Canon R5 (en de verschillen met de Canon 5D Mk IV)
Op veel vergelijkingssites wordt er vermeld dat de nieuwe Canon een CF Express poort heeft (dat is de opvolger van de Compact Flash). De Compact Flash poort was destijds de meer professionele poort voor gegevensopslag. Het formaat is gebaseerd op het PATA formaat dat bij harde schijven gebruikt werd, en het was zelfs mogelijk een computer op te starten met een Compact Flash kaart.De CF Express kaart is gebaseerd op de SATA versie van de harde schijven, en meer in het bijzonder de PCIe 3.0-versie die bij snelle SSD schijven gebruikt wordt. Met een CF Express kaart kunnen high resolution video's (8K) in real time opgeslagen worden.
Het probleem is nu dat alle reviewers klagen over het feit dat Canon de gebruikers zou verplichten een dergelijk formaat te gebruiken voor video-opnames. De kaarten zijn minstens driemaal duurder dan SD-kaarten en je hebt een speciale adapter nodig om de geheugenkaarten op je computer te kunnen lezen. Neen, Canon verplicht je niet dit formaat te gebruiken: de SD kaarten zijn gewoon allemaal te traag om de dataflow van een video in real time op te slaan.
Trouwens, als je meer dan 4000€ hebt betaald voor de body en nog eens 3000€ voor een degelijke lens ga je niet klagen dat je een paar honderd euros extra moet betalen voor een snelle CF Express geheugenkaart. En maak van de gelegenheid gebruik om een extra batterij te kopen, je zal er één nodig hebben.
In Body Image Stabilisation
De body heeft IBIS (In Body Image Stabilisation) waarmee je in theorie een gain van 8 stops kunt halen als je een aangepaste optiek met een eigen beeldstabilisatie zou gebruiken (zoals de RF 70-200 IS USM L). Een gain van 8 stops, dat zou betekenen...- Een sluitertijd van 1/125 is nodig met een 70-200 lens (niet gestabiliseerd). Bij deze sluitertijd heb je een ISO-waarde nodig van 25600ISO (nachtfotografie), het beeld is totaal onbruikbaar.
- Met de beeldstabilisatie zou je 8 stops kunnen winnen, dus werken met een sluitertijd van 2 seconde en een ISO-waarde van 100. De beelden vertonen hier echter allemaal bewegingsonscherpte en zijn ook onbruikbaar.
- Maar een sluitertijd van 1/15 is heel goed mogelijk, je moet dan de ISO slechts opvoeren tot 3200 (je hebt ruis, maar het blijft onder controle). We spreken hier echter niet van een winst van 8 stops, maar van 3 stops.
Met een Ranger 500mm (niet gestabiliseerde lens) kan je werken met een sluitertijd van 1/90 als je perfect stil kan staan (1/125 is aangeraden), dat is in plaats van de 1/500 die je normaal minimum zou moeten gebruiken met een dergelijke lens (zonder statief). De winst die je hier boekt met IBIS is 2 stops.
Scherpstelling
De scherpstelling gebeurt uitsluitend met de dual pixel AF die eindelijk even doeltreffend is als de scherpstelling met stigmometer zoals in de Canon 5D Mark IV (aparte focus sensor). Met de dual pixel AF die permanent aktief is kan je scherpstellen op gezichten (zelfs als staan ze niet in het midden van het beeld), op dieren,... De camera kan het onderwerp volgen als die in het kader beweegt.De nauwkeurigheid is eindelijk vergelijkbaar met de nauwkeurigheid van het systeem met aparte sensor voor de scherpstelling, maar met het voordeel dat je geen micro-instelling meer moet doen voor iedere lens die je bezit. Er is immers geen aparte sensor meer: de beeldsensor dient ook voor de scherpstelling.
Bij de vorige versies (we spreken van een paar jaren terug) moest het toestel die in Live View werkte zich baseren op de contrast om te bepalen of het beeld scherp was of niet. Dit is een traag en onbetrouwbaar systeem en nadien zijn er toestellen met dual pixel AF op de markt gekomen, met sensoren en processoren die beter en beter werden.
Het is pas met deze versie dat men kan zeggen dat de dual pixel AF even nauwkeurig werkt dan het systeem met aparte sensor.
Aangezien de beeldsensor permanent aktief is, wordt die ook gebruikt voor het bepalen van de belichting (vroeger werd hiervoor ook een aparte sensor gebruikt). Daarmee worden bepaalde problemen van de baan geveegd, namelijk de verschillende chromatische gevoeligheid van de lichtmeter en de beeldsensor. Bij de digitale spiegelreflexen van 10 jaar terug was het beeld regelmatig overbelicht als het beeld veel rood (en infra-rood) bevatte.
Electronische zoeker
Wat mij zeker niet stoort is de vervanging van de optische zoeker door een electronische zoeker. Natuurlijk zie je de pixels en heb je geen beeld als het toestel uitgeschakeld is, maar je wordt het systeem snel gewoon. Het systeem met electronische zoeker heeft zelfs een aantal voordelen:- Je kan direct zien hoe het beeld belicht zal worden zonder een foto te moeten nemen. Ik heb de toets DOF herprogrammeerd om de effektieve belichting te tonen (simulatie).
- In normale modus toont de zoeker een normaal belicht beeld, wat heel nuttig is bij studiowerk (er is weinig omgevingslicht) of als je een weinig lichtgevoelige lens gebruikt zoals een spiegellens van 500mm.
- Als men manuele lenzen gebruikt of als men de autofocus uitschakelt, dan beschikt men over een focus peaking die een randje tekent rond de delen van het beeld die in focus zijn (hoog lokaal contrast).
Draaiknoppen
Het toestel heeft een extra draaiknop gekregen, en dit is een nuttige aanvulling. Nu kan ik eindelijk volledig manueel werken en alle parameters aanpassen:- met de knop bovenaan naast de ontspanner regel in de sluitertijd
- met de modus knop (de nieuwe draaiknop) regel ik de opening
- met de draaiknop achteraan regel ik de ISO waarde.
Bepaalde lenzen hebben een extra draaiknop, die ik gebruik om de belichtingscompensatie te veranderen als ik in auto-iso werk. Om alle toetsen vlot te kunnen gebruiken, moet het een automatisme worden, en dat kan enkel als iedere toets dezelfde funktie behoudt ongeacht de modus van het fototoestel (dat is ook de reden waarom ik de Av en Tv modus niet meer gebruik.)
De meeste RF lenzen hebben een extra draairing. De draairing heeft standaard als funktie de belichtingscompensatie, maar de funktie is enkel aktief als de ontspanknop half ingedrukt is. Je moet de body programmeren om de ring aktief te maken zelfs al is de ontspanknop niet half ingedrukt is.
De aanpassingsring voor EF lenzen (een zegen!) kan je kopen in de standaard-uitvoering, maar ook in een duurdere versie met draairing.
Programeerbare knopen en eigen menu's
Je kan zelf kiezen welke funkties je aan nagenoeg alle knopen wilt geven. Enkel de knop "rate" (die ik nooit gebruik) kan geen andere funktie krijgen.De M Fn heeft de drive-funktie gekregen (normale foto's na elkaar of continu fotograferen). Op mijn vorig toestel had de knop de funktie permanente AE lock, want met die reflex werkte ik voornamelijk in Av (aperture value). Met de knop kon ik de belichting voor een aantal opeenvolgende foto's vastzetten (de knop * werkt enkel voor de volgende foto).
Met de AF on ga ik over van one shot AF (voor normale fotografie, portrets, landschappen) naar servo AF (voor mode shows en mannequins die constant bewegen). Snel overgaan van de ene modus naar de andere is heel nuttig als je opdrachten voor een modellenbureau hebt.
Met de knop DOF preview kan ik nu de echte belichting van een foto zien (simulatie). Spijtig genoeg kan de histogram niet getoond worden (dit ware nuttig in dit geval). De histogram kan enkel getoond worden als de simulatie permanent ingeschakeld is.
Ik heb ook een eigen menu aangemaakt, waarin ik de meest gebruikte funkties zet:
- Picture style om de kenmerken van de foto's in te stellen (minder of meer contrast, minder of meer kleursaturatien...)
- Terugzetten van de fototeller op nul en aanmaken van een nieuwe folder, nuttig als je met verschillende modellen werkt en een geheugenkaart met hoge capaciteit hebt.
- Instelling van de beeldresolutie, doorgaans werk ik met de "M" isntelling, die voldoende is voor de meeste foto's (bij het versturen van foto's reduceer ik ze toch tot 1/4).
- Aanduiding van de resterende batterijcapaciteit, belangrijk voor een toestel die meer stroom trekt dan mijn voorgaande toestel.
Wat er niet echt veranderd is ten opzichte van de vorige 5D Mk IV
Er zijn hier zowel positieve als negatieve punten. De bediening is nagenoeg dezelfde gebleven, het is duidelijkd at Canon dit toestel heeft willen positionneren als de opvolger van de Canon 5D Mark IV. De bediening voelt heel natuurlijk aan en de overgang van het EF systeem naar het RF systeem gebeurt heel vlot. Dit is een ander beest dan de originele Canon R.De ruis is meer aanwezig dan met het vorig toestel, maar de ruisonderdrukker werkt beter, zodat je die gerust ingeschakeld kan laten. De ruis is heel storend op de R5. De dynamiek is goed, behalve wanneer je hoog in de ISO moet gaan. Vanaf 6400ISO is de dynamiek onvoldoende: de dynamiek is dan vergelijkbaar met een 15 jaar oude toestel (die weliswaar niet boven de 800ISO kon gaan).
Accus
Samen met de lancering van de R5 heeft Canon ook een nieuwe accu op de markt gebracht (LP-E6NH), met een verhoogde capaciteit van 2130mAh, en ze zijn slim geweest bij Canon: de oude en de nieuwe batterijen zijn volledig uitwisselbaar: je kan dus een batterij met een verhoogde capaciteit op je oude toestel gebruiken, en je kan oude batterijen op je nieuwe toestel gebruiken.Door de nieuwe accu's volledig compatibel te maken, door een normale SD poort te voorzien, en door de mogelijkheid te bieden je oude optieken te blijven gebruiken zorgt Canon ervoor dat er meer mensen naar het nieuwe systeem gaan overstappen (en niet naar de concurrentie zouden gaan kijken). Je kan immers nagenoeg al je materiaal blijven gebruiken.
Canon R5
Algemeen
Test uitgevoerd in oktober 2021
3 foto's, zo maar, 24mm, ƒ/4
Er zijn meer foto's op de pagina waar
we de dynamiek bespreken.
Canon RF 70-200 ƒ/2.8 lens
De Canon RF 70-200 ƒ/2.8 wordt hier besproken. De lens is korter (maar schuift uit) en dikker, de scherpstelling is beter en de beeldkwaliteit is marginaal beter geworden.Als je de oude EF 70-200 hebt moet je niet overgaan naar de nieuwe lens, koop gewoon een adapter.