Sigma 50-150 ƒ/2.8
Sigma prijst deze lens aan als "sportlens", maar in vergelijking met een echte sportlens zoals de Canon EF 70-200 is de HSM focusmotor (nochtans "ultrasonic") veel te traag. Maar het is een ideale portretlens, en dat is wat ik zocht met deze lens.
Sigma is vooral een lenzenfabrikant. Het is een uitstekend alternatief op de nogal dure merk-lenzen als je kwaliteit zoekt voor een aanvaardbare prijs. Sigma produceert ook lenzen met een afwijkend bereik (in dit geval 50-150mm), terwijl dit klein tele-bereik ideaal is.
Sigma maakt vooral lenzen voor de camera's met cropsensor (bijvoorbeeld de Canon 300D-350D-400D-450D, 20D, 30D, 40D, 50D, 7D,... bij Nikon hebben nagenoeg alle bodies een cropsensor). Hoewel Sigma ook enkele lenzen voor bodies met full size sensor heeft gemaakt vormen de DC-lenzen (Digital Camera) het gros van de verkoop: mensen die een prijzige body met full sensor kopen kiezen meestal ook voor originele lenzen. Aangezien de kwaliteit van de uiteindelijke foto hoofdzakelijk door de lens en niet door de body wordt bepaald, vult Sigma duidelijk een gat in de markt, want veel goede Canon lenzen bestaan er niet in EF-S formaat.
Naast Sigma heb je ook andere lenzenfabrikanten, zoals Tamrom die zich gespecialiseerd heeft in lenzen met een extreem hoge zoomfaktor (en navenante beperkte beeldkwaliteit). Als je van plan zou zijn een Tamron-lens te kopen, dan had je beter een compact-toestel gekocht, want de reflex waarop de lens gemonteerd wordt zal nooit volledig tot zijn recht komen.
De afmetingen van de lens veranderen niet bij het zoomen. Het voornaamste voordeel is dat er geen stof door de lens aangezogen kan worden. Een tweede teken van kwaliteit is dat de maximale opening niet veranderd bij het zoomen (het blijft ƒ/2.8).
De Sigma-afkortingen worden hier verder besproken.
Bij Sigma wordt je verondersteld zelf de Quality Control te doen. Soms worden er lenzen verkocht die duidelijk defekt zijn, wat het imago van Sigma niet ten goede komt. Je moet dus de lens grondig kunnen testen (op maximale opening). Maar als je over een goed exemplaar beschikt is de beeldkwaliteit uitstekend.
De fabrikagekwaliteit en afwerking van deze lens is uitstekend, de instellingen gebeuren heel soepel. Dit is van toepassing op alle EX lenzen: de basis-lenzen zijn eigenlijk het vermelden niet waard: dan blijf je beter bij de originele kitlens die je goedkoper bij het toestel kan bekomen.
Werken met deze lens is heel aangenaam, het extra gewicht weegt niet op tegen het professioneel gevoel dat deze lens heeft. De automatische scherpstelling is niet altijd even nauwkeurig, maar het feit dat je altijd de scherpstelling manueel kan bijstellen is een pluspunt. Als je deze lens op je body monteert nadat je een tijdje met een kitlens gewerkt hebt, dan valt de hogere lichtsterkte van de lens direkt op.
Er zijn blijkbaar verschillen in de fabrikagekwaliteit tussen produktieruns, want mijn resultaten komen niet overeen met de meerderheid van de testverslagen. De testverslagen hebben het over een vermindering van de beeldscherpte bij 150mm, ik heb deze vermindering vooral opgemerkt rond de 50mm (enkel bij de maximale opening van ƒ/2.8). Aangezien ik deze lens vooral voor portrets zal gebruiken valt dit resultaat een beetje tegen. Bij ƒ/4 presteert de lens echter buitengewoon, zelfs beter dan een 24-70 ƒ/2.8 L (ook op ƒ/4). De testfoto's werden genomen van een object op ongeveer 1 meter en 3 meter.
Een onderwerp op oneindig vertoont een lichte onscherpte, meer op 50mm dan op 150mm. Op ƒ/4 is de onscherpte verdwenen; de beeldkwaliteit is bijna vergelijkbaar met die van een EF 70-200. Ook mijn EF 100mm MACRO USM vertoont dit fenomeen, maar er komt geen verbetering bij het verkleinen van het opening. De testfoto's werden na een regenbui genomen (heldere lucht). De EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM is duidelijk geen lens voor landschapsfotografie, en de onscherpte is duidelijk merkbaar op een moderne body met een overmaat aan pixels zoals de Canon 50D.
Voordelen:
- Zeer stevige constructie
- Gemakkelijk te bedienen instelringen
- Ring-type ultrasoon motor voor het scherpstellen: snel, accuraat, en met de mogelijkheid om altijd de focus bij te stellen (all time manual overide).
- Lichtsterk en toch niet te zwaar
- Goede beeldkwaliteit vanaf ƒ/2.8, zeer goed vanaf ƒ/4
- De derde versie van de lens (met beeldstabilisator) is een volledig nieuwe lens met uitstekende optische eigenschappen.
Nadelen:
- De focuswerking is niet supersnel, de lens is minder bruikbaar voor sportfotografie (maar toch veel sneller dan een kitlens).
Voor sportfotografie blijft de EF 70-200 ƒ/4 L USM een must.
De lens kan niet gebruikt worden bij contrast-detectie scherpstellen (gebruik op een reflex tijdens live preview). - Geen beeldstabilisator, maar dit wordt gecompenseerd door de hoge lichtsterkte van de lens, waardoor je een hogere sluitertijd kan gebruiken. Bewegingsonscherpte wordt niet enkel veroorzaakt door de bewegingen van het toestel, maar ook door de bewegingen van het onderwerp, en zolang de lenzen niet uitgerust zijn met een hamer om het onderwerp te neutraliseren blijf ik de voorkeur geven aan een snelle lens.
- Geen breedhoek, dus niet bruikbaar voor groupshots en piepkleine fotostudio's.
- Voor Canon-gebruikers beweegt de zoomring "verkeerd". Sigma heeft één lens gemaakt voor alle merken (met enkel een verschillende koppeling), en de meeste toestelfabrikanten gebruiken linksdraaiende zoomringen (inzoomen = wijzerszin).
- Last van flares (overstraling) als de zon op de lens valt. Gebruik de zonnekap om dit fenomeen te vermijden. De zonnekap wordt gratis bij de lens geleverd (bij de meeste Canon lenzen is dit niet het geval!).
Zelfs op een cropsensor geeft de lens een duidelijke vignetering op lange brandpuntsafstanden en maximale opening. Ik vind het geen bezwaar voor portretfotografie, en vaak ga ik bewust fotograferen op 150mm, juist om dit effekt te bekomen (zie foto rechts). Natuurlijke vignetering is mooier dan de kunstmatige vignetering dat je achteraf erbij kan zetten in Photoshop.
Sigma 50-150 ƒ/2.8 APO OS DC HSM
Ondertussen zitten we al aan versie van deze lens, die totaal andere optische eigenschappen heeft. Het beeld is extreem scherp en de vignetering is verdwenen. Op een foto zie je niet het verschil tussen deze versie III op een canon 7D (cropsensor) en een Canon 70-200 ƒ/4 op een 5D MkIII (full frame sensor). Door de grote opening bekom je praktisch dezelfde mooie bokeh als met de Canon 70-200 ƒ/4. In fora wordt deze lens dan ook vaak vergeleken met de Canon lens.
Twee lenzen met goede (links) en uitstekende (rechts) optische eigenschappen:
De Sigma 50-150 ƒ/2.8 II APO EX DC HSM
en de Canon EF 70-200 ƒ/4 L USM
Natuurlijke vignetering op 150mm.
Je merkt duidelijk de donkere hoeken (dit effekt blijft bestaan op alle brandpuntafstanden en openingen). De rode kader geeft de uitsnede bij een camera met cropsensor en de groene lijnen de uitsnede als je viekantige foto's zou willen maken (120 en 126 film formaat)
