Ik vergelijk hier twee toestellen in gelijkaardige omstandigheden: de Canon 5D Mark III (2012) en de oudere Canon 50D (2008).
De Canon 50D heeft een kleinere sensor en kwam op de markt voor de 7D die als referentie aangezien wordt bij de toestellen met kleine sensor. De bediening van de 5D Mk III is trouwens gebaseerd op die van de 7D. Bij zijn lancering werd de 50D aangezien als een ruisbeest (wat die ook effektief is).
De Canon 5D Mark III heeft een full size sensor. Dit toestel wordt tegenwoordig aangezien als het beste wat Canon te bieden heeft (en dat betaalbaar is).
De foto's zijn in dezelfde omstandigheden genomen: een opening van /8 (om lensverschillen te verminderen: alle lenzen presteren nagenoeg identiek op deze opnening) en een sluitertijd van 1/180. De versterking werd ingesteld op 3200ISO, dit is de maximale waarde die de 50D haalt. Bij hogere waarde is het beeld onaanvaardbaar.
De ruisonderdrukking werd in beide gevallen uitgeschakeld: het produceert onscherpe beelden. Er bestaat voldoende software om ruis te verminderen zonder de beeldkwaliteit aan te tasten.
De 5D mark III heeft meer pixels, maar ook een grotere sensor. Bij eenzelfde brandpuntafstand en positie van het fototoestel is het beeld zelfs kleiner op de 5D. Ik had dichter kunnen gaan om het onderwerp beeldvullend te fotograferen, maar ik heb gekozen voor een compromis waarbij het onderwerp ongeveer eenzelfde aantal pixels heeft. Dit is het beste om het beeld te vergelijken.
3200 ISO | Canon 50D | Canon 5D Mk III |
---|---|---|
ISO LOW | Canon 50D | Canon 5D Mk III |
800 ISO | Sony DSC-F828 | (maximum ISO) |
Ik heb ook een test uitgevoerd met de laagst mogelijke ISO waarde, zijnde 50ISO voor de 5D en 100ISO voor de 50D. Als men de ISO-waarde veranderd, dan veranderd men eigenlijk de versterking van de sensor en de daaropvolgende electronica. Als het beeld bij een lage ISO-waarde zeer weinig ruis bevat, dan zal de ruis maar matig stijgen bij het verhogen van de ISO-waarden. Bij de 50D is het ruisniveau op de beginwaarde (100ISO) hoger, waardoor het beeld sneller onbruikbaar wordt.
In tegenstelling met film is er geen verschil in het beeld als men de gevoeligheid opvoert: er is geen contrastverhoging, enkel een lineaire stijging van de ruis. Bij lage ISO-waarden is de stijging van de ruis beperkt.
Men ziet goed de technische verbeteringen, maar ze zijn niet spectaculair genoeg om direct een nieuw fototoestel te kopen. In normale situaties vallen de verschillen minder op.
De 50D beperkt de schade op hoge ISO waarden door het beeld softer te maken. De 5D doet dat ook, maar het is minder opvallend. Het is dus aangeraden de laagst mogelijke ISO-waarden te gebruiken als men zo scherp mogelijke beelden wenst.
En om aan te tonen hoe snel de evolutie is gebeurt, vergelijk ik de foto's ook met die van een bridge fototoestel uit de beginjaren van de digitale fotografie: de Sony DSC-F828. Vanwege de vaste lens is het moeilijk om precies eenzelfde uitsnede te bekomen (de sensor heeft 8megapixels): een perfekte vergelijking is niet mogelijk. Bij de maximale opening is de sluitertijd 1/40 waardoor er wat bewegingsonscherpte is. De ISO-waarde gaat niet hoger dan 800, en toch is de ruis duidelijk merkbaar.
De ruwe oppervlakte van de klok is normaal. De laatste foto werd met een macro-lens op minimale afstand genomen. De fototoestellen doen hun best...
-