Een groep mensen fotograferen kan heel divers zijn: een trouwreportage natuurlijk, maar ook een groep mannequins of een groep vrienden
Indien je een kenmerkend gebouw in beeld wilt hebben, gebruik een grote lensopening en/of zorg dat er voldoende afstand is tussen de mensen en de achtergrond, waardoor die minder scherp afgetekend wordt (het gebouw zal ook minder zijn stempel op de foto drukken).
Zorg dat het onderwerp in de schaduw staat, dit zal de talrijke problemen met de verlichting beperken: te scherpe schaduwen, slechte weergaven van de gezichten, enz. Direct zonlicht verhoogt het contrast, en maakt de kleine huidoneffenheden extra zichtbaar: rimpeltjes, kringen rond de ogen,... Foto's rond de middag genomen zijn drukkend, met de schaduw van de wenkbrauwen, van de neus,... Bij groepsfotografie kan een flitser niet opboksen tegen de zon. Een foto met de personen in frontaal zonlicht is het ergste: de mensen kunnen hun ogen niet open houden, ze trekken grimassen, ze gaan scheef staan. Hier ook zorgt het contrast voor een onaangenaam beeld.
De achtergrond mag niet achter de mensen doorlopen. Ik heb het hier bijvoorbeeld over een muur die achter de nek van de mensen loopt, het effekt is nogal storend. Laat de muur onder de schouders of boven het hoofd van de mensen lopen. Je zal je standpunt moeten wijzigen: ga op je knieën zitten of zorg voor een verhoogde positie.
Ook gevaarlijk: een blauwe lucht. Als de mensen enkel licht krijgen uit de blauwe lucht, dan zullen ze een onnatuurlijke teint hebben. Fototoestellen kunnen min of meer deze situatie meester, maar je kan de witbalans instellen op "schaduw": digitale fototoestellen zullen de correctie min of meer goed kunnen uitvoeren. Als de foto overwegend groen is, dan kan je de instelling "TL licht" proberen, bij bepaalde toestellen werkt dit zeer goed. Indien je in RAW werkt, moet je de foto's individueel op de computer bewerken.
Ik ben een grote fan van tegenlicht, maar dit vraagt wat ervaring. Fotografen waarmee ik samenwerk gebruiken bijvoorbeeld nooit tegenlicht, terwijl ik altijd foto's in tegenlicht probeer.
Om flares te vermijden moet je als fotograaf in de schaduw gaan. Hoe breder het gezichtsveld, hoe meer flares je kan hebben. Ga wat achteruit en probeer een minder brede lens. Het licht van de zon mag niet op de lens vallen. De zonnekap is maar echt efficient bij prime lenzen omdat alles wordt afgesneden wat niet zichtbaar is in het beeld. Bij een zoomlens is de zonnekap berekend voor de meest brede stand van de lens.
Indien je een assistent hebt, gebruik hem om een schaduw op je lens de werpen. Zorg dat hij naast jou staat en met een stuk karton (of een reflektor) moet hij ervoor zorgen dat er geen direct zonlicht op de lens valt. Het verschil zal direct opvallen: de foto's zijn meer contrastrijk, de kleuren meer gesatureerd en de scherpstelling zal vlotter gebeuren. Zelfs een perfekt propere optiek heeft last van flares.
Indien er meerdere rijen mensen zijn, moet je scherpstellen op de voorste rij. De scherptediepte is zodanig dat die zich verder uitstrekt achter het scherpstellingsvlak dan ervoor. Mensen op de tweede rij (en zeker de derde rij) zijn minder zichtbaar en worden vaak half bedekt door mensen op de voorste rij.
Voor het nemen van de foto zeg je dat de mensen die mij niet kunnen zien ook niet zichtbaar zullen zijn op de foto. Dit is vanzelfsprekend, maar een aantal mensen begrijpen de bedoeling niet. Je zal de mensen manueel moeten verplaatsen omdat er anders slechts de helft van hun gezicht zichtbaar zal zijn.
Zorg voor een evenwichtige compositie. Opvallende mensen (felle kleuren of corpulente postuur) zet je beter op de tweede rij, zelfs al zijn het de belangrijkste mensen op de foto. In dit geval laat je een open ruimte op de eerste rij, juist voor deze belangrijke mensen. Na de mensen verplaatst te hebben, moet je opnieuw de compositie controleren, want een aantal mensen zullen zich opnieuw ongecontroleerd verplaatst hebben.
Communiceer met je publiek. Mensen moeten een open, aantrekkelijk gezicht hebben. Je kan een glimlacht niet bevelen, dat werkt niet. Zorg zelf voor een positieve ingesteldheid en je zal meer kans hebben dat de mensen hun ogen open hebben. In een groep van 30 mensen is het bijna onvermijdelijk dat er mensen hun ogen dicht hebben. Het systeem "ik tel tot drie" werkt averrechts, bepaalde mensen sluiten instinctief hun ogen bij "drie". Dit is een fout die alle beginnende fotografen doen, in de hoop betere foto's te bekomen. Tot drie tellen helpt wel beter bij individuele portrets. Neem veel foto's, spreek om de mensen gerust te stellen. Hier is een fotograaf meer een akteur dan een fotograaf.
Lees ook deze pagina over hoe een groep mensen op meerdere rijen fotograferen (klasfoto en studiowerk).
-