Dit is pagina 3 van de review van de Samsung Galaxy S23 Ultra (deel 2 is hier). We hebben het nu over fotografie bij weinig licht, één van de betere functionaliteiten van de smartphones.
In vergelijking met de macrofotografie test bij weinig licht (waarbij geen enkel toestel geslaagd is) is de nachtfotografie vergelijking beter gelukt.
| Canon: de foto is donkerder, dit komt onder meer door de gebruikte instellingen: een ISO-waarde van 12800 is de hoogst aanvaardbare waarde om niet teveel ruis te hebben bij dit toestel, de lensopening van ƒ/4 is de maximale opening van de lens en de sluitertijd is 1/30 om geen bewegingsonscherpte te hebben bij een brandpuntsafstand van 24mm. |
| Huawei: wat hier vooral opvalt zijn de kromme heldere lijnen veroorzaakt door de sensor die een CCD technologie gebruikt (meer info hierover lager), op een volgende foto waar het effekt nog meer aanwezig is. De Huawei geeft een geel/groene kleurzweem aan de foto. ISO 800, sluitertijd 6s, ƒ/1.6, 27mm |
| Samsung: de sluitertijd is hier aangegeven als 1/9s, dit is de suitertijd van iedere individuele foto. ISO 1600, ƒ/1.7, 23mm. Dit is de meest natuurlijke foto. |
Bij de Canon was het niet echt mogelijk het beeld helderder te maken: we zitten aan het maximum wat betreft sluitertijd, ISO waarde, enz.
De foto kan wel helderder gemaakt worden in post-productie, maar dan merk je op dat de foto meer ruis bevat dan een foto met een smartphone!
Het stukje haag tussen de twee gebouwen zit vol ruis.
De smartphones pakken het beter aan en nemen verschillende foto's met een normale sluitertijd, die ze dan combineren tot één foto. Hoe dat gebeurt wordt uitgelegd op de tweede pagina van de review.
De sensor van een digitaal fototoestel gebruikt een CCD-technologie om de informate uit de chip te lezen. De beeldinhoud van de sensor wordt niet in één keer uitgelezen, maar de inhoud van ieder pixel wordt stap per stap verschoven naar de kant van de sensor, waar het dan uitgelezen kan worden. CCD staat voor charge coupled device: de lading wordt pixel per pixel naar de onder- of bovenkant van de sensor verschoven.
| Canon: ISO 12800, 1/20, ƒ/4, 24mm. Donkere foto, maar de kleuren zijn correct. Geen overmatige beeldcorrectie, maar er is ruis aanwezig (zie detailbeeld) |
| Huawei: ISO 800, 6s, ƒ/1.6, 27mm. Hier ook een geel-groene kleurzweem, maar als die weggewerkt wordt is dit een aangename foto. De software wist de ruis goed zoder dat er teveel details verdwijnen. We zullen het even niet hebben over de olifant... |
| Samsung: ISO1600, 1/14, ƒ/1.7, 23mm. Meest natuurlijk beeld: minder ruis dan met de Canon en minder beeldverbetering dan met de Huawei. |
Als de sensor slecht ontworpen is (of als die versleten is) dan ontstaan er fouten bij het overzetten (CCD transfer). De data lekt naar de naburige cellen en kan een volledige reeks cellen oversturen. Dit gebeurt het vaakst bij heldere beeldelementen, die de sensor op die plaats volledig oversturen.
De technische benaming van dit effect is blooming. We hebben het hier specifiek over electronische blooming, want er bestaat ook een optische blooming (overstraling), bijvoorbeeld als de lens vuil is.
Hoewel de lading verticaal verplaatst wordt zijn de heldere lijnen krom: de lens geeft een beeld met een zeer hoge geometrische vervorming die electronisch gecorrigeerd wordt bij de aanmaak van het bestand. Daardoor worden de heldere verticale lijnen ook afgebogen, zodat de gebouwen wel recht weergegeven worden.
Deze geometrische vervormingen (meetkundige fouten zoals ton en kussenvervorming) worden in detail op deze pagina besproken.
| Canon: opnieuw donker beeld, om een helderder beeld te bekomen is een statief nodig zodat er een langere sluitertijd gebruikt kan worden. |
| Huawei: het beeld is het meest bijgewerkt, met een verhoging van het lokaal contrast en de kleurintensiteit. Geel-groen overweegt hier ook |
| Samsung: het meest natuurlijk beeld en je krijgt zelfs een idee van de diepte door de natuurlijke heldere en donkere delen van het beeld. |
Maar is de Canon echt zo slecht bij weinig licht? Ik post deze nacht een foto van de straat, genomen met dezelfde Canon 5R, maar nu geplaatst op een statief, waardoor ik een lange sluitertijd kan gebruiken.
De telefoons passen automatisch een vorm van HDR toe om de hoge dynamiek te kunnen beperken. Om de foto's te kunnen vergelijken heb ik het maar ook gedaan met de Canon, en dit is een heel bruikbare tip (je bent toch verplicht om een statief te gebruiken, je kan dus evengoed HDR ook toepassen).
De Canon heeft verschillende instellingen, die min of meer ingrijpend zijn. Ik heb de instelling "natural" gebruikt die een beeld geeft die meer overeenkomt met de werkelijkheid. De andere instellingen geven een beeld dat veel te sterk bewerkt is.
De twee laatste foto's rechts zijn met de Canon in HDR modus genomen. De instellingen van de Canon zijn: ISO 1600, 1 seconde, ƒ/4. De ruis is heel beperkt bij deze iso-waarde en het nemen van de foto duurt niet te lang. Bij HDR modus neemt het toestel immers 3 foto's, één normaal belicht, één onderbelicht en één overbelicht. Om de overbelichte foto te nemen moet de Canon immers een sluitertijd van 4 seconden gebruiken (om de ISO-waarden niet te moeten verhogen).
In HDR modus heeft de belichting een minder grote invloed: je kan gerust de foto één stop onder- of over belichten en het toestel zal nagenoeg dezelfde foto afleveren. Dit is vooral het geval met de modussen die een sterkere bewerking veroorzaken zoals vivid en bold.
Bij HDR neemt het toestel immers drie foto's, en selecteert de bruikbare delen uit ieder beeld. Bij een instelling "onderbelicht" foto zal het toestel meer beeldelementen uit de heldere foto selecteren, waardoor het uiteindelijk beeld niet veel verschilt met een foto genomen met de instelling "overbelicht".
Maar we kunnen ook een foto nemen met een lange sluitertijd en geen nabewerking. Ik heb verschillende foto's genomen met verschillende combinaties sluitertijd en gevoeligheid en het is niet noodzakelijk de laagste ISO waarde en de langere sluitertijd die de beste resultaten oplevert.
Tot 1600ISO is er geen ruis aanwezig in het beeld. De ruisonderdrukking grijpt slechts beperkt in en er gaan geen details verloren. Bij de laagste ISO-waarden wordt er geen enkele ruisonderdrukking toegepast en lijkt het dat er meer ruis in beeld is bij de laagste ISO-waarden. Bij ISO waarden boven de 1600 valt het op dat de ruisonderdrukking zijn rol heeft gespeeld, met de redelijk vlakke beeldelementen die volledig platgestreken zijn.
Met de HDR bewerking "natuurlijk" lijkt de foto het meest op de werkelijkheid. Je zal daarom weinig verschillen zien met de foto zonder HDR (twee foto's onderaan de pagina).
Aan de ene kant zal je meer details in de hooglichten en de schaduwen zien in de HDR foto, maar aan de andere kant, omdat de HDR foto uit drie verschillende foto's bestaat zullen er andere details verdwenen zijn omdat het fototoestel de drie beelden niet perfect over elkaar kon leggen.
Om de foto's goed over elkaar te leggen wordt er gekeken naar de heldere beeldelementen. Het gras onderaan het beeld bevat geen opvallende heldere elementen, waardoor het over elkaar leggen van de drie foto's niet zo goed lukt en het gras is daarom minder duidelijk op de HDR foto.
Nachtfotografie
