Shootings 2007

Als je met een groep modellen werkt, is er altijd één model dat in positieve zin opvalt, en bij de shootings in München in juni was het Anel. Hij werkt heel natuurlijk en het lijkt niet of hij poseert. De omgang was ook heel vlot en hij had niet veel woorden uitleg nodig. Anel heeft een natuurlijke uitstraling en de foto's waarop hij staat worden zeer positief ontvangen.

Bij een aantal foto's werd een reflektor gebruikt. Dit heeft als voordeel dat de foto's zijdelings belicht worden, zodat zijn sixpack beter uitkomt. In tegenstelling met direkt zonlicht ontstaan er geen harde schaduwen, maar een mooie natuurlijke gloed. De reflektor heeft zowel een gouden zijde (voor foto's vanneer de zon hoog in de hemel staat) als een witte zijde, te gebruiken als de zon laag staat en een rode gloed heeft. Bij het werken met een reflektor is er altijd een hulp nodig, en daarom zijn op de fotosessies dat ik organiseer altijd een tweede model of de vriendin van het model aanwezig.

De foto's werden op een werkplaats genomen (boorput voor drinkwater), aan de Imsel (een bergrivier) en een verlaten industrieterrein (hoogoven en staalfabriek). Het is spijtig dat Anel maar twee dagen aanwezig kon zijn, maar ik hoop dat hij eveneens van de partij zal zijn op de fotosessies in september.

Dit zijn een paar van de groepsfoto's van de sessie in München in 2007. Foto's werden er genomen op een werkplaats (boorput voor een waterleiding), aan de Imsel (een rivier), aan een verlaten industrieterrein en in verschillende parken. Niet alle modellen waren bij alle shoots aanwezig. Er werden shootings voorzien gedurende twee dagen, en de laatste dag werd gezien als een soort vakantiedag met een uitstap naar de Westpark en een wandeling door de stad.

Groepsfoto's zijn altijd moeilijk te nemen: er is altijd wel iemand die zijn ogen dicht heeft, of iemand maakt een schaduw, of ze beginnen te lachen. Bij een groep moet je de modellen laten poseren, en dan verliest het geheel aan spontaneiteit. Daarom is een vakantieplaats een goede lokatie omdat de modellen zich in vakantie voelen en het poseren gemakkelijker gaat. Vooral als je weet dat er slechts twee sessies per dag voorzien worden en de rest van de dag hebben ze vrij.

Op de foto's zie je Anel (ook te zien in een andere reeks) en Denis. Denis woont in de buurt van Düsseldorf en diende als chauffeur voor het deel van de rit tussen Düsseldorf en München. Om de tweehonderd kilometer werd er gewisseld van bestuurder, zodat er geen risico op vermoeidheid was. De volledige rit was zo'n 900 km en werd in 12 uur afgelegd. Bij de heenweg hadden we een verkeersopstopping ten gevolge van een ongeval, en op de terugweg moesten we op versmalde rijstroken rijden gedurende honderden kilometers.

In 2007 werd ik door een bevriend fotograaf in München uitgenodigd. Bij de sessies was er ook een wetfun-reeks. Dergelijke opnames zijn meer en meer in trek en ieder duits model heeft minstens een "wetstyle" foto in zijn portfolio. De nieuwe trends komen tegenwoordig vaak uit Duitsland: denk maar aan het merk energie. Diesel-kleding was eerst te vinden in Duitsland.

Bij een wetfun-reeks primeert de aktie over de pose. De belichting is niet zo optimaal (moeilijk om met een reflektor in het water te lopen). Het water voelt enkel koud aan de eerste sekonden dat je in het water stapt. Nadien past je lichaam zich aan en zolang je in beweging blijft is er geen risico op onderkoeling.

Bij deze shooting waren er drie modellen aanwezig. In feite konden we beschikken over 4 modellen, maar één kon maar één dag aanwezig zijn.

De foto's zijn aan de Imsel genomen, dit is een bergrivier dat ook door de stad München loopt. Het water is afkomstig van de Alpen en van perfekte kwatiteit: je kan de vissen zo zien zwemmen!

De foto's werden met een kleine tele genomen (70-200, wat overeenkomt met een 112-320mm als je met de cropfaktor van m'n toestel rekening houdt).

In 2006 bleven alle fotografen en modellen samen in één groep. Daardoor kon ik heelwat meer "candid camera" shoots bekomen (foto's waarbij het model niet poseert).
In 2007 gingen alle fotografen hun eigen gang met hun fotomodel. Het pluspunt is dat je je kan concentreren op je model, zorgen dat de positie perfekt is, dat de zon niet teveel stoort, dat het vermogen van de flitser juist ingesteld staat, maar je hebt wel als nadeel dat je uiteindelijk minder foto's van verschillende modellen hebt. Het is opmerkelijk dat er deze keer geen groepfoto's genomen werden. De stijl van de foto's is meer formeel (de foto's zouden niet misstaan in een portfolio), maar ik mis de fun van 2006.

Hier kan je de foto's vinden met de fotomodellen van Denis Wöhler: Maarten (die reeds in 2006 bij de groep zat en nu eveneens voor 5 dagen aanwezig kon zijn) en Sam, een nieuw model dat enkel op twee dagen aanwezig kon zijn (de andere dagen moest hij opnieuw naar school gaan). Alle foto's zijn in de streek tussen Audresselles en Ambleteuse genomen.

Omdat ik met de tijd de lat hoger en hoger legt, kunnen er minder en minder foto's door de beugel. Nagenoeg alle fotosessies werden gehouden gedurende een vijftal dagen, en dit jaar heb ik minder foto's die ik als geslaagd kan noemen.

Deze foto's zijn afkomstig van een aantal fotoreeksen met Sandi, gemaakt in het noorden van Frankrijk, op volgende plaatsen:
• bunker aan de Cap Blanc-Nez (perfekte lichtinval in de late namiddag en mooie fresco's aan de muur), helaas zijn alle bunkers afgebroken en blijft er slecht een kale en weinig fotogenieke vlakte over
• in Audresselles (strand en omgeving),
• aan het kasteel op het strand in Ambleteuse (monding van de Slack, de naam komt van "ce lac": landinwarts vormt de rivier vormt een meertje)
• aan de westkant van de haven van Boulogne sur Mer (steile doorgang naar beneden: de Cap de la crèche),
• en in Sangatte en Calais.

Een aantal foto's zijn ook genomen in de haven van Oostende (Oostkant): de werken aan de haven en de oude droogdok. Nadien werd de zon te fel en zijn wij uitgeweken naar de oude scheepswerven van Belliard Polyship, op een paar kilometer verderop. Voor mij is deze plaats te sterk vervallen, maar ik ken talrijke fotografen die deze lokatie nog gebruiken. Deze sessie werd in België gehouden zodat een aantal belgische modellen aanwezig konden zijn.

Het was heel leuk werken met Sandi: altijd bereid om te poseren, geduldig en geïnteresseerd in de gemaakte foto's.

Op een dag zat ik alleen met een fotomodel, de anderen waren met de wagen vertrokken. Misschien tijd voor een strip-tease? Het is natuurlijk niet de bedoeling de porno-toer op te gaan, maar om een paar foto's te nemen die meer sexy zijn dan de gewone portfolio-foto's. Normaal is het niet mijn stijl dergelijke foto's te maken (bekijk mijn andere albums), maar Sandi was buitengewoon geïnteresseerd om verder te gaan dat gewone portfolio-beeldjes. En 's avonds bleef hij maar vragen of hij de foto's mocht bekijken.

Foto's nemen binnenshuis was niet gemakkekijk in dit geval. Om vervormingen te vermijden moet je minstens op 2 meter van het fotomodel kunnen staan. Een bruikbare ruimte (de grootste slaapkamer) had maar een klein venster zodat ik verplicht was te flitsen. Na een paar testfoto's was indirekt flitsen niet mogelijk: de foto's kregen allemaal een grauwe zweem en omdat de slaapkamer zo klein was kon ik het model onmogelijk evenwichtig belichten. Hoe ik mij ook plaatste, er was altijd een nachtlamp, een binnenraam of een ander storend element in beeld. De meeste foto's zijn daarom uitgesneden om een storend object weg te werken. Echt stijlvol zijn de foto's dus niet geworden en ik kon nauwelijks vermijden dat mijn foto's er uit zagen als goedkope porno-produkties uit het Oostblok (Sandi komt uit Bosnië wat het natuurlijk nog grappiger maakt)

Enkel de foto's op een divan in de living zijn correct belicht (ik heb zelfs niet moeten flitsen). Volgend jaar doen we het opnieuw, maar nu in de living en niet meer in de slaapkamer!

Ik woon op een hondertal meters van de zee; waarom zou ik mijn modellen niet in zee fotograferen? De foto's in een studio zijn naar mijn mening zoooo saai. Hier kan het model zich tenminste uitleven. De waterpret-foto's in deze reeks passen heel goed in een "wetstyle" dat meer en meer in trek is. Binnenkort zal iedereen zijn modellen in het water fotograferen!

Het is de ganse maand april mooi weer geweest (eigenlijk teveel zon om goede foto's te kunnen nemen). De luchttemperatuur is OK, maar het water van de zee is nog altijd zeer koud. Poseren in het water zit er niet in, maar een wetfun-stijl (beweging) is te doen. De beste maand voor wetstyle-fotografie is september: de zon gaat vroeger onder (waardoor je mooie zonsondergangen hebt) en de zeewatertemperatuur is aangenaam.

In deze reeks zal je een aantal modellen aantreffen. De foto's werden allemaal in april 2007 genomen. De foto's werden in de vroege namiddag genomen zodat het voldoende warm was, maar daardoor was de zon eigenlijk ook te sterk: flitsen bleek noodzakelijk te zijn om het gezicht van het model voldoende te verlichten. Zelfs bij een wetfun reeks moet de fotograaf zich concentreren op zijn werk.

Foto's werden genomen aan de oostkant van de haven van Oostende en aan de monding van de Slack in Ambleteuse (Frankrijk). Deze laatste plaats is gewoon ideaal voor waterpret-foto's: je hebt een sterk stromend riviertje dat in de zee uitmondt. Een echte strand heb je niet aan de Côte d'Opale: vooral rotsen en een beetje zand bij laagwater, maar bij hoogwater zit de zee tot tegen de krijtrotsen.

Dit jaar was het weer niet ideaal voor wetstyle-fotografie. Indien er wel een paar dagen mooi weer was, was het zeewater te koud om goede foto's te kunnen nemen. Een goede foto kan je pas nemen als het model verlangt in zee te springen omdat het zo warm is. Anders is zijn gezicht veel te gespannen en zijn de foto's eigenlijk mislukt. Natuurlijk weet je dat pas nadien als je de foto's bekijkt, maar een vuistregel is dat je geen wetstyle foto's neemt als de temperatuur de 20° niet bereikt heeft. Enkel in het begin van het jaar en in september kon ik enkele wetstyle foto's nemen.

De foto's uit deze reeks werden allemaal genomen tijdens een reeks fotoshootings dat ik jaarlijks organiseer. Omdat de fotoshootings plaatsvinden gedurende een volle week is er altijd wel een dag dat wel geschikt is voor wetfun-fotografie. Een aantal foto's werden een uur voor zonsondergang genomen, en dit verklaart de opvallende rode schijn.

De foto's zijn op volgende plaatsen genomen:
• Op het strand in Audresselles: we hebben hier geen zandstrand, maar donkere rotsen bekleed met mos. Tussen de rotsen zijn er kleine waterplassen. Het voordeel is dat het water redelijk snel op temperatuur komt van zodra er zon is. De shooting moet gebeuren bij laag water en opkomende tij zodat het water is de plassen het warmst is.
• In Ambleteuse, aan de monding van de Slack: dit is een rivier dat in zee uitmondt. Bij hoog water wordt het water teruggestuuwd, de rivier op; de foto's worden hier ook best bij laag water genomen.
• In de haven van Oostende (Oostkant), de zon scheen zeer sterk, zodat uit een reeks van een 100-tal foto's en slechts een vijftal foto's bruikbaar bleek.

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren