Fotografie

Vogelsang

Van Ordensburg Vogelsang tot Vogelsang IP
De evolutie van Vogelsang: van nazi kamp waar de duitse elite opgeleid zou moeten worden naar militaire basis van de belgische strijdkrachten in Duitsland. Tegenwoordig is Vogelsang natuurgebied met een museum. De oorspronkelijke gebouwen zijn bewaard gebleven.

Wollseifen

Wollseifen was een naburig dorp dat na de duitse capitulatie overgenomen werd door het leger en gebruikt werd als oefenterrein.
Van de oorspronkelijke huizen blijft er enkel het schoolgebouw en een kerkje over. Het belgisch leger heeft nephuizen gebouwd om guerrillatechnieken te kunnen oefenen. Het is een heel vreemde ervaring...

Vogelsang IP I en II

Een bezoek van het museum, met beeldmateriaal uit de nazi periode die vergeleken wordt met de huidige toestand.
Het hoofdgebouw werd gedeeltelijk ingericht als museum over Ordensburg Vogelsang. Er is ook een gedeelte over het eifelgebergte dat nu een natuurreservaat is.

Ordensburg Vogelsang I en Ordensburg Vogelsang II

Twee boeken over Vogelsang. Het eerste boek gaat bijna uitsluitend over de nazi periode en volgt de mensen die er les gekregen hebben. Er is dus ook een hoofdstuk gewijd aan het werk van de mensen die in de bezette gebieden tewerkgesteld werden.

Een tweede boek is meer algemeen over Vogelsang: de nazi-periode komt natuurlijk aan bod, maar er wordt ook uitleg gegeven over de meeste gebouwen die op de site te vinden zijn.

Vogelsang 2022

De toestand van Vogelsang in 2022
Een aantal gebouwen heeft een nieuwe bestemming gekregen en de werkzaamheden zijn aan de gang.

Vogelsang 2024

Weinig verschil met 2022 en 2023, maar de werken gaan voort. Met een bezoek aan de Hundertschaftshäuser.

Vogelsang 2025

We gaan ieder jaar minstens één keer naar Vogelsang voor een verlengd weekend. Het is het moment om eens te kijken wat er in een jaar tijd veranderd is.

SCUTUM BELGARUM

Kamp Vogelsang:

De Belgische Strijdkrachten in Duitsland
De BSD in Vogelsang
De belgische gebouwen in Vogelsang en
Een lijst van alle gebouwen volgens plan
Stafkaart Vogelsang ten tijde van de BSD
Un Kamp Vogelsang een boek van Andreas Magdanz die ik niet kan aanraden. Het toont niet het leven in Kamp Vogelsang.

De eerste pagina legt uit waarom er Belgische strijdkrachten in Duitsland moesten zijn. De twee volgend epagina's geven aan hoe het kamp opnieuw ingericht werd, met de constructie van enkele nieuwe gebouwen. Op de laatste pagina een lijst van alle gebouwen met hun militair nummer (met plan).

Het is spijtig dat er nauwelijks informatie is over de aanwezigheid van de belgische strijkkrachten. Er is een gebouw ingericht over het Rode Kruis, over de vluchtelingen, maar niets over de belgische aanwezigheid in het gebied, terwijl ze daar meer dan 50 jaar hebben gezeten. Vogelsang was een stad op zich, met een eigen lagere school, een kerk, een keuken voor meer dan duizend mensen, reparatiewerkplaatsen voor het legermaterieel (kanonnen, voertuigen, apparatuur,...), een postkantoor, infirmerie, enz. Er was zelfs een cachot voorzien.

Nadat de belgische strijdkrachten de streek verlaten hebben, zijn veel buurten uitgestorven (dit geldt nog meer voor andere kampen zoals Soest). In deze buurten woonden belgische families, maar er waren ook heelwat bedrijven die afhankelijk waren van de belgische aanwezigheid.

De informatie in Vogelsang is beperkt tot een paar borden (dit is beter dan niets), maar het zou ideaal zijn geweest als één van de gebouwen ingericht zou worden met origineel materiaal van het leger, met de bedden, het meubilair, enz. Een voorbeeld van een dergelijk museum is de commandobunker onder de Kemmelberg die in gebruik was tijdens de koude oorlog.

Rechts Vogelsang IP, dem Internationalen Platz: sommige historische gebouwen hebben een nieuwe bestemming gekregen, maar niet allemaal. De Van Doorenkazerne, die absoluut gesloopt moest worden (omdat hij niet origineel was, maar in de jaren 50 was gebouwd), lijkt gered te zijn en er wordt momenteel aan gewerkt.

Het plan omvat Malakoff niet, dat niet in gebruik was toen het plan werd opgesteld. Er is nu een museum gewijd aan het Duitse merk Opel, een museum gewijd aan de Duitse luchtvaart tijdens de Tweede Wereldoorlog, en sommige delen zijn omgebouwd tot toeristenlogies.