Fotografie

De geschiedenis van Vogelsang, van een nazi opleidingskamp tot een internationaal centrum.

Vogelsang was oorspronkelijk een opleidingskamp voor de duitse nazi-elite. De bouw begon in 1934 en de meeste paviljoenen waren klaar bij het begin van de tweede wereldoorlog. Het is nauwelijks geweten, maar dit kamp is één van de best bewaarde overblijfselen van de nazi-architectuur.

De bouw van de gebouwen langs de heuvels moet de progressie van de studenten voorstellen: ze beginnen in de barakken onderaan en klimmen zo alle echelons van de hierarchie. Bovenaan zijn er ruimtes voor de duitse elite (vergaderzalen en refter). Onderaan zijn er ook sportvelden aangelegd. Er is een gymnastiekzaal en een zwembad die nog steeds gebruikt worden.

Voor en tijdens de oorlog had je een uitzonderlijk zicht op de omgeving. Er waren geen bomen in de wijde omgeving: al het hout werd gebruikt tijdens de bouw en voor de verwarming. Tegenwoordig zijn er heel veel bomen, waardoor de gebouwen niet meer opvallen. Het monumentale gaat wat verloren.

Alle kampen (Ordensburg) werden gebouwd op plaatsen waar er vroeger niets stond. De nazis wilden een nieuwe wereldorde oprichten, en dit kon het best aangetoond worden door volledig nieuwe gebouwen neer te poten.

Er werden drie kampen gebouwd met een gelijkaardige funktie, de bedoeling was dat de leerlingen van de ene naar de andere kamp zouden overgaan en ervaring opdoen. De andere kampen waren Sonthofen in Beieren en Krössinsee in wat nu Polen is. Een vierde geplande Ordensburg is nooit gebouwd geweest. De opleiding ging over raszuiverheid, het uitvoeren van administratieve taken en leiding geven. Omdat de militaire scholen zo afgezonderd waren van het normale leven hadden de studenten eigenlijk geen al te praktische opleiding gekregen. Toen ze de opleidingscentra verlieten waren het geen jongeren meer, maar reeds volwassen mannen van in de 30.

Door de oorlog kregen de opleidingen een lage prioriteit. Het enorme "Haus des Wissens" (huis van de wetenschappen) bestaat enkel in de vorm van afbeeldingen. De funderingen van het gebouw werden gebruikt voor de aanleg van de caserne Van Dooren. De funderingen reikten tot aan het auditorium die deel moest uitmaken van het huis der wetenschappen. Het auditorium is nooit effektief gebouwd geweest, maar de funderingen ervan werden gebruikt voor de belgische cinemazaal: dit geeft je een idee hoe groot het gebouw had moeten worden!

De gebouwen werden meer gebruikt voor congressen van de duitse elite. Eigenlijk waren de gebouwen te mooi om als opleidingscentrum gebruikt te worden en er werden vaan hoge functionarissen van het nazi regime uitgenodigd. In Vogelsang werden er specifiek toespraken gehouden over de raszuiverheid.

Tijdens de oorlog werden de kampen omgebouwd tot infirmerie. Dankzij de zeer afgelegen ligging en lage militaire waarde werden de kampen nauwelijks gebombardeerd, pas in 1944 als het front dichterbij kwam werden de gebouwen gebombardeerd.

De mensen die de opleiding verlieten werden voornamelijk gebruikt als beheerders van de nieuwe verooverde gebieden in het Oosten, Polen en Ukraine. Ze zorgden voor huisvesting voor nieuwe duitse gezinnen (colonisatoren) door de joden op te sluiten in ghettos. Het waren geen echte militairen en ze stonden in slecht daglicht bij de Wehrmacht, maar ook bij de lokale bevolking. Ze waren de administratieve arm van de SS.

Ordensburg Vogelsang was gelegen buiten de bebouwde wereld en alles moest aangevoerd worden. Er was personeel die voor de maaltijden en het onderhoud zorgde. Deze mensen leefden in een gebouw aan de zijkant van het kamp (met toen een heel mooi zicht op de omgeving). Tijdens de periode van de Belgische Strijdkrachten in Duitsland werd dit gebouw gebruikt door de officieren die zo een beetje afzondering konden hebben.

Vanaf 2006 gaat het kamp open voor het publiek. Een gedeelte van de gebouwern wordt ingericht als museum en de vroegere cinemazaal wordt gebruikt als informatiecentrum over migranten en vluchtelingen. De vluchtelingen zelf worden niet ondergebracht in de caserne Van Dooren zoals oorspronkelijk de bedoeling was, maar in de nabijgelegen militair kampen.

Tussen de hoofdweg en Vogelsang is er nog een tweede militaire kamp waar een aantal militairen gecaserneerd werden. Het kamp bestaat uit gelijke barakken en is niet toegankelijk voor het publiek. Het wordt nu gebruikt om er vluchtelingen in te onderbrengen.

Nagenoeg alle gebouwen van Vogelsang zijn in hun oorspronkelijke staat bewaard, dus nazi-gebouwen met franstalige en nederlandstaligen borden. Men kan direct het kamp van Vogelsang bereiken, maar om naar Wolllseifen te gaan moet men een wandelpad volgen vanaf de hoofdweg. Het terrein heeft een oppervlakte van ongeveer 45ha.

Er is een museum in één van de gebouwen (Vogelsang ten tijde van nazi-Duitsland en over het Eifelgebergte). Je kan ook eten in een gastronomisch restaurant. Gastronomisch in het duits betekent dat er meer te verkrijgen is dan wurst und kartoffeln —voor gastronomie moet je niet naar Duitsland.