De eerste mooie lentedagen! (ondertussen al meer dan 10 jaar geleden...)
Een ideale gelegenheid om een paar van mijn lenzen te testen.
Ik heb de lenzen uitgekozen die een bereik hebben van 100 mm (eigenlijk wou ik de prime lens EF 100 MACRO vergelijken met mijn andere zoomlenzen).
De foto's zijn in Oostende genomen, vanaf dat raar kunstwerk dat ze op de zeedijk geploft hebben (aan het sportstrand niet ver van de Royal palace). De drie foto's zijn een uitsnede (klik op de foto voor de originele foto). Alle foto's zijn op maximale opening genomen (het is een lenzentest!)
| EF 100 ƒ/2.8 USM MACRO |
|---|
| EF 28-135 IS USM |
| EF 70-200 ƒ/4 L USM |
De reden van de mindere beeldkwaliteit is terug te vinden in het feit dat de lens geoptimaliseerd is voor nabij-fotografie. Deze lens heeft geen floating focus (een tweede lenzengroep die een correctie uitvoert naargelang de afstand), waardoor de ontwerpers een compromis hebben moeten maken: het is een lens voor nabij-fotografie, niet voor landschappen.
De EF 28-135 IS USM is mijn vakantielens (lens met groot zoombereik en niet echt lichtsterk), en het is daarom "normaal" dat de lens geen al te scherpe beelden geeft. De kwaliteit is OK (vergeet niet dat ik op meer dan een kilometer van het staketsel van Oostende stond!) Dit is een relatief oude lens die niet meer gemaakt wordt.
De EF 70-200 ƒ/4 L USM is natuurlijk de beste lens uit de groep. De lens verdient moeiteloos het "L"-keurmerk. Niet alleen zijn de beelden haarscherp, maar de lens focusseert ook enorm snel. De lens kan moeiteloos een motor op volle snelheid "tracken" tijdens de Grote Prijs van Oostende: de focus anticipeert de beweging van de motor en mijn fototoestel neemt tot 5 foto's per seconde. Doe dat maar eens met een compact-toestel.
De foto's op het staketsel geven slechts in beperkte mate de kwaliteiten van de lenzen weer wegens luchtstoringen, voornamelijk de opstijgende warme lucht. De EF 70-200mm ƒ/4 zou eigenlijk een scherper beeld moeten geven.
De nevel en andere storingen kunnen onderdrukt worden door verschillende handelingen (unsharp mask en lokaal contrast verhogen) of kleurfilters toe te passen.
| EF 100 ƒ/2.8 USM MACRO (op ƒ/4) |
|---|
| EF 28-135 IS USM |
| EF 70-200 ƒ/4 L USM |
De macro-lens werd tot ƒ/4 dichtgeknepen (anders in de scherptediepte echt te beperkt). De opening nog kleiner maken om een grotere scherptediepte te bekomen heeft weinig zijn, want daardoor worden de verschillen tussen de lenzen weggewerkt. Vanaf ƒ/8 beginnen natuurkundige fenomenen een rol te spelen (diffraktie) en bij ƒ/22 wordt de beeldscherpte nagenoeg uitsluitend bepaald door de diffraktie vanwege de kleine opening (en die is dan natuurlijk identiek voor alle lenzen).
Hier merk je dat de macro-lens het best presteert, gevolgd door de EF 70-200. Als laatste is hier ook de EF 28-135 die een beeld geeft met minder contrast.
Er is voldoende licht zodat zelfs met mijn vakantielens de sluitertijd 1/3200 is. Een probleem is de wind, waardoor er altijd wat beweging is en het toestel niet op dezelfde knoop kan scherpstellen.
Wat er nu nog zou moeten gebeuren, is de test herhalen met mijn nieuwe lenzen op 100mm, de Sigma 50-150 ƒ/2.8 en Canon 24-105 ƒ/4. Maar deze lenzen bezit ik ook al niet meer... Wat gaat de tijd toch snel voorbij.
