Canon 5D Mk III

De Canon 5D Mark III is binnen! Met een cyclus van 3.5 jaar tussen de opeenvolgende lanceringen is dit niet echt een produkt dat na een paar maanden achterhaald is.

De opvolger van de 5D MkIII is de 5D MkIV, gelanceerd 4 jaar na dit toestel.

In het begin van de digitale fotografie werd er een nieuw toestel gelanceerd om de 6 maanden. De high end bodies hebben duidelijk een technische maturiteit bereikt, dat merk je aan de langere levenscyclus van een produkt. Enkel de goedkopere toestellen hebben nog een commecieele levensverwachting van 6 maanden. 6 maanden later is er een nieuwe trend: de behuizing die vierkant was wordt ronder, de knopjes die links stonden staan nu rechts, enz. Maar van echte technische doorbraken is er geen sprake meer.

Op dit ogenblik is de Canon 5D Mark III het top-toestel van Canon. De Canon 1D-X is buiten competitie vanwege zijn extreem hoge prijs en het feit dat die nergens te krijgen is. Ook heeft dit toestel "maar" 18 megapixel, terwijl de 5D Mk III er een paar miljoenen meer heeft.

De Canon 5D Mark III is geen slecht toestel, maar welk geloof mag je hechten aan websites die leven van de affiliate marketing? (ze verdienen een percentage op de verkoop indien de bezoeker via hun site is gekomen)

Er zijn honderden websites die digitale fototoestellen vergelijken. Bij een echte vergelijking wordt het fototoestel op een statief gemonteerd en worden en duizenden foto's getrokken van een testbeeld met verschillende lichtinstellingen. Men moet echt op pixelniveau gaan kijken, want de sensoren lijken meer en meer op elkaar (Nikon en Sony gebruiken bijvoorbeeld dezelfde sensoren). Al die sites vertellen dan ook meestal hetzelfde verhaal: ja dit toestel is beter dan zijn voorganger, en ja, je moet absoluut het laatste model kopen. Het is niet enkel goed voor de economie, maar ook voor de websites die de fototoestellen bespreken, want ze krijgen een deel van de winst uit de verkoop via affiliate marketing

Maar fotografie gebeurt niet in een half verduisterd lokaal waar duizenden foto's van eenzelfde testbeeld genomen worden. Fotografie, dat is leven. Je moet een toestel hebben die precies doet wat je wilt, en liefst zonder dat je aan teveel knopjes moet draaien, duwen en verschuiven.

Vaak zijn de meest complexe toestellen ideaal voor mij: ik kan immers het fototoestel instellen zoals ik het wilt. Een compact fototoestel kan ook foto's nemen, maar zal op de verkeerde plaats scherpstellen, de verkeerde lichtcorrectie uitvoeren of te traag werken. Een professioneel toestel zoals de Canon 5D Mark III is gemaakt voor de fotograaf. De kant-en-klare instellingen zoals "sport", "portret", "sunset"... zijn gelukkig verdwenen. De [A+] instelling is speciaal voorzien indien je het toestel aan je schoonmoeder zou uitlenen.

Met het toestel kan je tot 102.4kISO gaan, maar deze foto's zijn totaal onbruikbaar, zelfs voor publicatie op het net. De H1 en H2 niveau's zouden eigenlijk afgeschaft mogen worden, want het beeld trekt op niets. Met de ruisonderdrukking ingeschakeld lijkt het alsof de foto's uit de wasmachine zijn gekomen, flets en alle details uitgesmeerd. Liever geen ruisonderdrukking voor mij (die staat bij mij altijd uitgeschakeld).

Zoals gewoonlijk heeft Canon de funkties van zijn toetsen door elkaar gesmeten. Bij de overgang van 20D naar 50D heb ik maanden zitten sukkelen met de ISO instellingen (die waren van plaats verwisseld met de AF•DRIVE funkties). Nu zal ik problemen hebben met de PLAY-toets, ik merk het nu al. Het is wel zo dat de werking van de play-funktie (met zoom) handiger geworden is.

Met de Sigma 50mm ƒ1.4-lens is het toestel ideaal geworden voor urbex, de brandpuntafstand van 50mm komt beter tot zijn recht op een full size toestel.

De 5D mark II kwam eind 2008 uit. Een update was noodzakelijk, want Sony kwam toen uit met een A900 dat toen de referentie dreigde te worden. Het aantal megapixels werd opgevoerd tot 21 miljoen.

De 5D MkII is een toestel met video-opname-mogelijkheid (terwijl de 50D die ongeveer gelijktijdig uitgebracht werd die niet had). De beeldkwaliteit was zodanig goed (voornamelijk dankzij de uitstekende lenzen en de grote sensor) dat vele documentaires gemaakt werden met dit "fototoestel".

De 5D Mark III heeft een nieuwe autofocus systeem dat overgenomen werd van de zuiver professionele reeks, de 1D-X (maar zonder bijhorende processor, zodat het scherpstellen merkbaar trager gebeurt als je het toestel alle focuspunten laat gebruiken). Ik heb het proefondervindelijk vastgesteld tijdens verschillende fotoshoots, het scherpsteling is duidelijk trager dan met de 50D. Met slechts één of een kleine cluster focuspunten is de scherpstelling sneller, maar nog steeds niet zo snel als die van de 50D. Ook heeft het toestel meer moeite om scherp te stellen bij weinig licht. In ieder geval is de scherpstelling meer accuraat dan met de 50D: de 50D kon een focus-OK signaal geven terwijl het beeld eigenlijk niet scherp was.

Om die talrijke autofocus-punten in de zoeker te kunnen tonen moet er een speciale LCD panel gebruikt worden. Het klassieke matglas (dat dan ook niet meer vervangen kan worden) is nu een LCD panel geworden, waarop aangegeven wordt welke AF punten effektief gebruikt werden, terwijl vroeger de 9 focuspunten constant zichtbaar waren, en de geselecteerde AF-punt kortstondig rood oplichtte. Nu kan dat blijkbaar niet meer: bij weinig licht is er een zijdelinkse led die de boel oplicht. De visuele implementatie is niet echt geslaagd. Tip voor de Mark IV: een doorzichtige OLED scherm in plaats van een LCD scherm! Constant oplichten kan natuurlijk niet, want dan stuur je de lichtmeting in de war. De AF is in ieder geval zo complex geworden, dat een hele panel op de camera-instellingen aan de AF werking gewijd is.

Maar uiteindelijk is de beeldkwaliteit belangrijk. Was de overstap van een 50D naar 5D mark III gerechtvaardigd? Ja, het toestel is gemakkelijker te bedienen (je moet niet eerst op "play" drukken, maar je kan direct op "zoom" drukken, om maar een voorbeeld te geven).

Het groot aantal pixels heeft ook als voordeel dat de ruis minder opvalt bij normale web-publikaties en drukwerk. Enkel op pixel-niveau is er nog ruis aanwezig in de donkere delen, maar éénmaal gereduceerd tot meer normale afmetingen is daar niets meer van te zien. De gain gaat tot 12.800 zonder merkbare ruis, daar waar de 50D blijft steken op 3200 ISO mèt ruis. De foto's zijn trouwens allemaal gemaakt met een 50D (da's pas echt een ruisbeest). Neen, ik heb geen twee 5D MkIII gekocht...

Als ik een fototoestel koop, dan is het om snel foto's te kunnen nemen. Je bent maanden zoet met de AF instellingen, en zelfs na een jaar testen blijft de AF ondermaats presteren in vergelijking met die van de 50D (vooral wat betreft snelheid bij weinig licht). Met de talrijke instellingen zie je door de bomen het bos niet meer: de echt belangrijke parameters zitten verstopt tussen de prullaria. Ik had liever een fototoestel gehad om foto's te nemen, de meeste instellingen heb ik na een paar testen weer op hun standaard-waarde gezet.

De Canon 5D Mark III heeft HDR mogelijkheden. Deze worden op een andere pagina besproken.

Voorbeeldfoto.
Het toestel heeft nog altijd moeite met relatief donkere beeldelementen: in het midden van het beeld zijn de takken niet meer zichtbaar, ze zijn uitgesmeerd alsof de afdruk in het water gevallen is. Hieronder: volledig beeld (verkleind) en uitsnede (midden). Dit is het origineel (gecomprimeerd met Photoshop).

Een funktieknop met de normale PASM instellingen.
De [A+] instelling is er enkel indien u uw toestel aan uw schoonmoeder zou uitlenen.

Met Sigma 50 ƒ/1.4 DS HSM

Het AF-systeem heeft 5 hoofdstukken, met ieder een 5-tal onderverdelingen.

Let op de nieuwe "Like" knop om direkt de foto op facebook te posten. U heeft gewoon een Wifi-SD kaartje nodig (not included).

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren