Normaal organiseren we twee Internationale Shooting Days per jaar: één in mei en één halverwege september. Dit jaar waren we van plan naar Vogelsang te gaan in september, maar omdat het hotel reeds volgeboekt was hebben we de Shooting Days in augustus gehouden.
De internationale Shooting Days zijn een event waarbij we modellen en fotografen uitnodigen met mogelijkheid om ter plaatse te overnachten. Sommige modellen en fotografen konden maar voor één dag komen.
Op het domein van Vogelsang is één van de gebouwen omgebouwd tot gastenhuis met een 12-tal kamers (een tussenvorm tussen een hotel en een gastenhuis). Er is ook mogelijkheid om daar te eten, en dat is wel interessant want er zijn geen restaurants in de buurt. Je kan wel eten in Vogelsang IP zelf (het bezoekerscentrum), maar die sluit om 17 uur.
De brug over de rivier werd gebouwd na de overdracht van het militair domein aan Duitsland. We zetten de auto's op de parking aan het zwembad, zo moeten we niet te ver stappen, want de helling tot het hotel is steil.
's Avonds doen we nog een fotoshoot rond de gebouwen, we gebruiken hier kunstlicht (led-lampen op batterijen). Er worden ook foto's gemaakt met led toortsen.
Ik heb een zware led lamp, maar waarvan de kleurweergave-index te wensen overlaat, met een overmaat aan geel licht en een tekort aan rood. Iedere foto moet bijgewerkt worden en ik heb een Photoshop-handeling gemaakt om de correctie automatisch te doen. De correctie heeft niets te maken met de kleurbalans (kleurtemperatuur), maar met de kleurweergave. Ik kan deze correctie automatisch uitvoeren op mijn fototoestel met zijn duizend-en-één instellingen, maar ik doe het liever op de computer na de shooting days, als ik wat tijd heb.
We gebruiken één van de zalen van het hotel voor een studioshoot. We hebben echter problemen met de reflektie van de studiolampen in de grote ramen. We moeten noodgedwongen de muur als achtergrond gebruiken.
Ik ga extra mensen afhalen aan de hoofdingang, want het hotel is niet zo gemakkelijk te vinden. Er staan weinig borden K13 en de directe route (als je via Google Earth kijkt) is versperd. Je moet een grote omweg doen om tot aan het hotel te geraken.
Guy vertrekt met de duitse en franse modellen naar de rivier, ik doen een fotoshoot met één van de modellen die voor een dag gekomen is. Tob en Mario doen een fotoshoot met de overgebleven modellen aan Malakoff, het gebouw aan de ingang. Guy moet deze avond naar huis omdat hij morgen een model moet fotograferen (uiteindelijk zal het model niet afkomen).
In de late namiddag komt er nog een model, hij zal tot de laatste dag blijven.
We doen veel groepsshootings, maar er wordt ook individueel of met twee modellen gewerkt. We hadden een heel nauwkeurige planning opgemaakt wie met wie zou samenwerken, maar in de praktijk is daar niets van in huis gekomen: bepaalde mensen kwamen te laat aan (of zelfs niet), en ook het slechte ochtendweer zaaide roet in het al niet zo smakelijk duits eten. Het liep allemaal veel vlotter zonder planning. Zelfs de eerste dag, toen het nog niet zo druk was, hebben we de planning maar als informele handleiding gebruikt.
's Avonds hebben we de conferentiezaal gebruikt als fotostudio. Niet echt ideaal, maar het lukte wel. De studioflitsers op batterijen (Jinbei) kunnen ook gebruikt worden als normale studioflitsers (op netspanning). De batterijen worden wel niet geladen, in tegendeel: als je de modelling lights gebruikt en op hoog vermogen flitst, dan raken ze zelfs leeg na een paar uur omdat de lader te zwak is om constant de hoge stroom te leveren. Als je halverwege een break houdt (met de modelling lights uit) worden de batterijen weer genoeg opgeladen om verder te werken.
We logeren op hotel met vol pensioen, dat wil zeggen dat ik niet voor het eten moet zorgen (ook een manier om geen tijd te verliezen). Het eten is echter typisch duits, in de praktijk niet echt smakelijk. Maar als je de ganse dag onderweg bent geweest, dan zou je een baksteen kunnen eten. In die drie dagen ben ik 2.5kg afgevallen, zo erg is net dus ook niet.
|
De naam Malakoff werd eerst gebruikt in de caserne van Leopoldsburg ("Leograd"), dit was de naam van het cachot (gevangenis). De architekt van het gebouw met het cachot was een zekere Malakoff. Omdat de gevangenis van Vogelsang in dit gebouw gelegen was kreeg het gebouw naar analogie met Leograd ook de naam Malakoff (het cachot was in de linker vleugel gelegen, daar waar de Militaire Politie aanwezig was). |
---|
-