Deze pagina geeft de specifieke kenmerken van reflextoestellen per merk, en in het bijzonder de cropfaktor. De autofocus wordt besproken op een andere pagina.
In november 2007 heeft Nikon een digitale reflex op de markt gebracht met full size sensor, waardoor FX lenzen nodig zijn. Dit toestel, de Nikon D3 is gemaakt om in concurrentie te treden met de professionele reeks van Canon. Ondertussen zijn er een paar toestellen bijgekomen: de 300D, de 700D en vooral de 800D. In tegenstelling met Canon kunnen de lenzen die specifiek gemaakt zijn voor cropsensoren ook gebruikt worden op een full body: het toestel gebruikt dan uitsluitend het centrale deel van de sensor.
In het algemeen vormt het Nikon gamma een homogeen geheel. Bij de vergelijking met Canon wordt Nikon altijd als 'minderwaardig' afgeschilderd, maar dit is niet het geval. Goedkopere toestellen hebben wel mindere instellingen of bepalde funkties werken minder goed (compromissen...) Een voorbeeld is de autofocus van bepaalde Nikon toestellen minder doeltreffend is (vooral de AF van de Nikon D70 is niet op zijn taak berekend).
Het beeldstabilisatiesysteem van Nikon heet VR en zit in de lens unit. Het voordeel van dit systeem is dat het effekt zichtbaar is in de zoeker. Alle recente lenzen zijn uitgerust met "vibration reduction".
Oorspronkelijk werd het feit dat er een volledig nieuw formaat gebruikt werd als een groot nadeel beschouwd, want mensen konden hun oude Olympus-lenzen niet meer gebruiken. Ook nu blijft dit een minpunt: er zijn relatief weinig lenzen in omloop, dus fotografen gaan niet snel een Olympus kopen want zij kennen niemand bij wie ze andere lenzen kunnen uitproberen (dit was één van de de redenen waarom ik voor Canon heb gekozen).
Olympus is als eerste op de markt gekomen met een (redelijk) doeltreffend anti-stof systeem (prompt gevolgd door alle andere fabrikanten).
Beeldstabilisatie wordt in de body ingebouwd, waardoor al je lenzen (voor zover je er al hebt) automatisch kunnen genieten van het effekt. De beeldstabilisator werkt door de sensor te verplaatsen als er beweging gedetekteerd wordt tijdens het nemen van een foto (sensor shift). ook Sony gebruikt dit procédé.
De consumer- en prosumer toestellen (dit zijn nu de 60D en 7D) gebruiken een cropfaktor van 1.6. Voor deze toestellen bestaan er speciale lenzen, de EF-S-lenzen, maar de full size lenzen zijn ook bruikbaar. Op een full size body zoals de Canon 5D zijn deze lenzen niet bruikbaar omdat ze verder in de body uitsteken en de spiegel kunnen raken.
Canon gebruikt een stabilisatiesysteem in de lens (Is = Image Stabiliser). Er bestaan verschillende generaties (de eerste generatie was niet veel waard) en sommige lenzen zijn leverbaar met of zonder stabilisatiesysteem (EF 70-200 L USM). De laatste generatie is in staat om het "meetrekken" (het volgen van een object) te detecteren en de beeldstabilisatie automatisch uit te schakelen, maar dit hangt af van de omstandigheden. Manueel uitschakelen bij sportfotografie is nog altijd de beste keuze.
Het gamma gaat van de α100 tot de α900. Dit laatste toestel heeft een full size sensor. Bepaalde recente digitale lenzen (cropsensor-only: type DT) kunnen dus niet gebruikt worden, maar de A900 kan ingesteld worden om automatisch kleinere foto's te nemen als een digitale lens gemonteerd wordt. De crop-positie wordt enkel aangeduid door een dunne lijn en is nogal moeilijk te zien (Bij de Nikon D3 is dit veel duidelijker aangegeven).
-