Sportfotografie (basket)
Beste Marc,
Ik heb je artikel over sportfotografie gelezen, erg leerzaam.
We zijn op zoek naar een nieuwe camera en denken zelf aan de nikon d5100 of de canon eos 600.
Of heb je dan weer een speciale lens nodig, die het veelvoud kost van de camera zelf?
We zijn gewoon amateur fotografen, maar willen ook graag af en toe een fatsoenlijke foto van onze basketballende zoon maken. In de sporthallen is de belichting vaak moeilijk.
Met onze sony cybershot is het tot nu toe eigenlijk nooit gelukt.
Vanmiddag vertelde ons iemand dat we ook eens naar de Leica moesten kijken.
Dit zou een camera zijn met een betere belichting.
Heb jij nog advies?
Alvast bedankt,
Met vriendelijke groet,
Marianne
Hello Marianne,
Zowel Nikon als Canon leveren goede toestellen, maar ik ken vooral het gamma van Canon.
In dit specifiek geval heb je gewoon een zeer lichtgevoelig toestel nodig. Alle ingebouwde systemen (beeldstabilisator, lange sluitertijd) werken niet in jouw geval. Je hebt een snelle en accurate autofocus systeem nodig om de basketbalspelers te kunnen volgen en je hebt een snelle sluitertijd nodig om de aktie te kunnen bevriezen. Compact fototoestellen zijn gewoon niet geschikt voor dergelijke toestanden: goedkoop is duurkoop, want je bent er niets mee.
Met de Canon 600D kan je probleemloos tot ISO 3200 gaan zonder teveel ruis, en dat is meer dan wat een compact fototoestel kan bieden. Als je achteraf de foto verkleint tot bijvoorbeeld 2400 * 1600, dan zie je de ruis gewoon niet meer. De Canon 600D kost tegenwoordig 600€. Je kan ook uitkijken voor wat oudere toestellen zoals de Canon 50D (de meer 'professionele' reeks met meer mogelijkheden en een gemakkelijkere bediening) die ferm in prijs gezakt zijn.
Voor sportfotografie heb je ook een lens nodig die zeer snel kan scherpstellen en de beweging kan volgen (dus constant blijven focussen). Geen enkele "superzoom" kan dat.
De 70-200 ƒ/4 is een weinig bekende lens, omdat die over het hoofd gezien wordt wegens zijn veel duurdere grote broer (de 70-200 ƒ/2.8). Deze lens zou je moeten vinden voor 575€. De versie met beeldstabilisator is niet nodig in jouw geval. Ik heb heelwat shootings gedaan met deze lens, en die heeft mij nooit in de steek gelaten (pas na 10 jaar intensief gebruik is de focus motor beginnen haperen). Daarbij is de lens één van de scherpste lenzen die er bestaan. Ik heb al vele lenzen getest, en er is er geen die aan de kwaliteit van deze lens kan tippen. Retescherp is die lens. Scherpstellen gebeurt in een tiende van een seconde.
Goede lenzen verliezen niet aan waarde: ik gebruik deze lens al 10 jaar en technisch gezien is er 10 jaar later geen beter alternatief. Je moet de aankoop dus zien als een inverstering. Een body gaat ongeveer 5 jaar mee (naargelang het gebruik), de lens zelf heeft het bijna 10 jaar volgehouden in moeilijke omstandigheden.
Om wat extra licht te geven is een extra flitser misschien aangeraden. De Canon Speedlite 430 is heel goed (10× sterker dan de ingebouwde flitser!) en kost 245€, wat echt goedkoop is voor een dergelijke flitser. De 580 is natuurlijk nog beter, maar die kost het dubbele, en dit is niet echt nodig. Met een flitser kan je het beeld "bevriezen" omdat de lichtpuls zo kort is.
Praktijk
En dan komt de praktijk. Met een dergelijk fototoestel werken, zeker als je nooit met een spiegelreflex gewerkt hebt is niet eenvoudig.
Vergeet de automatische stand op je fototoestel, want dan geef je teveel vrijheidsgraden aan je fototoestel. Die weet gewoon niet wat de bedoeling is.
Je kan je behelpen met de "sport" stand, hierbij zal het toestel zelf de juiste instellingen gebruiken.
Flitser
Gebruik je een flitser, dan moet je manueel gaan werken. Je moet namelijk zelf bepalen hoeveel licht de flitser moet geven. Je kan natuurlijk het toestel zelf de verhouding omgevingslicht/flitslicht laten bepalen, maar dat lukt in de praktijk niet.
De manuele modus is zeker niet moeilijk, omdat de ruimte altijd evenveel belicht is. Met de EF 70/200 ƒ/4 heb je ook een constant aperture lens, dat wil zeggen dat die even lichtsterk blijft ongeacht de zoompositie.
Zet het toestel op een hoge gevoeligheid (ISO 3200) en kies de A-modus (Aperture priority), opening op maximum (ƒ/4), richt op het onderwerp en kijk welke sluitertijd het fototoestel zelf instelt (bijvoorbeeld 1/125). Maak verschillende testen op verschillende delen van het veld. Ga nu naar de M-modus (manueel), kies ƒ/4 en een sluitertijd van bijvoorbeeld 1/250. Als je 1/250 kiest, dan vertel je het fototoestel dat je deze instellingen VAST wilt houden, en dat de flitser het gat moet vullen. De flitser zal dan zo sterk flitsen dat het beeld correct belicht is. Je moet niet meer dan 50% van het licht door de flitser laten leveren. Op grotere afstand kan ie niet genoeg licht geven, en op kleinere afstand is de achtergrond te donker.
Eenmal de test gelukt kan je verder werken met deze instellingen, omdat de ruimte altijd even fel verlicht is en de lens een vaste maximale opening heeft. Beroepsfotografen werken zo: die stellen hun fototoestel eerst in voor het event, en dan hoeven ze niet meer aan de instellingen te komen.
Compact fototoestel
Indien je een krap budget hebt, dan zal je moeten uitkijken naar een compact fototoestel, of als je budget het toelaat naar een ”systeem“, dat is een compact fototoestel met verwisselbare lenzen. Ik kan je hier enkel algemene adviezen geven omdat de markt zo snel evolueert (een nieuwer toestel is niet noodszakelijker beter).
Voor sportfotografie (basket in dit geval) kies je een zoombereik tot 200 of 250mm (omgerekend naar kleinbeeldformaat). Veel meer moet je niet gaan, want de lenzen worden dan minder lichtsterk en je zal bewegingsonscherpte niet kunnen vermijden.
Voor indoor sportfotografie moet het fototoestel zoveel mogelijk licht kunnen opvangen, dus het objectief moet zo groot mogelijk zijn. Bij compact fototoestellen zijn openingen kleiner dan ƒ/3.5 (grotere getallen) waardeloos: te weinig licht omdat de kleinere sensor meer ruist. Vaak zal je twee waarden aantreffen, bijvoorbeeld ƒ/3.5-5.6. De tweede waarde (in tele-stand) is van belang.
