Fotografie » TechTalk » Keuze fototoestel » Soorten » Supercompact (nadelen)
Het kan natuurlijk zijn dat je maar occasioneel bezig bent met fotografie. Als je enkel foto's neemt tijdens de vakantie dan is een dure en zware reflex een beetje een overkill. Met een paar tips over het gebruik van een compact toestel kan je aanvaardbare foto's maken.
Hier bespreken we in het kort de nadelen van de supercompact-fototoestellen. Het probleem is dat de markt super-compacts vraagt, waardoor het aantal betere (prosumer) compact-toestellen sterk aan het dalen is. Olympus had vroeger de uitstekende Camedia-reeks, maar deze volledige produktielijn werd afgevoerd omdat er te weinig vraag was.
De nadelen van een supercompact fototoestel
Dit is een lijst van de meest voorkomende beperkingen.
Ruis
Een eigenschap van superkleine sensoren is de hoge hoeveelheid ruis veroorzaakt door een aantal faktoren:
- de kleine lens die maar weinig licht doorlaat
- het overdreven groot aantal pixels, zodat er minder licht op iedere individuele pixel valt
- thermische ruis: al die compacte electronika wordt behoorlijk warm en produceert extra ruis
64 ISO
|
---|
100 ISO
|
---|
200 ISO
|
---|
400 ISO
|
---|
800 ISO
|
---|
Rechts heb je een ruisverloop van 64 ISO naar 800 ISO. Mijn (oude) computer wordt verlicht door een enkele kaars. Bij 64 en 100 ISO is de sluitertijd zo laag (ongeveer 1/5 seconde) dat er bewegingsonscherpte was. Vanaf 200 ISO is er geen bewegingsonscherpte meer (sluitertijd 1/25 en breedhoek vergelijkbaar met een 25mm lens) maar bevat het beeld heelwat ruis. Zelfs bij 100 ISO is er trouwens al ruis in de donkere delen van het beeld. Bij nog hogere ISO-waarden is het beeld totaal ongenietbaar geworden.
Het is wel zo dat modernere compact fototoestellen in het algemeen minder ruis produceren, maar het verschil met een wat duurder toestel blijft evengroot (de techniek evolueert ook voor de duurdere toestellen!)
Optica
Bij een superkleine sensor komen er storenden effekten te voorschijn (voornamelijk diffraktie). Dit wordt verder verder besproken op de pagina over kleine sensoren. Terwijl ruis eventueel kan verminderd worden als er betere sensoren gemaakt worden, is diffraktie een optisch verschijnsel dat altijd zal optreden. Daarom dat de supercompact fototoestellen geen instelling van het diafragma meer hebben: zelfs op de maximale opening ontstaat er reeds diffractie.
De lens is vaak een plastieken lens met beperkte optische eigenschappen.
Bedieningsgemak
Supercompact: alle redelijkheid en nuttige funkties zijn verdwenen, maar het toestel past perfekt in je nep gucci-tasje. |
---|
Super-compacts fototoestellen worden gemaakt voor de amateur. Sommige instellingen (die door de beroepsfotograaf als essentieel beschouwd worden) zijn niet-regelbaar, terwijl andere instellingen enkel bereikt kunnen worden via menu. Bij een prosumer-compact of een reflex zijn alle belangrijke instellingen (de belichtingscompensatie, sluitertijd en diafragma trilogie, ISO-gevoeligheid, spot/center-weighted/average lichtmeting,..) door één druk op de knop instelbaar. Kaart formateren moet wèl via menu-gebeuren, niet via één-druk-op-de-knop. Bij een compact-toestel van een vooraanstaand merk dat ik niet zal noemen kon sluitertijd en diafragma zelfs niet meer ingesteld worden, maar moest je je behelpen met voorgeprogrammeerde "scenes". Een gruwel.
Amateur-look and feel
Bij compact-toestellen gaat men zo ver dat men het "klikgeluid" van een reflextoestel gaat nabootsen door middel van een luidsprekertje! Hier heeft duidelijk de commercieele afdeling het voor het zeggen gehad. Je komt echt belachelijk over als je als beroepsfotograaf met een dergelijk toestel gaat werken.
Je moet je niet gekwetst voelen door hetgeen ik hier geschreven heb. Van de hoogte van hun EOS 1D MkII kijken beroepsfotografen ook neer op een amateurke zoals ik. Voor beroepsmensen is een Canon 60D een "amateur-toestel", dat je L-lenzen gebruikt speelt niet mee.
Specifikaties die in de praktijk niet haalbaar zijn
Een compact-toestel van een groot merk heeft een 12 megapixel sensor en een gevoeligheid van 3200ISO. Zelfs voor een reflextoestel (van dezelfde periode) zijn dit uitstekende waarden. Totdat je merkt dat het beeld van die 12 megapixel wel enorm groot is, maar totaal aan detail mist. Je kan het beeld verkleinen tot een 3.3 megapixel (hoogte en breedte halveren) en je zal het verschil niet zien! En de hoge iso-waarde van 3200 wordt enkel bereikt door het signaal van 9 individuele sensoren op te tellen tot één enkele pixel, waardoor je automatisch een 9-voudige lichtgevoeligheid bekomt. In feite is de maximale gevoeligheid van de sensor 400ISO gebleven, zoals bij alle compact-fototoestellen (de wetten van de fysica liggen vast en de verkoopsafdeling kan die niet zomaar weerleggen). Bij de ISO-waarde van 3200 is de resolutie beperkt tot 1.3 megapixel. Maar het toestel wordt verkocht vanwege die 12 megapixel èn 3200 ISO, terwijl die eigenlijk niets voorstellen.
Ontbreken van noodzakelijke funkties
Compact-toestellen missen meestal een hotshoe, een aansluiting voor een externe flitser. Van zodra je je meer met fotografie gaat bezighouden, zal je merken dat de ingebouwde flitser absoluut niet op zijn taak berekend is. Als je creatief wilt werken zal je snel merken dat je tegen de grenzen van het toestel loopt (spelen met de scherptediepte). In de laatste generatie toestellen is de flitser geen echte flitser meer, maar een sterke witte led!
Nodige accessoires?
De Traveler Slimline X5 werd in 2006 verkocht in de Aldi. Voor zijn prijs is dit geen slecht toestel (eerst aan 199€ verkocht, dan goedkoper). Maar een minpunt van het toestel is de zeer zwakke batterij (volledig geladen gaat de batterij maar 45 minuten mee). Gelukkig dat deze camera enorm veel verkocht werd (in Duitsland en in België), zodat er alternatieve leveranciers een reserve-batterij aanbieden via het internet. Maar hoe zou de situatie geweest zijn als de camera maar in kleine aantallen geproduceerd was geweest? Dit is het geval bij merken die ieder halfjaar een nieuw model op de markt moetenbrengen (omdat de concurrentie dat ook doet). Het enig verschil tussen beide is de kleur, de vorm van de behuizing, en... de batterij.
Het “fototoestel” van een GSM
(door vochtschade aangetast)
|
---|
Rechts de sensor van een GSM met fototoestel funktie (deze toestellen worden normaal niet hersteld en verdwijnen van de balie van de technische dienst direct in de vuilbak), maar het toestel was nog in waarborg en ik vermoedde waterschade.
Een plastieken fixfocus-lens, geen sluiter, geen diafragma, maar wel miljoenen (geïnterpoleerde) pixels.
|
Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren
|