Een slave flitser reageert op de lichtpuls van de hoofdflitser en gaat ook flitsen. Dit is het meest eenvoudige systeem om extra flitsers te gebruiken. Slave flitsers kunnen niet buiten gebruikt worden omdat er teveel licht aanwezig is (de flitsdetector kan de flitspuls niet detecteren). Ze worden daarom hoofdzakelijk gebruikt om een ruimte extra te belichten, bijvoorbeeld bij urbex photographie.
Meer dan 10 jaar geleden, met de komst van de digitale fotografie heb ik enorm geëxperimenteerd met slave flitsers. Merkgebonden flitsers waren toen enorm duur (dat zijn ze nog altijd). De evolutie gebeurde toen zo snel dat ik noodgedwongen was ieder jaar een nieuw fototoestel te kopen, en voor een flitser had ik dus geen geld meer over. Ik had toen wel ene hele reeks goedkope manuele flitsers, die ik kon inzetten als slave flitser. Het feit dat deze fototoestellen uitgerust waren met een LCD schermpje waarop het resultaat direct zichtbaar was heeft mij goed geholpen!
Bij een occasioneel gebruik is een flistdetector de beste oplossing. Ja, ik had een kant-en-klare oplossing kunnen kopen voor het triggerprobleem, triggermodules zijn voor een paar euro op ebay te kopen en nagenoeg alle flitsers met een hotshoe kunnen door een dergelijke slave module aangestoken worden, maar electronika is nu toevallig òòk mijn hobby. De slave flitsers die hier besproken worden gebruiken de lichtpuls van de ingebouwde of een externe flitser.
Als basiscomponent voor onze flitsdetector gebruiken we een fototransistor. Een dergelijk component is extreem gevoelig voor infra-rood, waardoor je achteraf de werking van het geheel kan testen door de zapper naar de fototransistor te richten. Een minpunt van alle moderne fototransistoren is dat ze een beperkte openingshoek hebben. Je zal de fototransistor naar de hoofdflitser (of een andere slave) moeten richten.
Links: Metz L27CR op maximaal vermogen, Rechts boven: strobo-flitser (toen nog met een elko van 150μF), rechts onder: Vivitar 2500. Aan de schaduw zie je duidelijk welke flitser de overhand heeft.
De instellingen voor de foto zijn: ISO 64 (minimale waarde), sluiter: 1/3200 (korste sluitertijd) en /8 (kleinste opening). Met deze foto toont de Sony zijn beste kanten, namelijk zijn electronische sluiter (reflextoestellen hebben een mechanische focal plane shutter).
We bespreken hier verschillende ontwerpen in stijgende mate van complexiteit.
In 94 reed ik met een wagen die de maximaal toegelaten snelheid in België in 7 seconden bereikte. Een Lancia Delta Integrale, dat vraagt naar snelheid, de vering is zo stug dat de wagen pas goed rijd aan 140 per uur. Mijn ontwerpen voor slave flitsers zijn eigenlijk begonnen als tegenflitser die naast de nummerplaat zou gemonteerd worden en afgaan bij het ontvangen van de flits van de verkeerspolitie (voornamelijk Foto Marcel in het Oostendse).
De flitsers die in de nummerplaatverlichting gemonteerd staan zouden het beeld overbelichten en identificatie onmogelijk gemaakt hebben. Bij de Delta integrale is er ruimte genoeg voor zowel de flitser als de normale gloeilamp. Van buitenuit niets te zien. In deze proefopstelling werd er slechts één flitsbuis gebruikt.
Veel meer dan een proof-of-concept en proefopstelling is het niet geworden. Zo dom zijn de flikken nu ook weer niet. In de hoogtijdagen van de Lancia Delta Integrale reden er misschien een 100-tal wagens in gans België…
Hoe je ook je fototoestel draait of keert, met de flitser (ingebouwd of extern) heb je onvermijdelijk een schaduw. Met een slave-flitser gericht op het plafond vermijd je te sterke schaduwen (foto links). Een testopstelling zie je hieronder. In het algemeen zal je de flitser niet direct naar het onderwerp richten! | |
-