Portretfotografie

Beide toestellen produceren andere foto's en men kan op het eerste zicht niet zeggen dat de eerste of de tweede foto beter of slechter is. Beide foto's zijn bruikbaar. Als ik toch zou moeten kiezen, zou ik voor de Canon gaan.

De Huawei produceert een onduidelijke achtergrond. Het is alsof het toestel de achtergrond onscherp heeft gemaakt om de ruis te onderdrukken. De Canon haalt meer details uit de donkere delen van het beeld (zie bijvoorbeeld de onderkant van de arm die beter afgetekend is bij de Canon).

De foto van de Huawei werd hier niet gecropt en heeft de 4:3 uitsnede die typisch is voor compact fototoestellen (en smartphones).

Al bij al heeft de Huawei goed werk geleverd in lichtomstandigheden die verre van optimaal waren. In vergelijking met een spiegelreflex met 70-200mm-lens is het een handig toestel met een enorm zoombereik. je kan je Huawei altijd op zak hebben, wat niet gezegd kan worden van de Canon.

Voor de volgende foto gaan we naar de bunker in Audresselles, het is de bunker naast het museum. Er zijn eigenlijk drie bunkers naast elkaar: de eerste is ingericht als museum, de tweede is beschadigd en de derde wordt vaak bezocht door fotografen. Dit wordt een test met weinig licht.

Hier zie je goed de beperkingen van de Huawei. Om de ruis te beperken heeft het toestel het beeld minder scherp gemaakt. Dit merk je nog het beste aan de rits van het hemd die zichtbaar is op de Canon en verdwenen is op de Huawei.

Bij de Huawei treedt er ook een vreemd fenomeen van front-focus op (het voorplan is scherper dan het onderwerp), dit effekt is trouwens ook merkbaar op de eerste foto waar ik ervoor gezorgd heb dat er een voorplan en achtergrond was.

De Huawei geeft koudere kleuren, de echte kleuren komen meer overeen met de Canon. Er viel namelijk licht op het model via de grond en de muur (beide beige-bruin achtig). De Canon geeft aangenamere kleuren.

De Huawei heeft echter een ander voordeel, zijn enorm zoombereik, gaande van 16mm (breedhoek, foto hieronder) naar 27mm (standaardwaarde van het toestel) tot 270mm. De brandpuntsafstand wordt natuurlijk omgerekend naar 35mm-equivalent.

Als je een reflextoestel met een lens met een dergelijk optisch bereik zou gebruiken, dat zouden de beelden heelwat minder scherp zijn dan wat bereikbaar is met dit toestel. En dan heb je de voordelen van de smartphone niet: het gemak van het gebruik, de mogelijkheid om de foto's ogenblikkelijk door te sturen via bluetooth, wifi of mobiel, enz.

Boven hebben we de foto met het normaal bereik van de smartphone (27mm), een redelijke breedhoeklens. Op dit bereik kan je ook overschakelen van 10 naar 40Mp, maar het is meer een commercieel verkoopsargument, want de beelden zijn niet scherper. De bestanden zijn enkel groter.

Rechts een traditioneel zeezicht met model. Dankzij de bredere hoek van de Huawei in normale stand heeft men meer achtergrond bij de foto.

Links hebben we de foto van dezelfde bunker als hierboven, maar dan met een zoombereik van 10× (270mm). Het beeld is even scherp als een beeld waarbij niet gezoomd wordt.

Grotere zoombereiken moet men niet gebruiken: het is duidelijk een digitale zoom, waarbij de pixels uitvergroot worden. In tegendeel, door verder in te zoomen maakt men zich het leven moeilijker omdat het omnogelijk is het toestel stabiel te houden. Het is beter het bereik te beperken tot 10× en de foto achteraf te croppen.

Laatste foto rechts (en screen capture):
Met de laatste software-update detecteert het toestel automatisch dat er mensen in beeld zijn en past een filter toe om kleine huidimperfecties weg te werken. Het resultaat lijkt nog het meest op een oude VHS opname waarbij alle details weggegomd zijn. Voor mij is de filtering veel te sterk en geeft een onnatuurlijk plastiekerig beeld. De filter werkt zo sterk dat ook de kleine huidschakelingen verdwenen zijn.

De software update kan niet ongedaan gemaakt worden, maar de portret-modus (die automatisch geactiveerd wordt) moet iedere keer uitgeschakeld worden. De modus wordt automatisch geactiveerd als er gezichten in beeld zijn in normale foto-modus. Het toestel start altijd in normale foto modus.

Foto hieronder:
Als er echt weinig licht is, dan kan de spiegelreflex niet meer scherpstellen (zelfs niet met een prime lens). De reflex moet dan heel lange sluitertijden gebruiken, waardoor een statief noodzakelijk wordt. De mogelijkheid om snapshots te maken valt volkomen weg. Als de mensen bewegen is het beeld onbruikbaar.

De Huawei is nu de grote winnaar: de scherpstelling gebeurt door een infra-rode lichtstraal (time of flicht principe) en het toestel maakt achtereenvolgens een aantal foto's en combineert die tot én enkele foto, weliswaar een beetje onscherp, maar toch goed bruikbaar. Een voorbeeld is hieronder te zien. Het toestel heeft er 6 seconden over gedaan om de foto te nemen, maar de foto is ongelofelijk scherp. Een minpunt is dat de foto de werkelijkheid niet goed weergeeft: de foto is veel te helder.

Maar de smartphone heeft verschillende mogelijkheden die de reflex niet heeft, en die ervoor zorgen dat de smartphone in verschillende omstandigheden inzetbaar is. De mindere beeldscherpte valt niet op bij normaal gebruik (publicatie op facebook en instagram, snapshots van familie, vriende en evenementen,...)