» P30 PRO » Nacht en weinig licht
Als er één gebied is waar de Huawei P30 Pro zeer goed presteert, dan is het 's nachts en bij weinig licht. De rekenkracht van de processor wordt hier gebruikt om de beelden aanvaardbaar te maken. In sommige gevallen lukt dat zeer goed en het lijkt wel of de natuurkundige wetten even terzijde werden geschoven.
Digitale sensoren produceren ruis, dit is onvermijdelijk. Als er minder licht is, dan is de ruisbijdrage meer aanwezig. Men kan de ruis beperken door meer licht op de sensor te laten vallen, door een lichtsterkere lens te gebruiken en/of door de sluitertijd langer te maken. Zo bekom je onhandige toestellen met een grote prime lens en heb je een statief nodig.
Je zou deze manier van doen kunnen vergelijken met de traditionele autobouwers: ze bouwen traditionele automobielen met een verbrandingsmotor, en soms zelfs een electrische auto (omdat "het moet van Europa"). De electrische auto's lijken wel moderne auto's, maar in feite zijn ze gebaseerd op een oud concept, waarbij de verbrandingsmotor vervangen is door een pak batterijen. Zie de pagina over de electrische auto.
Image stacking
Bij een smartphone van de nieuwe generatie gebruikt men de rekenkracht van de processor om meerdere opeenvolgende beelden samen te voegen zodat er minder ruis is image stacking). Sony is 10 jaar geleden met dit systeem begonnen (en ze merkten toen bij Sony dat ze met de krachtige processor ook automatische panoramafoto's konden maken). Toen was het systeem nog in zijn kinderschoenen en het was niet meer dan een gadget. Het is kenmerkend dat deze ontwikkeling op gang werd getrokken door een bedrijf dat niet gespecialiseerd was in fototoestellen.Bij het samenvoegen van de beelden worden ze over elkaar geplaatst, maar rekening houdend met mogelijke verplaatsingen omdat het toestel niet stil gehouden werd tijdens de opeenvolgende foto's. De software zoekt de helderste beeldpunten en gebruikt die als anker om de andere beeldelementen te plaatsen. Dit is een systeem dat bijzonder goed werkt, en men heeft de voordelen van een normale foto (normale sluitertijden) en de voordelen van een foto met een lange sluitertijd (weinig ruis).
Er bestaan softwarepakketten zoals Noise Ninja die als enige taak hebben om de ruis in een foto te reduceren. Als dezelfde software in het fototoestel geïmplementeerd kan worden, dan kan je de ruis nog verder onderdrukken.
Er is al lang onderzoek aan de gang waarbij men de beperkingen van de kleine smartphonesensoren probeert te reduceren (binaire sensoren). Deze binaire sensoren kunnen nu nog niet toegepast worden, maar om een complex natuurkundig fenomeen aan te pakken is het beter onderzoek te voeren in verschillende richtingen, en dan het beste uit de verschillende onderzoeken te gebruiken.
Als test ga ik geen foto's nemen in bijna volledig verduisterde ruimten. In tegenstelling met wat er ook beweerd wordt, het toestel werkt niet beter dan je ogen (voor zover je een tijdje in de donkere ruimte bent zodat je ogen zich aangepast hebben). Maar in de praktijk wordt het toestel niet zo gebruikt. Een praktische toepassing is een fuif, een zonsondergang, een bezoek aan een restaurant (slecht verlicht, zodat je niet goed ziet dat de worteltjes niet meer vers zijn), nachtfoto's op straat,... En daar presteert het toestel uitstekend.
De eerste drie foto's rechts zijn genomen in een zeer slecht verlichte kleedkamer (uitgerust met drie gekleurde led lampen). De CRI (color rendering index) is bijzonder slecht, en toch heeft het toestel er aanvaardbare foto's van gemaakt. Hoe slecht de lichtomstandigheden wel waren zie je aan de schaduwen op de grond op de tweede en vooral derde foto.
Ik heb geen foto's met mijn spiegelreflex, die kon zelfs niet scherpstellen met een ƒ/1.8 prime lens! Hoe weinig licht er is, kan je zien aan bepaalde gezichten die verlicht worden door de smartphone (eerste foto).
De parameters van de foto's zijn: sluitertijd: 5 seconden (het toestel heeft opeenvolgende foto's genomen gedurende 5 seconden en die gecombineerd), ƒ/1.6 en 1250ISO. De EV waarde is dus -4.6 Met een normaal fototoestel zonder statief maar met een goede lens zou ik volgende parameters moeten gebruiken: sluitertijd 1/25 (om bewegingsonscherpte te vermijden), ƒ/1.8 (prime lens) en een ISO-waarde van... 156.250ISO! Zelfs de meest moderne spiegelreflex gaat niet zo hoog in de ISO-waarden! Het ruisniveau van de smartphonefotos komt overeen met een ISO waarde van 25.600 op mijn spiegelreflex.
Ik heb de smartphone ook gebruikt voor een zonsopgang en ondergang. Een spiegelreflex heeft de neiging de foto's normaal te belichten, waardoor je het sfeërieke van een zonsopgang verliest. Bij een deftige spiegelreflex kan je snel de foto één of twee stops onderbelichten (het hangt af van het toestel en de omstandigheden; ik bereik de mooiste beelden met mijn Canon 5D Mk IV bij -1.6EV).
Maar met een normale belichting (auto-modus) heeft het toestel begrepen dat we te maken hebben met een zonsondergang en heeft het beeld wat onderbelicht (ik schat -1.5EV). Ik heb wel de HDR modus ingeschakeld, maar er is weinig verschil tussen een normale foto en een HDR foto. Wat je ook instelt, het lijkt wel of de software zich daar niets van aantrekt. Laat het toestel dus maar in automodus zijn werk doen.
De Huawei P30 PRO slaagt er in het algemeen in betere foto's te maken dan de spiegelreflex in dezelfde omstandigheden. Maar als je op de fijne details gaat letten, dan merk je dat de details verdwenen zijn bij de Huawei. Het is ongeveer dezelfde ruisonderdrukker die toegepast wordt bij de VHS (een oude videonorm): fijne details worden uitgevlakt om ruis te onderdrukken.
Als er echt weinig licht is en je in manuele modus wenst te werken, dan krijg je weinig hulp van het toestel: je ziet niet hoe het beeld er uit zal zien op het scherm. Pas als je de foto genomen heb kan je weten of die onder- of overbelicht is (er is geen belichtingsaanduider). De manuele modus is soms interessant als je staatfotografie doet en je wenst de lichten van de auto's op te nemen als lange slierten.
Het fototoestel heeft ook een nachtmodus, maar dan wordt de foto "normaal" belicht, dus veel te helder, met een lelijk geel beeld tot gevolg. In het algemeen is de werking van de spiegelreflex meer natuurlijk, je kan eenvoudiger een lange sluitertijd instellen, je kan onderbelichten, enz. Zelfs bij weinig licht zijn de foto's met de spiegelreflex scherper.
De bediening van de smartphone is bijzonder onhandig, zeker als je een wat langere sluitertijd wenst te gebruiken (ik hield het toestel aan de onderkant op een tafeltje en aan de zijkant tegen een vertikale muur zodat het toestel redelijk stabiel opgesteld stond. Maar wat een onhandig systeem! Je moet het toestel opnieuw normaal vastnemen als je een parameter wenst te veranderen.
Bij de volgende foto's staat de Canon foto links (optiek: Sigma 24-105 ƒ/4). De Canon foto's zijn verkleind op 1/3 en de Huawei op 1/2. Deze afmetingen zijn ruim voldoende om de foto's op een monitor te bekijken. De Sigma optiek geeft een vegnetering die des te meer zichtbaar wordt naarmate men het beeld bewust onderbelicht.
Nacht en weinig licht
| 1/30 ƒ/4 320ISO -2EV | 1/100 ƒ/1.6 125ISO HDR |
Een klassieke zonsopgang. Om een mooie rode gloed te hebben heb ik de Canon 2 stops moeten onderbelichten, anders is er oversturing in de hemel. De kleuren van de Huawei zijn minder matuurgetrouw. Door de HDR modus van de Huawei in het voorplan duidelijk zichtbaar.
| 1/40 ƒ/4 160ISO -1EV | 1/100 ƒ/1.6 100ISO -1EV |
Een geen al te moeilijke foto, we zijn juist voorbij zonsondergang (blauwe uur). De foto van de Canon is wat flets, zowel wat kleur als contrast betreft. Toch is de Canon foto meer natuurgetrouw: er is effektief weinig contrast. De software van de Huawei heeft de boel onder handen genomen en de foto verbeterd (al dan niet met aanhalingtekens).
| 1/125 ƒ/4 3200ISO -1EV | 1/20 ƒ/3.4 640ISO -1EV |
Ingezoomd, beide toestellen gedragen zich opnieuw volledig anders. De sigma-lens heeft een duidelijke vignetering waardoor het buitenkant van het beeld eigenlijk niet bruikbaar is. Details aan de zijkanten verdwijnen in de schaduw. De Huawei geeft opnieuw een sterk gecorrigeerd beeld waarbij de helderheidsniveaus wat opgekrikt worden. Bij het inzoomen kan de Huawei niet meer zijn maximale lensopening gebruiken, maar de ISO waarde moest slechts beperkt opgedreven worden.
| 1 ƒ/4 50ISO Man | 1/24 ƒ/1.6 800ISO Man |
Beide toestellen geven een totaal ander beeld. De Huawei is moeilijk te configureren in manuele modus. Er werd wat ingezoomd met de Canon. Dit bleek niet mogelijk met de Huawei (onmogelijk om het toestel voldoende stil te houden).
| 1 ƒ/4 50ISO Man | 1/24 ƒ/1.6 800ISO Man |
Weer twee verschillende beelden, hier ook zijn de verschillen vooral te vinden in de kleuren. Huawei maakt er een eigen interpretatie van: omdat er veel warme tonen aanwezig zijn, gaat de Huawei het beeld kouder maken.
| <<< 1/100 ƒ/4 5000ISO Man
1/25 ƒ/3.4 2000ISO Man >>> |
Het lijkt een eenvoudige foto, maar er is ingezoomd, zodat de toestellen een relatief korte sluitertijd moeten kiezen om bewegingsonscherpte te voorkomen (op de Canon, aperture priority, vrije sluitertijd en ISO waarde, op de Huawei: volautomatisch). Zelfs op de Canon foto is er ruis te zien in de kleine details, maar uiteindelijk vallen die minder op omdat er meer pixels zijn (uitmiddeling). De Canonkleuren komen beter overeen, het was zonsopgang en de zon gaf een zachte gloed aan alles.
Uiteindelijk zien we twee totaal verschillende benaderingen: de Canon geeft een natuurgetrouw beeld (maar soms wat saai) en is gemakkelijk in te stellen, de beelden van de Huawei zijn in het toestel sterk bewerkt. De manuele modus is moeilijker te gebruiken omdat alles via het scherm moet gebeuren.