Gezichtsveldberekening


Fotografie » TechTalk » Fysica » Gezichtsveldberekening

Je hebt een fotostudio dat 6 meter lang is. Als je 2 meter achter het model vrijlaat en 50cm achter de fotograaf, dan heb je 3.50 meter over. Kan ik mijn prime lens van 50mm gebruiken en het fotomodel volledig in beeld hebben? (antwoord verder op deze pagina...)

Gegeven een bepaalde brandpuntsafstand en afstand tot het onderwerp, hoe groot kan het onderwerp zijn zodat het nog in zijn geheel gefotografeerd kan worden? (Hoe groot is het gezichtsveld van de camera?)

Brandpuntsafstand lensmm
Afstand tot onderwerpm

Sensorafmetingen
Langste zijdeKorste zijdeDiagonaal
Full size (36mm × 24mm)
Canon 1.3 (28.1mm × 18.7mm)
Nikon 1.5 (23.6mm × 15.8mm)
Canon 1.6 (22.2mm × 14.8mm)
Olympus 2.0 (18.0mm × 13.5mm)

Het Olympus Four Thirds formaat gebruikt een sensor dat meer vierkantig is (letterlijk: 4/3) zoals bij de meeste compact-toestellen. Four thirds (van een inch) is ook de afmeting van de complete sensor. Reflextoestellen blijven de klassieke beeldverhouding (3/2) gebruiken.

Opgelet: bij de meeste spiegelreflexen geeft de optische zoeker niet het exacte beeld zoals het opgenomen zal worden, maar cropt een deel weg (op de uiteindelijke foto zal ongeveer 5 à 10 % méér zichtbaar zijn). De fabrikanten hebben feitelijk een te kleine spiegel gebruikt (om de black-out tijd te beperken) en ook de pentaprism/pentamirror is nipt uitgevoerd (gewichtsbesparing).

Antwoord op de vraag:
Met een reflextoestel met een full size sensor (de professionele toestellen) kan je basketballspelers (2.52m) full body fotograferen in portretmode en kinderen (1.68m) in landscape.
Met een Nikon zou het misschien lukken om een volwassen persoon diagonaal in beeld te brengen (1.99m) en met een Olympus kan je enkel kinderen fotograferen.

Perspectiefvervorming

Vervormingen? Hoezo vervormingen?
Perspectivistische vervormingen ontstaan doordat delen van het onderwerp dichter bij de lens staan (en dus vergroot weergegeven worden). De mate van vervorming is afhankelijk van de "dikte" van het onderwerp ten opzichte van de gemiddelde afstand tot de lens. Een plattegrond of schematekening vertoont geen perspectivistische vervormingen (als de camera perfekt loodrecht op het plan staat).

It's the economy angle, stupid!
Dit zijn richtwaarden waarbij de vervormingen tot een minimum beperkt worden. En merk op: we hebben het hier niet meer over brandpuntsafstanden, enkel de afstand tot het model. Deze afstanden zijn altijd geldig, ongeacht de gebruikte lens (de openingshoek van het onderwerp is van belang, niet de brandpuntafstand). Als je een gezicht fotografeert met een breedhoeklens op 75cm, dan vult het gezicht maar een klein deel van het beeld: de openingshoek van het onderwerp (gezicht) is van belang, en die is hier van 23° (cotangens(15/75)*2). Als je het gezicht cropt (of inzoomt), dan zijn de verhoudingen OK. Maar met de romp en de benen er bij... niet OK.

Uitsnede: GezichtBusteportretPlan américainFull body
Afstand tot model: 0.5 - 1m
(onderwerp 30cm)
1 - 2m
(60cm)
2 - 3m
(1.2m)
Vanaf 3 meter
(2m)

Voor portretfotografie is een afstand tot het model van 3 à 5 meter ideaal (full body fotografie): dan sta je niet te ver, en heb je toch een beeld zonder uitgesproken vervorming. Deze kleine vervorming is geen probleem, onze ogen zijn "gewoon" mensen te zien op een afstand van een paar meter. Je zal merken dat de (beperkte) perspectiefvervorming identiek is ongeacht het fototoestel. Bij een full frame reflex gebruik je best een lens van 50-85mm, met een cropsensor kan je een lens van 35-50mm gebruiken en met de Four Thirds is dat 25-35mm. Anders is het gesteld met de scherptediepte: die wordt groter bij kleinere sensoren.

Maar ook een portret zonder enige perspectiefvervorming (gebruik van een extreme tele-lens) geeft een beeld dat onnatuurlijk is, veel te vlak (onze ogen zijn niet gewoon iemand "beeldvullend" te zien op 100meter). Bij forensisch onderzoek kan men bepalen met welke lens (brandpuntsafstand) een foto genomen werd, en dus vanop welke afstand, gewoon door de beelden te analyseren (ik heb het hier niet over de meta-data van een foto!).

Bekende fotografen zoals Cartier-Bresson hebben bijna uitsluitend met één lens van 35 of 50mm gewerkt (kleinbeeld fototoestel). Deze lens komt overeen met ons gezichtsveld en lijkt dus normaal. Maar een dergelijke lens is niet echt geschikt voor close ups en portrets in het algemeen: onze ogen corrigeren automatisch de perspectiefvervorming, het fototoestel niet.

De trend is aan het evolueren naar een langere brandpuntafstand. Moderne films worden vaak opgenomen met een lange brandpuntsafstand (deze laten meer mogelijkheden toe), waardoor onze hersenen deze nieuwe trend onbewust overnemen. Er zijn tegenwoordig uitmuntende prime lenzen met een wat langere brandpuntsafstand: Canon EF 85 ƒ/1.8 USM voor een full size en Sigma 50 EX ƒ/1.4 voor een crop sensor. Een betere controle over de onscherpte van de achtergrond kan je zowel bekomen door een langere brandpuntsafstand, als door een lichtsterkere lens (in dit laatste geval heb je het bijkomend voordeel dat je verder kan blijven fotograferen bij weinig licht).

Lees verder over perspectief. Hier krijg je een lijst van alle mogelijke beeldfouten veroorzaakt door het fototoestel. De meetkundige fouten en kleurfouten hebben een aparte pagina gekregen. Perspectiefvervorming wordt er dus niet besproken, maar je krijgt wel een mooi voorbeeld van "verdoken perspectiefvervorming" te zien.

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren

-