International Shooting Days
2025 Villa Mosa Huy


FOTOGRAFIE
» SAMENWERKINGEN
» » INTERNATIONAL SHOOTING DAYS
» » » 2022 - ...
» » » » Villa Mosa Huy

International Shooting Days
Belgium Model Academy

Villa Mosa, Huy

Planning International Shooting Days 2025 - 2026

Dit was één van de beste events van Belgium Model Academy, waarschijnlijk zelfs het beste event. Alle modellen die zich ingeschreven hadden zijn effectief afgekomen (dit gebeurt heel zelden) en we hadden een goede ploeg van fotografen en modellen.

Het event gebeurde in Villa Mosa in Huy aan de Maas. Villa Mosa is één van de talrijke "villas mosanes" die door de (zeer) rijken gebouwd werden langs de Maas en als vakantieverblijf gebruikt werden tijdens de vakanties.

Woensdag: mémorial Interallié

De woensdag is de eerste dag dat we effectief shootings organiseren. We gaan naar Mémorial Interallié niet ver van het station van Luik Guillemins, want in de loop van de dag komen er een paar modellen met de trein. Het is niet mijn lievelingsplek, ik hou liever van een plaats met zon en schaduw.

Foto rechts: een fitness model moet natuurlijk zijn kunsten tonen, gevolgd door een tweede model wat later. Op de achtergrond de kerk Heilig Hart van Luik.

Een model uit Nederland kwam enkel één dag naar Luik voor een korte fotoshoot. 's Morgens probeer ik hem te contacteren, maar geen reactie op de berichtjes en de telefoontjes. Voorwaar, dit is weer een model die z'n kat stuurt. Waarschijnlijk niet op tijd wakker en trein gemist. Ik begin m'n shootings met een ander model.

En dan plots komt het model opdagen aan het Mémorial: hij had enkel een nationaal telefoonabonnement en kon dus niet in het buitenland bereikt worden. Het model was speciaal die dag gekomen, want Mémorial is een ideale plaats voor portrets. Gelukkig dat hij niet gekomen is de dag dat we naar Décaperie zijn geweest...

De fotografen blijven niet al te lang aan het Mémorial: zoveel mogelijkheden zijn er niet: je hebt de Sacré Cœur of de stad als achtergrond, en dat is ongeveer alles. Ik neem mijn foto's op een andere plaats, niet in het volle licht, maar daar waar ik met licht en schaduw kan spelen.

Het systeem waarbij ieder fotograaf los van de andere fotografen naar de lokatie trekt met één of meer modellen lijkt een goede oplossing. Diegene die moet koken keert vroeger terug, wie langer wilt blijven kan blijven fotograferen.

Donderdag: fort de la Chartreuse

Het fort is nog steeds toegankelijk via een wat verborgen ingang. Voor mij blijft het één van de beste lokaties, niet omwille van de gebouwen, maar omwille van het licht. De ingang van het fort wordt gebruikt voor opnames voor een film en ik weet niet of het fort bereikbaar is tijdens de draaidagen. Ik plan in ieder geval geen shootings op die plaats in juni.

Het fort is natuurlijk ideaal voor een fotoshoot in militaire stijl. Spijtig genoeg nemen de fotografen dezelfde foto's op alle plaatsen en ik moet de modellen verplichten om geschikte kledij te dragen. Wat heeft het anders voor nut om naar dergelijke zeer specifieke lokaties te gaan?

Nu dat de hoofdingang van het fort al een jaar afgesloten is is er veel begroeing bijgekomen. De foto's hebben een groene tint en je moet ze individuelle bijwerken (met fotosoep geel en groen component verschuiven naar rood en geel).

Dit jaar is er een leuke sfeer tussen de modellen, het is niet zoals verleden jaar. We hebben zelfs een verjaardag gevierd en de modellen zijn de benodigdheden gaan halen om een taart te bakken.

Vrijdag: geen shooting op verplaatsing

Op vraag van de andere fotografen heb ik een dag voorzien waar we niet op verplaatsing zouden gaan, en het resultaat is dat ik die dag geen enkele foto genomen heb. Ik ben enkel met een nieuwe fotograaf naar la Décaperie geweest om de lokatie te verkennen. Ik heb dat niet nodig, ik ken de plaats al van binnen en buiten. Het resultaat: een verloren dag voor mij.

Dit merk ik vaker en vaker: fotografen hebben moeite om een locatie te vinden, zelfs voor een plaats waar ze al geweest zijn zoals het fort. Ze zijn verloren gereden bij twee van de drie plaatsen die we bezocht hebben. Ze keren al terug na met een paar van de modellen gewerkt te hebben en verkennen de plaats niet. Ze zetten zich neer aan de ingang van het gebouw en gaan niet verder. Ik ben de oudste van de groep, en ik doe de meeste verplaatsingen, zowel met de wagen als te voet op de lokaties. We moeten de ploeg dringend verjongen...

Zaterdag: la décaperie

Een nieuwe plaats, die hier beschreven werd: Fotoshoot in la Décaperie. Het is een verlaten fabriek waar staalplaten gereinigd werden vooraleer ze bewerkt konden worden. Het is een typische urbexlocatie en een stijl die hier goed past zijn werkkleren of oude jeans. De locatie is heel goed voor fitness met vertikaal licht (als je die kan gebruiken).

Spijtig genoeg is het grijs weer en het begint zelfs halverwege de dag te regenen. Veel plaatsen die normaal goed zijn bij zonlicht zijn nu niet meer bruikbaar, het beeld is te grijs en te somber. Het zwembad is niet interessant. Maar de rode kamer lijkt nu heel geschikt te zijn, het roest dat overal ligt zorgt voor een warme gloed. De foto's zijn zelfs beter dan met vol zonlicht: bij zonlicht is de plaats enkel bruikbaar als de zon op bepaalde plaatsen valt, dus rond 13 uur en 15 uur.



Enkele foto's die tijdens die dag genomen zijn kan je hier terugvinden:
La décaperie bij slecht weer.

De enige goeie foto's werden in de rode kamer genomen. Het is waarschijnlijk mogelijk te werken met continu licht of met flitsers op andere plaatsen, maar dan moet je al je spullen van de auto naar de lokatie sleuren, omgeveer 600 meter (300m als je je spullen achterlaat voor een andere fotograaf).

De parameters van de foto's gaan van 1/125 ƒ/2.8 200ISO (nagenoeg dezelfde instellingen als buiten bij betrokken hemel) voor foto's die boven in de rode kamer genomen werden tot 1/90 ƒ/2.8 et 1600ISO voor de foto op het einde van de rode zaal (tweede foto rechts).

Zondag: weer thuis

De bedoeling was om vandaag naar de sluis in Andenne te gaan. Het is een plaats met veel mogelijkheden: fashion en casual aan de sluis, fitness en urbex aan de steengroeve. De fotografen die hun spullen nog moesten inpakken waren niet echt geïnteresseerd. Het is een feit dat de fotografen meer en meer spullen meenemen, terwijl ik enkel met m'n continu licht op batterijen heb gewerkt (en dan nog in het huis).

We zijn dus thuis gebleven en ik heb dan maar een fotoshoot in het huis gedaan, in het trappenhuis (met zijlicht) en in een deuropening (met licht van mijn continu lichtbronnen).

Mijn lampen zijn ondertussen aangepast geweest. Ze waren oorspronkelijk voorzien om te werken met twee kleine 15V transfo's. Ik heb een omvormer gemaakt om de 12V van mijn batterijpack om te zetten naar 15V (op 12V kunnen de lampen niet hun maximaal vermogen leveren). Zelfs binnenshuis is het gebruik van een batterij gemakkelijker: je moet niet eerst op zoek gaan naar een prise en een verlengkabel plaatsen.

Het voordeel van mijn lampen met continu licht is dat je het vermogen en de kleurtemperatuur van ieder lamp individueel kan instellen. Je kan ook ervoor zorgen dat je de indruk krijgt dat we een zonsondergang hebben. Vaak moet je het fototoestel instellen op een manuele witbalans, zodat die niet de kleuren probeert te compenseren.

Mémorial Interallié


Fort de la Chartreuse


La décaperie


Thuis

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren

-