Kleurenfilm


Fotografie » TechTalk » Film » Ontwikkeling » Kleur

We bespreken hier zowel de positieve als negatieve film, voor het maken van dia's of afdrukken. We vermelden de procédés die gebruikt worden in de drukkerijwereld en de procédés die gebruikt worden om bioscoopfilm te maken. Maar dit allemaal is bijna verleden tijd: de fototoestellen zijn digitaal geworden en de bioscoopfilms worden aangeleverd onder de vorm van een harde schijf.

Het publiek wordt met verstomming geslagen als de eerste fotoafdrukken getoond worden (Daguerreotypes), maar heel snel rijst de vraag waarom zo'n ongelofelijk procédé enkel zwart-wit beelden kan produceren. Fotografen die portretten maken moesten de afdrukken manueel bijkleuren op vraag van de klant.

De eerste onderzoeken gaan naar een "kameleonstof" die de kleur zou aannemen van het licht dat erop valt. Dit is verloren moeite, de onderzoeken leiden naar niets concreet.

Maar vooraller men zich bezig kan houden met kleurenfotografie, moeten we emulsies hebben die gevoelig zijn voor alle kleuren. Tot nu toe waren de emulsies gevoelig voor blauw licht. Het is pas met de chromatisatie dat men emulsies kon hebben die gevoelig waren voor alle kleuren. Alle emulsies zijn blauw-gevoelig, en door een aantal pigmenten bij te voegen kan men de emulsies ook gevoelig maken voor groen en/of rood licht. Met een groen chlorophylpigment kan men de emulsie gevoelig maken voor rood licht.

Liijst van alle kleurprocédés
Alle kleurprocédés komen aan bod en worden gesorteerd volgens de gebruikte technologie. We hebben in het bijzonder:

• Kleurontwikkeling
We hebben het hier enkel over de subtractieve kleurmenging, het enige procédé dat volop gebruikt werd na de tweede wereldoorlog.

Oorspronkelijk was er nauwelijks verschil tussen een positieve en een negatieve film. Bij de ontwikkeling naar een positief beeld waren er een paar stappen meer om het beeld weer positief te maken (dit is ook zo bij zwart-wit film dat ofwel positief ofwel negatief ontwikkeld kan worden).

Snel zijn er verschillen gekomen in de gebruikte kleurstoffen. Dit is vooral het geval bij negatieffilm die gebruikt wordt om afdrukken te maken. Bij negatieffilm moet de gevoeligheidscurve van het fotografisch papier overeenkomen met die van de pigmenten in de negatieve emulsie. Dit kon men best bereiken door de ontwikkelde film een orange masker te geven. Dit masker ontstaat bij de ontwikkeling.

Bioscoopfilm in kleur
Ook bij bioscoopfilm heeft men verschillende procédés toegepast.
Bij de eerste systemen (bipack) gebruikte men slechts twee kleuren (dit werd als voldoende geacht toen). Men is later overgestapt op een systeem waarbij de kleuren worden overgedragen op de projectiefilm via een systeem dat vergelijkbaar is met het drukken. Uiteindelijk heeft men normale filmemulsies gebruikt (zoals voor de fotografie).

Voor de experten

Photochrome
Monochrome drukplaten worden manueel bijgewerkt om verschillende kleuren weer te geven.



Gekleurde rasters of korrels
Het Autochrome procédé is één van de talrijke procédés.
Men gebruikt een monochrome emulsie die door een kleurenraster gefilterd wordt.



Kleurscheidingen
Drie drukplaten worden door filters belicht en bevatten de informatie voor één kleur.
Het is de automatische versie van de photochrome.



Integraalfilm
De emulsie bevat kleur-gevoelige lagen en kleurbinders die bij de ontwikkeling de gewenste kleur zichtbaar maakt.

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren

-