Je kan fresnel lenzen terugvinden in de diffusor van electronische flitsers, als vlakke vergrootglas (eigenlijk plastiek) en natuurlijk ook in vuurtorens.
De fresnellenzen werden oorspronkelijk ontwikkeld voor gebruik in de vuurtorens. Men had evengoed een glanzende reflektor kunnen gebruiken (een parabool die draait zoals een radar), maar de meeste vuurtorens hebben "een karakter" (ze geven caracteristieke lichtpulsen). De vuurtoren van Oostende produceert 3 lichtpulsen (of schitteringen); dat is morse voor de letter “O” — — —. Om een dergelijk signaal te produceren met een parabool zouden er drie lampen en drie reflektoren gebruikt moeten worden, wat in de praktijk nooit gedaan wordt.
Een gewone lens zou teveel wegen om effektief gebruikt te worden (daarbij zou het dikke glas voor heel veel verstrooing zorgen). De lens moet zeer groot zijn om voldoende licht te concentreren en de lens moet zeer bol zijn omdat de brandpuntsafstand kort is.
In een lens speelt enkel de overgang tussen glas en lucht een rol (daar gebeurt de breking). De glasdikte is in feite een nadeel. Bij een fresnellens (ook getrapte lens genoemd) wordt de lens in cirkelvormige schijven gemaakt, waarbij het overtollig glas vermeden wordt (schema 1).
Men zal de klassieke lensfunktie gebruiken (dioptrisch: breking van het licht bij glas-lucht overgang) maar men zal ook lichtreflektie gebruiken aan de buitenkant (reflektie op prisma's). Zo is het mogelijk meer licht te concentreren (schema 2).
Vna zodra er een kode uitgezonden moet worden moet men met een getrapte lens werken. De vuurtoren van Nieuwpoort produceert twee schitteringen gevolgd door een pause, de vuurtoren van Oostende (afbeelding onderaan) drie schitteringen gevolgd door een pause. Per schittering is er een getrapte lens (in het midden) en een reeks prisma's aan de buitenkant.
De vuurtoren van Nieuwpoort heeft één enkele lenzenstelsel en produceert twee schitteringen per omwenteling. De vuurtoren van Oostende heeft twee identieke lenzenstelsels en produceert tweemaal drie schitteringen per omwenteling.
De lamp blijft continu branden, dat wil zeggen dat de vuurtoren ook het binnenland belicht als het lenzenstelsel naar het binnenland gericht is. Men kan de lens ook onmogelijk uitschakelen, want dan schijnt de andere lichtstelsel naar de zee. Wel is het zo dat de lamp zelf een kleine reflectof heeft zodat nagenoeg al het licht naar de zeekant gestuurd wordt.
Vaak is de lichtbundel heel miniem naar beneden gericht om zo een beter bereik te bekomen.
De laatste afbeelding rechts toont een meer gewone toepassing van de fresnellens: de goedkope vergrootglazen die gemaakt zijn uit plastiek.
Een andere toepassing (nu echt in de fotografie) zijn de zogenaamde duto-filters die gebruikt worden om een heel opmerkelijke softfocus effekt te realiseren. Een echte dutofilter heeft twee fijne fresnellenzen (aan beide kanten van de filter), de éne met een positieve dioptrie, de andere met een negatieve dioptrie, zodat de filter zich niet als een lens zou gedragen.
