Canon EF 100 ƒ/1:2.8 USM


Fotografie » TechTalk » Lenzen | Produktbeschrijvingen | MACRO » Canon EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM

De Canon EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM is een lens dat speciaal gemaakt werd voor macro-toepassingen. Op deze pagina bekijken we vooral de algemene toepassingen. Is deze lens ook inzetbaar in normale situaties?

De EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM is een prime-lens, dat wil zeggen een lens met vaste brandpuntsafstand, en dit maakt de lens heel speciaal. Lenzen zonder zoom kunnen betere optische eigenschappen hebben dan veel duurdere (en zwaardere) zoom-lenzen.

Tijdens een mooie lentedag heb ik een Vergelijking van een paar lenzen op 100mm uitgevoerd. De EF100 ƒ/2.8 MACRO USM is stevig gebouwd, één en al metaal, en enkel al daardoor zou de lens voor mijn part de L-aanduiding mogen krijgen.

De lens zou je kunnen gebruiken op plaatsen waar je een lichtsterke lens nodig hebt, niet teveel mag storen en toch professionele foto's moet nemen. De enige toepassing die mij voor de ogen schiet is een trouwfeest in de kerk. De hoge gevoeligheid van de lens gekoppeld aan een redelijk lange brandpuntsafstand maakt de lens ideaal voor situaties waarbij het koppel scherp op het voorplan moet treden, terwijl de fotograaf zelf zo ver mogelijk van het gebeuren blijft. Het is een waar genoegen te kunnen fotograferen met ƒ/2.8 en een brandpuntsafstand van 100mm met een relatief lichte lens.

Hoe presteert deze lens in normale situaties? Ik heb de lens vergeleken met twee van mijn lenzen die de 100mm bereik hebben: de EF 70-200 ƒ/4 L USM en de EF 28-135 ƒ/3.5-5.6 IS USM.

Wat betreft zuivere beeldscherpte op het focusvlak presteert de lens matig in vergelijking met een L-lens of een normale prime-lens. De kwaliteit is niet slecht, verre van (ik heb geen slechte lenzen), maar het kan beter. Je hebt wel de luxe een zeer lichtsterke telelens in je handen te hebben. De lens is optisch zo gemaakt dat de maximale beeldscherpte bereikt wordt bij close ups en macro-toepassingen.

Pluspunten Canon EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM

Wegens de grote maximale opening kan je een heel mooie bokeh bekomen. Overigens moet je niet wild worden voor lenzen met een grotere maximale opening dan 2.8: de meeste fototoestellen zijn niet gecertifieerd om te werken met dergelijke grote openingen (en de bijhorende beperkte scherptediepte dat zware eisen stelt aan de focusregeling). Anderzijds is het resultaat van een zeer grote opening (bijvoorbeeld 1.8) soms een lelijke foto: de achtergrond is totaal onherkenbaar en werkt zelfs storend.

Omdat de lens dus veel licht doorlaat kan je met een hogere sluitertijd werken. Met de lens kan je een sluitertijd gebruiken dat 4X hoger ligt dan met mijn vakantielens. De foto's links werden genomen bij zonlicht, en een sluitertijd van 1/160 is toch echt het minimum als je met een brandpuntsafstand van 100mm werkt. Zou je een nog tragere sluitertijd gebruiken, dan heb je bewegingsonscherpte omdat je het toestel onmogelijk voldoende stabiel kan houden.

Eerder toevallig ontdekt tijdens een repetitie voor een modeshow: de EF100 ƒ/2.8 MACRO USM is heel goed bruikbaar om modeshows te fotograferen (fotomodel dat op een redelijke afstand staat). Vooral het feit dat de lens lichtsterk is en niet teveel weegt geeft de doorslag. Maar ondertussen heb ik daarvoor de Sigma 50-150 mm ƒ/2.8 aangeschaft, dat vanwege zijn zoomfunktie beter voldoet.

EF 100 ƒ/2.8 macro USM
ƒ/1:2.8, sluitertijd: 1/640
EF 70-200 ƒ/4 L USM
ƒ/1:4, sluitertijd: 1/320
EF 28-135 ƒ/3.5-5.6 IS USM
ƒ/5.6, sluitertijd: 1/160

Minpunten Canon EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM

De lens is niet bijzonder scherp voor onderwerpen op grote afstanden. De beeldscherpte is niet beter dan die van een zoom lens, en voor een prime-lens had je toch beter verwacht. Dit is eigen aan lenzen die speciaal ontworpen zijn voor macro-toepassingen. Bij ƒ/4 is de beeldscherpte merkbaar beter. De lens is natuurlijk ideaal voor macrofotografie, maar de rare focale lengte van 100mm (vergelijkbaar met een 160mm als je fototoestel een kleinere sensor heeft) maakt de lens niet zo geschikt voor andere toepassingen.

Dit is een zeer gespecialiseerde lens. Deze lens koop je niet zomaar, je moet een doel voor ogen hebben. Voor een "plan americain" moet je op 3 meter van het model staan (behalve als je babies fotografeert). Aan een zoomlens met een bereik van slechts 3× ben ik ondertussen gewoon geraakt, maar een zoombereik van 1× (prime lens) is toch wel echt weinig, en in de meeste gevallen kan dit niet gecompenseerd worden door de voetenzoom.

Vandaag was het mooi weer en ben ik naar het strand geweest en heb een paar foto's genomen (zie rechts). Ik moet zeggen dat de kwaliteit heel goed is, en het is een luxe foto's te kunnen trekken met een sluitertijd van 1/1000 als je een telelens gebruikt. Daar staat wel tegenover dat ƒ/2.8 het maximum is dat mijn toestel aankan (wat betreft de scherptediepte): ik heb scherpgesteld op de jongens midden in het beeld, en het beeld is scherp vanaf dat punt tot op in plaats van scherp te zijn rond dit vlak (eerste foto bovenaan rechts). Deze backfocusfout wordt besproken op de pagina over het scherpstellen.

Alternatieven op de Canon EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM

Ben je niet op zoek naar een macrolens, maar eerder naar een portretlens, dan is de Sigma 50-150 f2.8 een beter alternatief. Je hebt het voordeel van de zoom en de beeldkwaliteit is zelfs een beetje beter. De minimale scherpstelafstand is echter 50cm en de lens weegt zwaarder.

Een alternatief dat door beroepsfotografen gebruikt wordt is de EF 70-200 ƒ/2.8 L USM, maar deze lens weegt enorm zwaar (vooral in je portemonnaie). Deze lens is leverbaar met en zonder IS (image stabilizer) en levert een veel scherper beeld dan de EF 100 ƒ/2.8 MACRO USM. Bij nieuwsreportages op televisie (ministers die een mededeling doen) komt de EF 70-200 ƒ/2.8 vaak in beeld. Een goedkoper en meer bruikbaar alternatief is de bovenvermelde Sigma.

Ben je een mindere macro-freak, dan kan ik je de EF 50mm ƒ/1:2.5 COMPACT MACRO aanraden, dat je ook kan gebruiken voor portretfotografie (omgerekend 80mm is de ideale brandpuntsafstand voor portret). De zeer lichtsterke lens (ƒ/2.5) is perfekt voor situaties waar je met het aanwezige licht moet werken en de lens is bijzonder compact. De macro-vergroting is echter maar 0.5, dus ongeveer 50 pixels per milimeter. Een brandpuntsafstand van 50mm wordt als "normaal" aangezien, en je zal dan ook een breed toepassingsgebied voor de lens vinden. Dat je vaak de voetenzoom moet gebruiken moet je maar bijnemen. Vroeger werden fototoestellen enkel uitgerust met een prime-lens van 50mm, met een dergelijk reflextoestel heb ik trouwens leren fotograferen.

Ben je een zwaar verslaafde macro-freak, dan is de MP-E 65mm ƒ/2.8 1-5X MACRO PHOTO iets voor jou. Met deze lens kan je je schaamluizen beeldvullend fotograferen. De lens heeft een ingebouwde extension tube waarmee de maximale vergroting bekomen kan worden. Focus is manueel maar je kan de lens ook gebruiken bij stadsfotografie om gebouwen recht te trekken.

Ben je een nederlander, gebruik dan een tussenring. Dit is een ring dat je tussen body en lens schroeft en je lens bijziend maakt. Daardoor kan je dichter bij het onderwerp komen. Een tussenring werkt eigenlijk nog het best met de kitlens EF-S 18-55 (zij het met lichtverlies). Vergelijkingsbeelden met het gebruik van een extender zijn hier te zien, en vergelijkingstabellen.


Op het strand van Oostende


In de tuin van mijn buurman

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren

-