Fotografie
Photographie

De eerste shooting days van 2009: een shooting in de vervallen sanatorium “Joseph Lemaire” in Tombeek en een tweede in Beringen-Mijn.

Le premier Shooting Days en avril 2009: nous sommes allés dans un ancien sanatorium près de Wavre et à Beringen-Mijn.

Les shootings ont eu lieu pendant un week-end et les modèles étrangers ont logé à l'hotel. Normalement on loue une maison (ce qui est plus convivial) si on reste plus d'un week end.

De Shooting Days vonden plaats gedurende een week-end en de internationale modellen konden op hotel logeren. Normaal huren we een huis indien de fotoshoots meer dan een week-end duren.

Het sanatorium Joseph Lemaire in Tombeek werd in 1937 opgericht. De bedoeling was de patienten met tuberculose te isoleren van de bevolking. In die tijd kon tuberculose niet behandeld worden, en van zodra de eerste symptomen verschenen was het lot van de zieke bezegeld: hij zou binnen een paar jaar sterven.

Na de ontdekking van antibiotica konden de patienten genezen worden (na de tweede wereldoorlog). Alle sanatoria en preventoria die in het interbellum gebouwd werden hebben zich moeten toeleggen op de behandeling van andere kwalen. Uit deze periode dateert enkel nog het zeepreventorium (behandeling van obesitas, muco en andere chronische ziekten bij kinderen), het Koningin Elisabeth Instituut in Oosteduinkerke (rust- en verzorgingstehuis) en de Pulderbos (kinder revalidatie). De meeste andere instellingen zijn verdwenen.

Na de tweede wereldoorlog werd het sanatorium gebruikt als hospitaal en revalidatiecentrum. Het sanatorium lag er toen verlaten bij (het gebouw sloot in 1987, precies 50 jaar na de opening), maar er zijn plannen om het gebouw te gebruiken als resitentie (vakantieverblijf, luxe-hotel).

Foto's worden bekeken - On controle les photos

Le sanatorium Joseph Lemaire à Tombeek a été construit en 1937. Le but était d'isoler les malades atteints de tuberculose. A cette époque, il n'existait aucun traitement valable contre la maladie. Une fois que les premiers symptomes apparaissaient, le malade mourrait dans les années qui suivaient.

Grace aux antibiotiques découverts pendant la seconde guerre mondiale, la maladie peut maintenant être guérie et tous les sanatoriums et préventoriums construits pendant l'entre deux guerre ont du se reconvertir ou disparaitre. De cette période ne datent plus que le préventorium marin (traite maintenant les obèses, les muco et certaines maladies chroniques chez les enfants), le KEI à Oostduinkerke (personnes agées) et le Pulderbos (réhabilitation après accident ou intervention chirurgicale importante). Les autres centres ont tous disparu.

Après la secondue guerre mondiale, le centre at été transformé en hopital en en centre de réhabilitation. Le sanatorium Joseph Lemaire a été laissé à l'abandon pendant 20 ans, mais un projet de rénovation est en cours: il s'agit de transformer le sanatorium en hotel.

Sur le toit du sanatorium, à 30m du sol
On voit les émetteurs de Wavre à proximité

---

Beringen-Mijn

Une partie des installations a été restaurée (il y a différentes machines exposées sur le parvis, mais la plus grande partie est d'accès interdit).

Profiter des rayons du soleil - Gebruik maken van het invallend zonlicht

De enige bedoeling van Beringen-Mijn was de waalse staalindustrie van steenkool te voorzien. Immers: alle waalse steenkoolmijnen waren uitgeput en de staalindustrie zat zonder grondstoffen. Op de gebouwen lees je dan ook “Charbonnages de Beringen”. Tegenwoordig komt alle steenkool via cargos, en de staalindustrie die dicht bij de zee gelegen is heeft een economisch voordeel.

Een gedeelte van de mijn is gerestaureerd (met een aantal machines op het pleintje), maar een groot deel van de mijn is verboden toegang.

De kleine wagonetjes reden in de mijnschachten en brachten de mijnwerkers op de werkplaats, soms op een paar kilometer van de liftkokers

Les wagonnets transportaient les mineurs vers le fond de la mine,
situé parfois à des kilomètres des cages d'ascensseurs

Différentes machines sont exposées sur le parvis devant la mine
Verschillende toestellen staan opgesteld voor de ingang van de mijn

Les machines qui étaient présentes sur le parvis ont disparu et c'est devenu un parking. Les rares machines qui restent sont en très mauvais état. La rénovation du site a commencé en 2011, mais rien n'est terminé plus de 6 ans plus tard (à part un centre commercial et des blocs d'appartements).

Deze fotos werden in 2009 genomen op de site van Beringen-Mijn. Toen was het heel gemakkelijk om overal foto's te nemen. Tegenwoordig (2017) zijn de meeste zalen afgesloten en het museum van Beringen-Mijn is eigenlijk een bezoek niet waard.

De machines die op het pleintje opgesteld waren zijn allemaal verdwenen. De weinige machines die overblijven zijn in een zeer slechte staat: doorgeroest, verwaarloosd en getagd. De renovatie van de gebouwen is in 2011 gestart maar meer dan 6 jaren later is er nog niets gerealiseerd, behalve een winkelcentrum en woonblokken.