De Canon EF 24-70 ƒ/2.8 L USM wordt aangezien als één van de betere lenzen in zijn soort. De lens gebruikt een beproefd concept. Het is echter een zware en zeer dure lens. Ik heb vroeger deze lens getest op een Canon 20D en de lens kon mij niet echt overtuigen. De beeldscherpte werd pas aanvaardbaar vanaf ƒ/4 (goed zichtbaar op 70mm): waarom heb je dan een maximale opening van ƒ/2.8 als je die niet kan gebruiken als je de maximale beeldscherpte wenst? De lens is groot en onhandig in het gebruik. Niet verwonderlijk dat ik die na een jaar verkocht heb.
Sigma komt nu op de proppen met een splinternieuwe lens, de 24-70 ƒ/2.8 IF EX DG HSM. Deze lens is lichter en kleiner dankzij het gebruik van moderne technologieën, namelijk asferische lenselementen.
Vergelijking:
| Canon EF 24-70 ƒ/2.8 L USM | Sigma 24-70 ƒ/2.8 IF EX DG HSM | |
| Gewicht | 950g | 790g |
| Afmetingen | 83.2×123.5mm | 88.6×94.7mm |
| Filterdiameter | 77mm | 82mm |
| Opening | ƒ/2.8-22 8 bladen | ƒ/2.8-22 9 bladen |
| Aantal lenselementen | 16 | 14 |
Beide lenzen zijn gemaakt voor full size sensoren (EF zonder S bij Canon en DG ipv. DC bij Sigma) en beide lenzen gebruiken een ultrasone motor voor de scherpstelling. Dit maakt de vergelijking des te interessanter, want beide lenzen gebruiken totaal verschillende technieken. Ik bezit mijn EF 24-70 niet meer, waardoor een beeldvergelijking niet meer mogelijk is. Ik kan mij enkel baseren op oudere foto's genomen met een Canon 20D terwijl ik nu met een 50D werk.
De Canon schuift uit bij het uitzoomen en niet bij het inzoomen (de lens wordt langer in breedhoekstand) en heeft als voordeel dat de zonnekap op de body van de lens zelf gemonteerd staat, en niet op het uiteinde dat in- en uitschuift zoals de gewoonte is. Daardoor kan de zonnekap gemaakt worden voor een 70mm-lens (goede bescherming tegen flares) en toch bruikbaar zijn bij 24mm omdat de objectieflens meer naar buiten schuift. Voordeel canon.
De afkortingen die door Sigma gehanteerd worden zijn besproken op deze pagina. Een andere Sigma lens die ik al lang bezit is de Sigma 50-150 ƒ/2.8.
De Sigma 24-70 heb ik van een collega-fotograaf mogen uittesten. Hij had de indruk dat zijn splinternieuwe lens niet optimaal werkte.
De Sigma lenzen worden gekenmerkt door hun matte finish. Hoewel dit niet tot de beeldkwaliteit bijdraagt ben ik een voorstander van een dergelijke "anti-sliplaag" op de lens. Het maakt de bediening van deze toch zeer volumineuze lens wat gemakkelijker. De lens is redelijk kort in vergelijking met zijn brandpuntsafstand (telephoto-constructie).
Het zoomen gebeurt niet zo vlotjes als met de Canon (maar het is een nieuwe lens die nog moet "roderen"). In tegenstelling met de Sigma 50-150 wordt de lens langer bij het inzoomen. Ik ben daar geen voorstander van, want dit trekt stof aan in de optiek. Stof dat achteraf niet meer te verwijderen is en een waas over iedere foto doet hangen.
De lens heeft last van flares van zodra zonlicht op de lens valt. Dit is bijna onvermijdelijk met een optiek met zeer grote objectieflens. En de verdere bespreking? Tja. We hebben hier te maken met de totale afwezigheid van kwaliteitscontrole bij de fabrikage. De optiek is duidelijk defekt (ik durf zelfs geen foto's publiceren). Terug naar de fabrikant, dus!
Nadien heb ik een werkend exemplaar kort getest, en de lens presteert minder goed dan de originele Canon-lens. Vooral op een full size body valt de hoekonscherpte duidelijk op. De prijs is wel 50% lager en voor normaal gebruik vallen deze mankementen weinig op: het midden van het beeld is voldoende scherp. Vanaf ƒ/4 is de lens zeer scherp. Er is echter nog altijd chromatische aberratie in de hoeken (full frame sensor). Het is een alternatief voor de kitlens die geleverd wordt bij de Canon 50D-reeks, maar bij een Canon 5D gebruik je beter een originele Canon.
Alternatieven
De Sigma is op zich een alternatief op de Canon. Maar zijn er eveneens alternatieven op de Sigma?De Sigma lens bestaat in talrijke varianten, let dus op als je een lens zou kopen. De laatste versie heeft HSM (Hyper Sonic Motor) en de prijs is de lucht in geschoten.
Een opmerkelijk alternatief is de Sigma 24-60mm f2.8 EX DG, een lens die echt ondergewaardeerd wordt. De lens kost minder dan een kitlens. De lens heeft geen stille autofocus en het bereik is wat minder, maar optisch gezien presteert de lens uitstekend, en dit is toch het belangrijkste! Deze optiek gebruikt niet minder dan 4 asferische elementen, een zuivere asferische lens en drie sferische lenzen die een extra laag hebben gekregen (hybride lens). De lens weegt bijna niets voor een zoomlens en dit maakt het gebruik op verplaatsing heel aangenaam. Dit is een lens dat je constant op je fototoestel kan laten tijdens de vakantie. Deze lens wordt echter niet meer gemaakt.
Persoonlijk vind ik het bereik van de lens te beperkt richting tele (zelfs op een crop sensor) en uiteindelijk heb ik gekozen voor de Canon EF 24-105 ƒ/4 L IS USM. Op een full size body gebruik ik de Canon 70-200. Toen mijn eerste 24-105 van Canon de geest gaf (geen AF meer), heb ik gekozen voor de Sigma 24-105.
Canon EF 24-70 ƒ/2.8 L USM
Sigma 24-70 ƒ/2.8 EX DG HSM
Canon EF 24-105 ƒ/4 L IS USM