Fotografie

	Het kamp van Vogelsang is één van de belgische militaire basissen in Duitsland in het kader van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland. na de tweede wereldoorlog wordt Vogelsang eerst kortstondig door de engelse soldaten gebruikt en wordt in 1950 overgedragen aan het belgisch leger.

De geschiedenis van Vogelsang (Ordensburg Vogelsang tot Internationaler Platz) wordt hier besproken. Op dezer pagina beperken we ons op de BSD in Vogelsang.

De glas-in-loodramen van de kapel in Kamp Vogelsang

Zonder de aanwezigheid van het belgisch leger zou het kamp niet meer bestaan: alle nazi-gebouwen zijn na de oorlog afgebroken. De belgen hebben daartegenover de bestaande gebouwen gerestaureerd en een paar nieuwe gebouwen bijgeplaatst in dezelfde stijl. Twee gebouwen die te zwaar beschadigd waren zijn niet meer heropgebouwd (Kameradschaftshäuser).

De caserne en de bijhorende gebouwen vormen een historisch geheel waarop bouwpromotoren geen grip hebben gehad: de laatste gebouwen werden opgericht in de jaren 1950 en zijn ondertussen niet veranderd.

Na de val van Nazi-Duitsland installeren de engelsen zich in het kamp, maar al vrij snel krijgen de belgen een eigen zone in Duitsland en het kamp wordt overgedragen aan de belgische militairen. De militairen blijven in Duitsland, eerst als bezettingsmacht om te vermijden dat Duitsland zich zou herbewapenen, maar spoedig worden de kampen aangezien als een bescherming tegen een nieuw vijand: de USSR.

Indien de duitsers dachten dat de belgische troepen spoedig het land zouden verlaten, dan zijn ze snel van een kale reis teruggekomen: de bestaande gebowuen werden gerestaureerd en Caserne van Dooren wordt in minder dan een jaar gebouwd. Het kamp biedt plaats aan meer dan 2000 permanente soldaten en tijdens NATO opdrachten kunnen er tot 60.000 militairen in het kamp verblijven.

Rechts het logo van Camp Vogelsang, ontworpen door één van de medewerkers in Vogelsang in de jaren 1950. Dit embleem is nu nog te zien op de watertoren (2023). Dit weinig militaristisch embleem wordt nog gebruikt op enkele huidige documenten van Vogelsang IP.

De leuze van het kamp was "meer zweet, minder bloed", er was een tweede plakaat met de meer bekende leuze "mens sana in corpore sano". Vogelsang was gelegen op de flank van een plateau en iedere dag moest er geklommen worden van de slaapzalen naar de refters. De twee plakaten zijn nu geplaatst in Kwartier Bastin in Stockem. Het is geweten dat troepen die beter getraind zijn meer kans hebben om te overwinnen in een oorlogsituatie.

Kamp Vogelsang was niet enkel een militaire basis, maar ook een oefenterrein voor de artillerie en panzervoertuigen. Er lopen nog tracks naar Wollseiffen en parallel aan de hoofdbaan. Deze tracks worden nu gebruikt door de wandelaars.

De troepen die niet in Vogelsang gecaserneerd waren konden een onderkomen vinden in Kwartier Schelde aan de linkerkant van de baan naar Vogelsang. Deze gebouwen zijn gezet na de oorlog en hebben absoluut niet de stijl van de gebouwen in Vogelsang. Het zijn goedkope bungalows, maar er was nochtans een grote feestzaal voorzien. Deze foto dateert van de periode dat de belgische troepen het kamp verlaten hebben (en alles perfect opgeruimd hebben), dus in 2005.

Reforbel

Kamp Vogelsang wordt als laatste verlaten op 31 december 2005. Alles wordt afgebroken en ontruimd: geen bedden meer, geen kasten meer, geen militair materiaal. Alles wordt perfect gereinigd zoals je kan zien als je een bezoek aanvraagt van één van de gebouwen die niet in gebruik is.

Het kamp wordt in 2006 opengesteld voor het publiek en bepaalde gebouwen krijgen een nieuwe funktie: een hotel, een conferentiezaal, een museum,... Het gebouw van de bioskoop wordt gebruikt voor de administratie van de vluchtelingen. De gebouwen die niet gebruikt worden zijn nog steeds in dezelfde toestand zoals ze waren als de belgen het kamp verlaten hebben.

Alle gebouwen kregen een nummer, zowel de gebouwen die door de duitsers aangelegd werden, alsook de gebouwen die later opgericht werden. De verschillende nummers zijn nog te zien op de gebouwen zelf.

Het gastenhuis K13 gebruikt het gebouw nummer 13, Redan genaamd tijdens de BSD (logement van de officieren). Het mess der officieren (Redoute) is wat verderaf gelegen.

De naam "Malakoff" wordt in het belgisch leger gebruikt als cachot (militaire gevagenis). Deze naam werd voor het eerst gebruikt in Leopoldsburg (Leograd pour les intimes). Hier wordt de naam gebruikt voor het volledig gebouw aan de ingang, waar de militaire politie in ondergebracht was, maar ook de school, het kabinet van de tandarts en de infirmerie.

De belgen hebben een klimmuur voor de militairen in een deel van de watertoren gebouwd. Boven de toren prijkt nog altijd één van de symbolen van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland.

Het is ook mogelijk de uitkijktoren te beklimmen (6€ in 2018), en daar merk je pas dat de gidsen heel weinig weten over de periode van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland. Het lijkt of de duitsers meer beschaamd zijn van de periode van de BSD dan van de nazi-periode (overal vermeld als "NS", niet als "nazi").

Als de gids in de verte naar de kerktoren van Wollseifen wijst, dan vertelt hij erbij dat de belgen de inwoners van het dorp weggejaagd hebben na de oorlog. Neen, het waren de Engelsen die het gebied veroverd hadden en die de regio gingen gebruiken als centrale plaats voor hun legermateriaal.

"Rechts zie je de Victor-Neelsbrug, genaamd naar de laatste kampcommandant". Neen, Victor Neels was de 4de belgische kampcommandant (1970-1980), er zullen er nog 5 zijn na hem.

Op de foto zie je ook de Fakkeldrager. Het terrein voor het monument werd door de belgen als parking gebruikt, maar ook als campeerplaats als er NATO-oefeningen aan de gang waren.

Bepaalde gebouwen werden door de Belgische Strijdkrachten in Duitsland zelf gebouwd. De stijl van de gebouwen is identiek en dezelfde bouwmaterialen werden gebruikt, maar binnenin herken je direct de architecturale kenmerken van de staatsgebouwen in de jaren 1950 - 1960.

Er werden ook gebouwen geplaatst langs de hoofdweg naar het kamp (Kwartier de Schelde). Deze gebouwen die als tijdelijk onderkomen voor kamperende troepen bedoeld waren zijn niet gebouwd in de Vogelsang-stijl. Enkele van de gebouwen (loodsen) zijn ondertussen afbebroeken.