In plaats van de drum electrostatisch te laden en met een laserstraal te ontladen waar er niet gedrukt moet worden, kan men ook een magnetische drum gebruiken.
De magneetprinter of magnetografische printer lijkt sterk op een laserprinter, maar heeft talrijke voordelen:
- De drum moet geen electrostatische lading krijgen (hoogspanning). Er wordt dus geen ozon opgewekt, wat een probleem was met de eerste laserprinters en kopieermachines.
- De drum is een gewone metalen drum zonder coating en moet niet vervangen worden zoals de photo-gevoelige drum van een laserprinter.
- De magnetoprinter heeft geen laser nodig, en ook geen draaiende spiegel om de drum te belichten.
- Het afdrukken met een magneetprinter gaat veel sneller dan het printen met een laserprinter: het was toen niet mogelijk de laser voldoende snel te sturen.
|
|
|---|
Laserprinters zijn rond 1975 op de markt gekomen (professionele toepassingen) en rond 1980 (verbonden met een PC), terwijl de magneetprinters rond 1985 op de markt zijn gekomen.
De magnetografische printers werden hoofdzakelijk gebruikt in een kantooromgeving: de printers produceerden mooie afdrukken met goed gedefinieerde tekens.
De oorspronkelijke versie van de magnetografische printer had ook een aantal nadelen:
- De resolutie van de printer was (en is nog steeds) beperkt door de luchtspleet van de electromagneet. Een strip had 3360 printkopjes om zo één lijn te kunnen printen. De resolutie was echter voldoende om documenten te printen (tekst)
- Het principe kan niet gebruikt worden met fotocopiemachines (de laserprinters zijn eigenlijk gebaseerd op het principe van de fotocopiemachine). Uiteindelijk is dit geen probleem, want alle moderne fotocopiemachines werken met een digitale tussenstap, ze zijn niet meer 100% optisch.
- Gradaties waren toen niet mogelijk. Dit is nog minder het geval met laserprinters, maar men kan grijstonen simuleren door heel kleine inktpuntjes te gebruiken. Bij een magneetprinter was het raster altijd zichtbaar.
- De eerste inksoorten waren vloeibaar en het papier moest sterk opgewarmd worden om volledig te drogen. Het verbruik van de printer bedroeg 6.5kW. Pas later zal men vaste inkt gebruiken zoals bij een laserprinter.
- Hoewel het technisch mogelijk is, worden er geen kleurprinters gemaakt. De magnetoprinter is ontworpen om zeer snel hoogwaardige monochrome afdrukken te maken. Mooie gradaties voor fotografische afdrukken zijn niet mogelijk.
De magneetprinters werden oorspronkelijk gebruikt een een kantooromgeving. De afdruk was hoogwaardig en bijzonder snel. Bull, de ontwerper van de technologie is nadien Nipson geworden. Het systeem werd verbeterd in de opeenvolgende printers:
- De huidige printkoppen hebben een resolutie tot 600 × 600 dpi en kunnen halftonen printen (grijswaarden) zonder raster.
- Het fixeren van de inkt op het papier gebeurt niet meer in een oven die permanent op temperatuur gehouden moet worden, maar door een sterke xenon flitser die de inkt in het papier brandt. Er is geen oven die vooraf opgewarmd moet worden, zodat het printen ogenblikkelijk kan starten.
De flitser warmt enkel de zwarte inkt, niet het papier die daardoor niet kromtrekt. Het papier kan gemakkelijk verder behandeld worden in de volgende machines (snijden, plooien en in omslagen steken).
- De printer haalt een snelheid van 400 bladzijden per minuut, een snelheid die een laserprinter niet kan halen. De meest moderne printers worden met papier op rol gevoed om optimaal gebruik te maken van de mogelijkheden van de printers (papiersnelheid 1 à 2 meter/minuut).
Nipson werd uiteindelijk opgekocht door Xeikon, een bedrijf dat aan drukkerijen levert. Zo kon het bedrijf ook snelle zwart-wit printers aan zijn assortiment voegen. Voor drukkerijen gebruikt men hoofdzakelijk papier op rol, terwijl de kantoorprinters met losse vellen werken.
Dergelijke magnetische printers printers worden tegenwoordig gebruikt om snel zwarte tekst te printen op vooraf gedrukte documenten (waardebonnen, bestelbonnen, fakturen,...). De kostprijs per pagina is bijzonder laag en de documenten die gedrukt worden zijn zeer moeilijk te vervalsen (de inkt die smelt dringt het papier binnen).
Het drukken gebeurt op de volgende manier:
- De drum wordt magnetisch gemaakt op de plaatsen die zwart moeten printen (in tegenstelling met een laserprinter waar de laserstraal de electrostatische lading wist)
- De drum trekt inkt aan op de gemagnetiseerde plaatsen
- De inkt wordt overgedragen op het paper door middel van een drukrol
- De inkt wordt in het papier gebrand door een hoog vermogen flitslamp
- De drum wordt gereinigd om papiersnippers en inktresten te verwijderen
- De drum wordt volledig gedemagnetiseerd.
Hoewel men magnetische inkt gebruikt is die niet magnetisch genoeg om betrouwbaar door een magnetische scanner gelezen te kunnen worden. Heeft men een magneetstrip nodig, dan moet men een ijzeroxidelaag aanbrengen.
Bull printer
Twee tekens op de magnetische drum, voordat ze op het papier overgedragen worden
