FotografieVogelsang
Fotografie » Samenwerkingen | Lokaties » Vogelsang » Belgische gebouwen
| Tweede deel van de geschiedenis van Kamp Vogelsang: de belgische militairen hebben een aantal gebouwen opgericht in dezelfde stijl als de gebouwen van Ordensburg Vogelsang. Heteerste deel van de reportage staat hier.
Caserne Van DoorenDe funderingen van het "Haus des Wissens" worden gebruikt voor de bouw van de Van Dooren caserne die onderdak kan bieden aan 900 militairen. Het Huis der Wetenschappen had zich moeten uitstrekken tot aan het auditorium, waarvan er na de oorlog ook enkel funderingen acherblijven. Dit geeft een idee van de afmetingen van het gebouw!De caserne en de bijhorende gebouwen vormen een historisch geheel waarop bouwpromotoren geen grip hebben gehad: de laatste gebouwen werden opgericht in de jaren 1950 en zijn ondertussen niet veranderd. Alle andere gebouwen worden behouden en men vindt er borden met nederlandse en franse tekst: school, infirmerie, enz. De caserne Van Dooren, het grootste gebouw dat niet van nazi-Duitsland dateert zou misschien op termijn afgebroken moeten worden (maar de plannen zijn ondertussen weer opgeborgen).
KryptaDe bouw van het auditorium wordt echter voortgezet na de oorlog volgens de originele plannen van Clemens Klotz uit 1938, vandaar het binnenpleintje. Het auditorium wordt een cinemazaal voor de militairen. De cinemazaal wordt niet meer gewijzigd na de bouw in de jaren 1950 en het geeft een beeld van een cinemazaal uit die tijd. De cinemazaal wordt daarom geklasseerd.De bioskoop werd door de belgen de crypte genoemd, vanwege zijn lager gelegen positie.
PompstationEen pompstation wordt eveneens gebouwd in de typische stijl van de jaren '50. Met de cinemazaal is dit één van de weinige overblijfselen uit de architectonische stijl van de na-oorlogse jaren en de pompstation wordt ook geclasseerd als historisch monument. Maar de typische elementen van het station worden in de loop der jaren verwijderd, en in 2023 is het station maar een flauw afkooksel van wat het in 2006 was. Het gebouw heeft totaal geen stijl mmer.De houten constructie bevatte de sirenes van het kamp. De tonen stortte in 2022 in en de stukken liggen nog altijd op de grond in 2023.
Het terrein had een oppervlakte van 55 hectare en was vooral een oeffenterrein (artillerie en panserwagens). Je kan nog een aantal tracks van rupsvoertuigen terugvinden op de terreinen van Vogelsang. Het zijn nu aangename wandelpaden geworden. Alle gebouwen krijgen een nummer, zowel de gebouwen die door de duitsers aangelegd werden, alsook de gebouwen die later opgericht werden. De verschillende nummers zijn nog te zien op de gebouwen zelf.
Bloc 48Bloc 48 (zie afbeeldingen rechts en hieronder) werd door de belgen gebouwd in dezelfde stijl als de nazi-gebouwen: van buitenuit ziet je geen verschil met de andere gebouwen. Maar van binnen is de stijl totaal belgisch. Men merkt het aan de betegeling en aan de trappen: alle scholen, alle hospitalen, alle administratieve gebouwen uit de jaren 1950-1960 hadden dezelfde stijl.De belgische gebouwen kunnen bezocht worden op aanvraag (dit is een specifieke rondleiding die niet gedaan wordt door de mensen van het museum, maar door oud-militairen). De vorige gids had de deur van blok 48 niet goed gesloten, en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om het gebouw volledig te bezoeken.
Het gebouw is in dezelfde staat gebleven nadat de militairen het kamp verlaten hebben. Men moet dit gebouw zeker bewaren, omdat het zo typisch is van de jaren 1950.
Blok 48 was een eenvoudig gebouw met 50 bedden in individuele kamers (K), 6 douches (D) , 4 toilettes, 4 bureaus (B) en één telefoon (T). Men ziet dat dit een logementsgebouw is voor de officieren aan de cremekleurige muren en de lichtblauwe deurstijlen. De officieren hebben een individuele kamer terwijl de militairen in grote slaapkamers verblijven. Omdat het zo typisch is voor de bouwstijl van de jaren 1950 zou het gebouw gebruikt kunnen worden als een klein legermuseum. Er bestaat tegewoordig geen informatie meer over wat de BSD de Belgische Strijdkrachten in Duitsland waren. Het is een stukje van de geschiedenis van België die verloren gaat. Het volstaat een paar beden te plaatsen, enkele bureaus neer te zetten, enkele krantenknipsels uit die tijd aan de muurt te hangen,... Tegenwoordig is het gebouw volledig leeg, in dezelfde staat als toen de militairen het kamp verlaten hebben. Het museum van de koude oorlog toont aan dat dit goed te realiseren is.
|
|
-