Toen deze tekst geschreven werd in 2005 had de consument de keuze tussen digitale compact fototoestellen en spiegelreflexen. Ondertussen is de keuze uitgebreid met SLD (Single Lens Direct) ook systeemcamera's genoemd, die eigenschappen van beide toestellen combineren.
Denis Wöhler,
fotoshoot in Frankrijk in 2005
Toen digitale fotografie opkwam, duurde het niet lang voor de omzet van digitale fototoestellen de omzet van klassieke filmtoestellen overtrof omdat de eerste digitale toestellen heelwat duurder waren dan filmtoestellen. Hetzelfde fenomeen stelt men nu eveneens vast wat betreft compact-toestellen en reflextoestellen: de omzet van refextoestellen ligt nu hoger dan die van compacttoestellenen en men merkt een duidelijke afsplitsing: de koopjeszoekers kopen vooral het goedkoopste toestel, terwijl mensen die een betere toestel zoeken een SLR verkiezen. De fabrikanten moeten natuurlijk deze trend volgen, en daardoor wordt de kloof tussen compact en spiegelreflex nog groter. Een volledige gamma uitstekende compact-toestellen werd afgevoerd (de Camedia-reeks van Olympus) omdat er te weinig vraag was.
Sony DSC-F828
Canon 20D
1/30"
f1/2.8
800 ISO
lens 85mm ƒ/1.8 USM
Bij de Sony heb je weinig accessoires nodig: een externe flitser is wel een aanrader.
Bij de Sony kan je een moderne flitser van om het even welk merk gebruiken (weliswaar zonder automatismen), maar de dedicated flitser (HVL-F32X) kan je niet gebruiken met een ander merk fototoestel!
|
|
|---|
In de meeste gevallen kan je een foto genomen met één van beide toestellen niet onderscheiden van een professioneel toestel, als je de foto aanpast aan het SLR-formaat van 2/3, want compact toestellen leveren meer vierkante foto's (formaat 3/4). De Sony kan ingesteld worden om dit beeldformaat te produceren.
Een SLR-foto zal je waarschijnlijk moeten bijwerken (vooral bij landschapsfotografie!): de compact-toestellen voeren intern de beeldscherpte artificieel op (duidelijk zichtbaar bij de Sony) wat de foto's scherper laat lijken dan ze in werkelijkheid zijn. Bij SLR-toestellen worden de beelden niet verscherpt (als je dat wenst moet je dat achteraf doen), waardoor de foto's er wat flets uitzien. Verscherp je de foto's, dan zal je wel merken dat de ruis niet noemenswaardig toeneemt.
Canon 20D met de lenzen
EF 85mm ƒ/2.8 USM
(gemonteerd),
EF 18-55mm f3.5-5.6,
Tamron vakantielens
Als je kiest voor een reflextoestel, heb je in het algemeen een goede body (de Canon EOS 350D en de Canon EOS 20D worden hier verder besproken), maar de lens dat je erbij krijgt is maar een basislens. Bij de 350D kreeg je een EF-S 18-55mm 1/3.5-5.6 lens dat echt het minimum is (het toestel komt niet tot zijn recht). Bij de meer professionele (en duurdere!) 20D krijg je zelfs geen lens.
Meer informatie over lenzen kan u hier vinden.
De 350D is ondertussen vervangen door de 400D en ook de meer professionele toestellen zijn vernieuwd: De 20D is vervangen door de 30D, 40D, 50D...
De 30D is een verdere verbetering van de 20D: het aantal foto's per folder is niet meer beperkt tot 100, de construktie is verbeterd (de sluiter is bijvoorbeeld berekend op minstens 100.000 foto's).
In tegenstelling met de 30D dat slechts kleine verbeteringen ten opzichte van de 20D vertoonde is de 40D een compleet nieuw concept, en eindelijk doet ook de live preview zijn intrede bij de reflextoestellen van Canon. De 50D vertoont slechts beperkte verbeteringen (face recognition).
Canon 20D met lens
EF 24-70 f2.8 L USM
Ik heb beide toestellen vergeleken, en heb gekozen voor de meer professionele uitvoering, de 20D. Dit toestel heeft volgende voordelen:
- Betere sensor. De gebruikte sensor levert beelden die scherp zijn tot op de pixel (als je een goede lens gebruikt, natuurlijk). Er is minder ruis en het beeld ziet er minder "rommelig" uit. Beide toestellen gebruiken de nieuwe CMOS-sensoren, waarbij er beeldverwerking op pixel-niveau gebeurt. Dit is ook nodig, want CMOS sensoren leveren een minder egaal beeld (CMOS sensoren werden vroeger gebruikt in goedkope camera's omdat ze gemakkelijk te produceren waren). CMOS sensoren blijken specifieke voordelen te hebben ten overstaan van classieke CCD sensoren: ze verbruiken minder en kunnen daardoor sneller werken zonder overmatig warm te worden.
- Betere menu's. Als je vaak bepaalde instellingen wenst te veranderen, heb je nood aan een overzichtelijke menustruktuur. Bij de 20D hebben de knopjes twee funkties (dat je selecteert door aan de ene of andere ring te draaien), waardoor je met minder toetsen meer kan doen.
- Zwaardere batterij. De batterij in de 20D kan je gebruiken voor het maken van zo'n 500 foto's. Een tweede batterij blijft echter een noodzaak als je een belangrijke shooting doet. Een SLR verbruikt veel minder dan een compact-toestel (geen LCD of zoeker, de hoofdsensor is in standby).
- Metalen body. De body (struktuur) van de 20D is in lichtmetaal uitgevoerd. Een nadeel is wel dat het toestel nog zwaarder wordt!
- Veel snellere werking. Het toestel is direkt paraat na het inschakelen. De prioriteit is de foto-modus: van om het even welke toestand schakelt het toestel over naar foto-modus als je de sluiterknop half indrukt. Foto's worden snel genomen (geen merkbare shutter-lag) en snel verwerkt. Foto's kunnen continu genomen worden, waarbij het schrijven naar de geheugenkaart op de achtergrond gebeurt. Het toestel is niet geblokkeerd terwijl er naar de kaart geschreven wordt.
Lees ook deze pagina waar de keuze aangegeven wordt door het soort foto's dat je wenst te nemen. Binnen de groep van compact-toestellen zijn er grote verschillen tussen de toestellen.
Voor de prijs van één goede lens (met een zoombereik van 3 of zelfs minder) kan je één van de betere compact-toestellen kopen met een zoombereik van 7X of meer. Wat heeft een SLR dan meer te bieden?
- Een beeld met zeer weinig ruis, zelfs op hogere ISO-waarden.
- Een toestel dat snel werkt (shutter lag en beeldverwerking) en altijd paraat is
- Verschillende lenzen, van extreem breed tot uiterst tele.
- Gebruik je gevoelige lenzen, dan hoef je in de meeste gevallen zelfs niet te flitsen.
Maar een reflexcamera heeft ook zijn nadelen:
- Zwaarder dan een compact-toestel
- Gevoeliger voor stof op spiegel en sensor
- De body alleen kost meer dan een goede compact en je hebt dan nog geen lenzen
- Geen LCD scherm dat je kan kantelen om foto's op een lage- of hoge positie te nemen
- Goede lenzen zijn zwaar en duur
- Kan niet gebruikt worden om te filmen —de meeste compact digitale fototoestellen kunnen films opnemen in echte video-resolutie.
- De meeste lenzen zijn niet geschikt voor macro-fotografie.
De mechanische focal plane shutter is zowel een pluspunt als een minpunt (compact-toestellen hebben een electronische sluiter).
Indien je niet over lenzen beschikt (van je vorig toestel) en niet professioneel bezig bent met fotografie, dan zal een compact-toestel aangewezen zijn.
Twee laatste foto's rechts
M'n Sony, dat nochtans geen hoogvlieger is wat betreft macro-fotografie, is in staat probleemloos scherp te stellen op onderwerpen op 2 cm.
Het object is ook gemakkelijker scherp te stellen, omdat de focusregeling de effectieve inhoud van het beeld gebruikt (focusregeling door middel van contrast-detektie). Een reflextoestel gebruikt fase-detektie voor het scherpstellen. Dit systeem werkt in het algemeen veel beter en sneller, maar is niet aangewezen bij macrofotografie.
Om dergelijke foto's te nemen met een dSLR ben je aangewezen op speciale macro-lenzen. Deze lenzen kunnen ook gebruikt worden op normale afstanden, maar het zijn prime-lenzen (dus geen zoom).
Optica
Compact toestellen gebruiken kleinere sensoren, waardoor er andere regels van de optica een rol spelen. Een mooie bokeh kan je minder gemakkelijk bereiken. Meer informatie is te vinden op deze pagina over de optica bij kleine sensoren.
