Nieuwe filmtoestellen worden niet meer verkocht en films zijn moeilijk te verkrijgen. De filmtechnologie heeft de komst van de digitale fotografie niet overleefd. Maar de filmtechnologie had ook zijn voordelen.
Eerste afbeelding rechts: videocameras kregen snel een fotomogelijkheid. Maar de sensor was berekend op de videonorm (640 × 480 pixels) en produceerde slechte foto's. Zelf een goedkoop wegwerp fototoestel produceerde betere beelden dat de foto's afkomstig van een videocamera. De videocamera's hebben een optiek die aangepast is aan de videonorm: wat voldoende is voor videobeelden is onvoldoende voor vaste beelden, waarbij de fouten heel snel opvallen. De processor in de videocamera had ook een beperkte rekenkracht en de foto's werden slecht gecomprimeerd (klik op de foto voor een uitvergroting).
- Geschiedenis van de zwart-wit fotografie
- De eerste fysische procédés (het harden van bepaalde harsen onder zonlicht)
- De eerste scheikundige procédés (lichtgevoeligheid van bepaalde zilverzouten)
- De eerste afdrukken
- Toning of omkleuring
- Chromatisatie of kleursensibilisatie
- Er zijn verschillende fasen bij het maken van een foto afdruk. Eerst wordt het beeld opgenomen (meestal is het resultaat een negatief). Vanaf het negatief worden er afdrukken gemaakt. De negatieven kunnen even groot of groter zijn dan het origineel (contactafdruk of gebruik van een vergroter). Uiteindelijk kan er omkleuring toegepast worden (dit is een facultatieve fase).
- Index bioscoop
- Amateur en professionele formaten,
Het verschil tussen produktie- en distributieformaten,
Hoe wordt geluid opgenomen,
De verschillende beeldverhoudingen,
Kleursystemen zoals Technicolor en Eastman Kodak,
Instant cinema vňňr de komst van de camcorder... - Index filmontwikkeling (kleur en zwart-wit)
- Hoe gebeurt de filmontwikkeling (positief en negatief?
Wat is het verschil tussen gewoon negatief film en positief?
Hoe gebeurt de kleurontwikkeling?
Wordt instant-fotografie nog gebruikt en hoe werkt het?
Waarom hebben kleurnegatieven een orange masker? - Historiek van de drukprocédés
- Met het drukken is het de bedoeling meerdere identieke afdrukken te bekomen van de drukplaat. In deze samenvatting is er meer aandacht naar de procédés die een fotorealistische afdruk mogelijk maken.
- Wegwerpcamera's en technische camera's
- De twee uitersten uit het filmtijdperk: de wegwerpcamera's die meestal uitgerust zijn met een standaard-film (formaat 135 of 24×36mm) en de technische camera's die met medium- of grootformaat film werken.
- Filmformaten
Middenformaat
Alternatieve middenformaten en grootformaten
Kleinbeeldformaten - Het middenformaat is het professionele formaat. De 6×6cm film (benaming: 120, 620 en 220) laat verschillende beeldformaten toe naargelang het fototoestel. Deze film is nog volop beschikbaar en wordt nog regelmatig gebruikt, maar tegenwoordig kunnen de middenformaat camera's aangepast worden om met een digitale rug te kunnen werken.
De meest bekende amateur film formaten: 135 (kleinbeeld, 24×36), 126 (instamatic), 110 (pocket instamatic), disc en APS. Met extra informatie en een brok geschiedenis.
- Inscannen van dia's, foto's en negatieven
Inscannen van dia's en foto's
Inscannen van negatieven
Inscannen van film
(cinema naar-DVD toepassingen)
Een goedkope filmscanner - Hoe kan je dia's, foto's en zwart/wit negatieffilm inscannen? Een aantal technologieën komen aan bod: flatbedscanners, speciale filmscanners en zelfs digitale fototoestellen. De meeste scanners zijn gemaakt om het 135 formaat te scannen, maar het formaat 126 zou ook moeten lukken (de beelden op de filmstrook zijn vierkantig en een beetje hoger dan die van het 135 formaat). De meeste scanners kunnen niet overweg met het kleine 110 formaat.
Het inscannen van negatieven vraagt speciale maatregelen om de orange achtergrond weg te werken. Alle informatie zit verscholen in een orange brij en je moet een goed toestel hebben om de kleuren correct te detecteren.
- Bij het scannen van film (cinema) worden er speciale technieken gebruikt om de beschadigingen van de film onzichtbaar te maken. In tegenstelling met negatiefstroken wordt film vaak afgespeeld en kan beschadigingen oplopen. De beschikbare technieken kunnen echter ook gebruikt worden bij het scannen van negatieven of dia's.
Er wordt ook een minimalistische scanner besproken. het toestel is goed bruikbaar indien je een aantal films wilt incannen. De scanner is gemaakt voor het 135 formaat, maar met een kleine aanpassing kan je ook 126 stroken inscannen. De beeldkwaliteit is gemiddeld, maar voldoende indien je vroeger met een compact fototoestel gewerkt hebt.
- Bij het scannen van film (cinema) worden er speciale technieken gebruikt om de beschadigingen van de film onzichtbaar te maken. In tegenstelling met negatiefstroken wordt film vaak afgespeeld en kan beschadigingen oplopen. De beschikbare technieken kunnen echter ook gebruikt worden bij het scannen van negatieven of dia's.
- Meta data bij film?
- Reeds na de eerste wereldoorlog kon er informatie op het negatief opgenomen worden met het vernuftige “Autographic system”. Later werd de informatie op het negatief geschreven door middel van een kleine led bar.
- Vergelijking film en digitaal
- Film heeft een grotere belichtingsspeelruimte: een foto kan zowel donkere en heldere delen beter weergeven dan een digitaal fototoestel. Maar film heeft nog meer voordelen.
- Photo-CD
- De Photo-CD werd in 1992 uitgevonden door Kodak. Het moest de brug vormen tussen de analoge wereld (film) en de digitale technieken (meer en meer mensen hadden computers).
- Atoomproeven
- Als je de geschiedenis van de filmindustrie bestudeert, dan kom je soms heel rare verhalen tegen... Een hint: filmstrips worden nog steeds gebruikt in de kernindustrie.
Zie je het verband tussen de wine gums van Haribo en de fotografie?
De kleurstoffen zouden je op het verkeerde been moeten zetten
Allebei gebruiken ze grote hoeveelheden gelatine. De filemulsie bestaat uit verschillende lagen gelatine op een plastieken drager. De verschillende lagen bevatten de lichtgevoelige zilverzouten en de kleurkoppelaars die bij de ontwikkeling het beeld zullen vormen. Na de fabricage wordt de film lichtjes verhit zodat de gelatine minder oplosbaar in water wordt.
Bij de ontwikkeling dringt het water en de reagente op een gecontroleerde manier in de emulsie, zodat de chemische reakties op een correcte manier kunnen verlopen. De niet-oplosbare stoffen zoals de kleurstoffen blijven vast zitten in de gelatine, terwijl de oplosbaar gemaakte stoffen weggespoeld worden. OP het einde van de behandeling worden de overgebleven zilverzouten oplosbaar gemaakt en verwijderd: ze mogen niet meer in de gelatine overblijven.
Als laatste fase van de ontwikkelprocedure wordt de gelatine opnieuw gehard zodat die mechanisch meerstabiel is.
De basis van de fotografie
Beeld van een videocamera met filmmogelijkheid
Negatief 6×6 kleurenfilm
Negatiefstrook formaat 135 (zwart/wit) 24 × 36mm
Negatiefstrook formaat 126 (kleurenfilm) 28 × 28mm
Negatiefstrook formaat 110 (kleurenfilm) 13 × 17mm
Waarvoor wordt film tegenwoordig nog gebruikt?
Radiografie wordt nog op kleine schaal gebruikt bij de tandarts. De eenvoud en de relatief lage kost zijn hier doorslaggevende argumenten. De film kan in een paar minuten ontwikkeld worden.
Bij X-stralen worden er geen lenzen gebruikt (gewone optische lenzen werken niet bij X-stralen), maar een puntbron die X-stralen uitstuurt. De afdruk op de pellicule is eigenlijk een projectie vanaf die puntbron. De botten en de tanden (en vooral de vullingen) projecteren een schaduw op het plaatje: dit zijn de heldere delen (negatieve ontwikkeling). Er zijn echter systemen ontwikkeld om een kleiner filmoppervlakte te gebruiken: met gebruikt een fluorescerende plaat om de X-stralen op te vangen. Deze plaat zet de X-stralen om in lichtstralen en men fotografeert de plaat via een aangepast fototoestel (ingebouwd in de apparatuur).
De instant fotografie gebruikt nog altijd film (behalven het Zink procédé).