International Shooting Days
Vogelsang september 2018


FOTOGRAFIE
» SAMENWERKINGEN
» » INTERNATIONAL SHOOTING DAYS
» » » 2015 - 2018
» » » » International Shooting Days Vogelsang 2018

Om een event te organiseren moet je een aantal modellen en fotografen hebben die samen werken om iets te realiseren. Bij dit event was het maar al te duidelijk dat er van samenwerking niet echt sprake was. Dit was al merkbaar op de vorige Shooting Days in Thimister: de duitse fotografen doen niet echt veel moeite om modellen te zoeken, maar eten en logeren wel gratis.

Dit event werd gecanceled, en dan plots kwamen de duitse fotografen wel tot aktie: in één week tijd konden ze plots wel een tiental modellen contacteren (geen enkel kon echter zich vrijmaken).

Toch hadden we dit jaar meer modellen dan verleden jaar (modellen die bevestigd hadden dat ze gingen afkomen). Maar teveel fotografen in vergelijking met het aantal modellen. En te weinig motivatie aan de kant van de fotografen.

De bedoeling van de internationale shooting days is dat het een aangename tijd wordt, waarbij modellen kunnen samenwerken met fotografen, waarbij er informatie uitgewisseld wordt tussen modellen met ervaring en nieuwe modellen, waarbij een directeur van een modellenbureau eens langskomt, waar je eventueel kan leren catwalk lopen. Er wordt een echte fotostudio opgebouwd in de conference room van het hotel,... Kortom, een gezellige boel.

Van zodra er voldoende volk aanwezig is, wordt het leuk. Dan zijn ook modellenbureaus geïnteresseerd om eens langs te komen, wat het geheel nog meer aantrekkelijker maakt.

Er werden zoals iedere keer modellen en fotografen uitgenodigd. Voor de fotografen, geen probleem, tot op de laatste dag zijn er inschrijvingen binnengekomen. Maar fotografen zien dit als een gratis uitstap waar er voor eten, lokaties en fotomodellen gezorgt wordt, maar waar ze zelf niets moeten doen. Sorry, maar jullie zijn geen topfotografen zoals Fred Goudon.

Dit jaar hadden we zelfs meer modellen dan verleden jaar: het event van verleden jaar moest noodgedwongen eind van augustus plaatsvinden als veel mensen nog in verlof waren. En wat de modellen betreft, we moesten toen ook opboksen tegen één of ander zomerfestival. Maar ieder jaar komt er ook meer volk naar de Shooting Days, dat is een algemene trend.

Maar dit jaar hadden we ook meer fotografen, en het is niet gezellig als er meer fotografen dan modellen aanwezig zijn.

Hier zijn er twee mogelijkheden: ofwel een aantal fotografen buitengooien (op een beleefde manier, uiteraard), ofwel mezelf uitsluiten, dan hadden we mooi hetzelfde aantal modellen en fotografen. De eerste mogelijkheid is voor mij nooit een optie geweest: je nodigt niet iemand uit om die achteraf uit te sluiten. Ik heb dan verteld via privé berichten dat ik niet aan de shooting days zou deelnemen, waardoor prompt nog twee modellen afhaakten, waardoor de situatie nog erger als voordien werd.

Hier komt ook de luiheid van de andere fotografen aan bod. De andere fotografen hadden niemand uitgenodigd. Zelfs het event op hun facebook muur posten bleek een te zware taak. Niet dat het veel helpt, modellen moeten individueel gecontacteerd worden, maar het is "de geste" die telt: door het event te delen krijgt het meer aandacht, waardoor facebook het event aan meer mensen zal tonen.

Een fotograaf had wel mensen uitgenodigd, maar die moesten uit Bremerhaven komen (900km heen en terug). Je mag zeker zijn dat die mensen niet zullen afkomen. De betreffende fotograaf had ook geen verdere conversatie met andere modellen, waardoor ik niet wist of ze zouden afkomen. Hij beschouwde zijn taak als volbracht als hij mij een link doorgestuurd had van de modellen waarmee hij wou samenwerken.

Het event is uiteindelijk toch doorgegaan, met twee modellen in plaats van een 6-tal die voorzien waren. Het valt ook het meeste op, dat de fotograaf die het minste deed om mensen te uitnodigen, als eerste met de modellen gaat weglopen. En als je bezig bent met een model, komt hij langs en gebruikt precies dezelfde setting voor zijn foto's. Het is zelfs voorgekomen dat hij je opzij duwde om zijn foto's te nemen. Wees gerust: hij wordt niet meer uitgenodigd voor de volgende shooting days.

We hebben foto's genomen aan Malakoff (het gebouw aan de ingang). Gedurende een paar uur per dag is het licht daar ideaal: indirect zonlicht dat door een deur schijnt. Juist voordat je onder Malakoff rijdt, ga je parkeren en neem je de trap links naar boven.

We zijn ook naar het gebouw aan de zijkant van Vogelsang geweest. Oorspronkelijk was dit gebouw bedoelt voor het vrouwelijk personeel dat in Vogelsang zou werken. Tijdens de oorlog werd het omgebouwd tot een hospitaal, waarbij zijn wat afgelegen ligging ideaal was: de notabelen mochten niet zien dat er ook gewonden en doden vielen tijdens de oorlog. Na de oorlog is het de mess van de officieren geworden (er waren ook slaapkamers voorzien).

De laatste dag bleef er één model over, ik heb hem leren catwalk lopen, en dan hebben we de toerist uitgehangen (zijn ouders waren erbij gekomen): ik ben (eindelijk) tot in de watertoren geraakt: tijdens een normale fotoshoot dag had ik daar niet de tijd voor.

Meer informatie over Camp Vogelsang is hier te vinden.

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren

-