaal modellenwedstrijd.

Er zijn ook turken in de jury, en die stemmen enkel voor turkse kandidaten. Het is heel opvallend: sommigen geven zelfs geen applaus voor niet-turkse kandidaten. Omdat de andere juryleden voor verschillende landen stemmen (ook voor een paar turkse kandidaten) wint een turkse deelnemer de verkiezing (terwijl er eigenlijk veel betere kandidaten waren).

De turken vormen een groep en praten altijd turks. Ze luisteren niet naar de organisatoren, komen te laat op hun afspraken en doen maar hun zin. Sommigen zijn vedettes in Turkije, maar hier zijn ze niets waard. Ze weigeren hun koffers te dragen en onze chauffeurs (die allemaal gratis werken) moeten hun koffers dragen tot op het perron of tot de incheckbalie (terwijl ze daardoor de andere deelnemers die aan het hotel staan te wachten in de kou laten).

De turkse presentatrice moet snel naar Bozar vervoerd worden. Omdat de minibus reeds vol flessen water en eten zit, kan er niemand anders mee. Ze moet echter direct vertrekken, want ze moet haar tekst instuderen, maar haar begeleiders eisen dat ze mee kunnen. In een minibus ligt er ook kledij van de stylisten (kledij die ook op tijd aanwezig moet zijn in de zaal). De drie andere begeleiders kunnen dus niet mee, er we gaan de bus niet leeghalen om ze in één keer te vervoeren. Het was trouwens zo gepland dat de begeleiders niet aanwezig mochten zijn op de showvoorbereiding en slechts later op de dag zouden vervoerd worden.

Ik heb uiteindelijk moeten schreeuwen om de zaken in orde te brengen: de presentatrice vertrekt nù, en de rest komt later in een volgende bus. Ze zal er trouwens niets van bakken, en de engelse tekst laat ze na een paar zinnen in het begin volledig achterwege. Ze leest alles van haar blaadje af en brabbelt zoals een kind, terwijl Robert één en al professionalisme uitstraalt.

Compromissen kunnen de turken niet maken. Het was de bedoeling dat de tukse kandidaten (waarvan het land geen deel uitmaakt van de Europese Unie) niet bij de drie eersten zouden zijn (voor hen waren er speciale prijzen in het leven geroepen: best catwalk, best promising model, enz). Maar omdat de turkse juryleden (tegen alle afspraken in) toch voor turkse kandidaten hebben gestemd, hebben ze een onredelijk aantal prijzen in de wacht gesleept. De andere juryleden hebben immers evenwichtig gestemd en ervoor gezorgd dat de Turken zeker een paar extra prijzen in de wacht zouden slepen. Ze hadden echter geen rekening gehouden met het feit dat alle turkse juryleden enkel voor turken hebben gestemd. Er is een ongeschreven wet die zegt dat de juryleden geen stemmen mogen uitbrengen aan de kandidaten van hun eigen land, maar daar hebben de turkse juryleden zich niet aan gehouden. Volgend jaar moet er een regel komen, waarbij dergelijke stemmen ongeldig verklaard worden; dit zou de stemming veel eerlijker laten verlopen. Bij het Eurovisie somgfestival is het toch ook zo dat een jurylid niet voor een kandidaat van eigen land mag stemmen.

Hoe verloopt zo'n stemmentelling eigenlijk? Omdat de drank en eten in de technische ruimte naast de deliberatiezaal lag, kon ik meeluisteren, en het ging er heel heftig aan toe. De turkse delegatie hield trouwens de wacht in de gang en ik mocht eerst geen drank gaan halen (terwijl ik in de organisatie zat). De juryleden geven punten aan de kandidaten, en met dit resultaat worden de prijzen uitgedeeld. De eerste drie krijgen de eerste drie prijzen (daar kan men niet aan uit), maar dan worden de overige prijzen verdeeld tussen de deelnemers die volgen. Op het laatste werd er nog een extra prijs uitgereikt voor het meest verdienstelijk land, omdat ze zich zo ingezet hadden (maar de organisatoren eigenlijk al voordien wisten dat ze niet in de prijzen zouden vallen: ze kwamen van een te klein europees land).

Na de prijsuitreiking bastte een turkse kandidate in woede uit: ze ging ervan uit dat ze de eerste prijs in de wacht zou slepen. Haar begeleider had immers gezegd dat ze ging winnen. Na veel geroep en getier weigerde ze nog samen met haar begeleider in de pendelbus mee te rijden. Ze eiste een aparte vlucht, waardoor onze planning weeral overhoop gegooid werd.

Foto 6:
Backstage voorbereiding: kleren passen en make up.

De turkse deelnemers eisten dat hun prijs direct in cash geld uitbetaald zou worden, terwijl de prijs op een IBAN rekening gestort moet worden (het zijn immers kosten die door een sponsor betaald worden).

Catwalk fotograferen

Foto 7:
De catwalk in swimwear is de belangrijkste en hier worden de punten uitgereikt, omdat iedereen in swimwear moet defileren en iedereen dezelfde kleren draagt.

Hoe verder?

Het is niet goed dat één land de overwicht krijgt, zeker als het een land is dat geen compromissen kan sluiten. Maar in de toekomst zal dit natuurlijk ook gelden voor andere landen. Twee deelnemers per land, één begeleider, en als er extra mensen willen komen, dan moeten ze alle kosten zelf betalen (de deelnemers betalen immers slechts een klein deel van de kosten).

Best Model European Union mag geen Best Model for Belgium II worden, met dezelfde organisatie en die eenzelfde soort show organiseert. De halve finale van Best Model for Belgium lijkt op de finale, en de finale van Best Model Belgium lijkt op die van Best Model Europe.

Lees ook de pagina over Best Model of the World.