De lithium-batterijen hebben een ware revolutie veroorzaakt: hogere capaciteit, lange retentie (bewaren goed hun lading) en een hoge spanning per cel waardoor er minder elementen nodig zijn.
De meeste lithium accus hebben een maximale spanning van 4.2V en een midpoint spanning van 3.6 of 3.7V (spanning in half-geladen toestand).De accus worden onherroepelijk beschadigd als de spanning onder de 3V komt. De accu kan niet meer geladen worden, de spanning stijgt niet meer boven de 3V en stuurt men een hogere stroom door de accu, dan geraakt die oververhit en kan ontploffen. Dat is de reden waarom de electronica van een lithium batterijpack het laden niet meer toelaat van zodra de spanning van een cel beneden de 3V komt.
Als de spanning boven de 4.2V komt raakt de accu ook beschadigd met een vermindering van de beschikbare capaciteit. Het is aan te raden de accu nooit tot zijn maximale capaciteit te laden, dit vermindert de levensduur van de accu.
Een geladen accu is zeer reaktief: indien de verpakking doorboord wordt dan kan de accu ontploffen. Het lithium metaal reageert met de zuurstof uit de lucht. Een ontladen accu is minder reaktief want het lithium is dan gebonden. Indien de accu gedurende een langere tijd niet gebruikt wordt, dan is het aangeraden de accu in een koele ruimte in half-geleden toestand te bewaren (klemspanning van 3.7V).
Lithium accus worden warm tijdens het gebruik. Dit heeft als voordeel dat het rendement van de accu lichtjes stijgt, met een klemspanning onder belasting die 2% hoger ligt. Dit is de reden waarom bepaalde electrische auto's een systeem hebben om de accu voor te verwarmen voor het vertrek. De airco van de wagen stuurt dan warme lucht naar de accupacks. Deze funktie, die een deel van de beschikbare accucapaciteit gebruikt is enkel nodig bij vriesweer of als je absoluut de maximale prestaties uit je auto wilt halen vanaf de eerste meter. Bij een normaal gebruik is de natuurlijke opwarming van de accu voldoende.
Er bestaan batterijen in een cylindrische behuizing en batterijen in zakjes. De batterijen in zakjes worden vaak "polymeer" genoemd, maar alle lithium batterijen zijn in feite polymeer (het electroliet is een polymeer).
Op deze pagina een lijst van voorkomende batterijtypes met hun capaciteit.
4 cellen in serie hebben dezelfde spanning als een loodaccu, en worden daarom veel gebruikt als vervanger van de loodbatterij in de duurdere apparaten (golfkarretjes, startbatterij van racevoertuigen,...).
Rechts een voorbeeld van een "slechte" lithium batterij constructie.
Het voordeel van een cylindrische cel (ten opzichte van een cel in een rechthoekige zak) is dat de twee electroden en het electroliet tegen elkaar gehouden worden door de druk. Hier is er speling tussen de lagen en is de batterij slecht geworden na een paar jaren gebruik (misschien 100 laadcycli). Een goede cylindrische cel heeft een harde kern waarop de lagen strak gewikkeld worden. De cel wordt dan in container geperst zodat de druk op de lagen behouden blijft.
Als er geen druk op de lagen zit, dan komen de lagen los van elkaar. De laad en ontlaadreacties zijn gebaseerd op de verplaatsing van het lithium ion van de ene electrode naar de andere. Bij de intercalatie van het lithium ion in de electrode vervormd de electrode (min of meer naargelang het gebruikte materiaal) en de druk op de cel moet vermijden dat de lagen los van elkaar zouden komen.
-