Waarom ik weinig studio shoots doe.
Elke fotograaf heeft zijn eigen specialiteit. Veel fotografen werken het liefst in de studio, waar ze de belichting volledig kunnen regelen. En een studio, zelfs als het een achterkeuken is, is erg praktisch voor naaktfoto's. Wat de uitlichting betreft, beperken veel fotografen zich tot het plaatsen van één flitser links (met een grote softbox) en één rechts (met een even grote softbox). Hierdoor verdwijnt alle diepte van een gezicht. Fotografen geven een fortuin uit aan een set flitsers, terwijl je even goed een goedkope set had kunnen kopen, op de foto zie je het verschil niet.
Sommige fotografen die ik ken raken volledig de weg kwijt als ze zich tijdens de shooting days op een urbexlocatie bevinden. Ze gaan dan terug naar hun auto om accuflitsers te halen, of ze fotograferen bij fel licht om schaduwen te vermijden. Waar ze ook zijn, hun foto's zien er hetzelfde uit: goed belicht, maar zonder perspectief, diepte en leven. Of je nu in een oude fabriek, bij een rivier of op een heuvel bent, het lijkt alsof alle foto's op dezelfde plek zijn genomen. Sommige fotografen beschouwen het zelfs als een compliment.
Voor wat afwisseling laten deze fotografen hun modellen een groen T-shirt, een rood T-shirt, een blauw T-shirt en dan een groene, grijze of witte shirt dragen, en een beige, zwarte of ganzenpoepkleurige broek dragen. De fotograaf overloopt de volledige Temu-collectie. Ik haat brochures van goedkope fast fashion merken. Vandaag staat er trouwens niets anders dan reklame voor Temu-brol op mijn website.
Voor mij is elke nieuwe locatie een ontdekking die ten volle benut moet worden. Sommige plekken veranderen in de loop van de uren, doordat de zon over de hemel beweegt en zo verschuivende licht- en schaduwpartijen creëert. Eén van die locaties is La Décaperie. Ik heb er zo'n tien fotoshoots gedaan en de foto's zijn elke keer weer anders. Zelfs tijdens de laatste fotoshoot in 2025 ontdekte ik nog een interessant positie.
Foto hierboven: Zijlicht in een deuropening bij het Mémorial Interallié. Het is niet mijn favoriete locatie, maar terwijl de meeste fotografen op de shooting days foto's maken op het plein (in volle zonlicht, nota bene), concentreer ik mij op de gebouwen.
De twee foto's rechts: het licht valt de gebouwen binnen, raakt de grond en de reflectie creëert een heel mooi effect. De verlichting in een fitnessruimte (waar de spiegels hangen...) is verticaal licht dat van bovenaf komt. Hier komt het licht van de grond. Het tegenlicht helpt ook om de schouders te accentueren. Het is aan te raden de camera in de schaduw te houden om overstraling en verminderd contrast te voorkomen.
De foto hierboven is ook genomen in La Décaperie.
De laatste foto rechts is één van mijn favorieten, en het is een belichting die (zij het met moeite) in de studio te realiseren is. Hier zie ik direct dat deze locatie prachtige perspectieven biedt. Het is niet nodig om lampen te verplaatsen, de softbox te vervangen, enzovoort. Gewoon het model op de juiste plaats zetten en een foto nemen.
Fotografen die niet gespecialiseerd zijn in urbex, zien de omgeving niet. Elk fotograaf is hier wel eens langsgekomen tijdens de shooting days en heeft de muurschildering Fanatics niet gezien. En je moet wel een fanatiekeling zijn om op hoog niveau te trainen.
En dan is het einde van de zomer gekomen. Geen buitenshoots meer (eigenlijk helemaal geen shoots meer...). Volgend jaar in de lente maak ik nog een of twee shoots op deze locatie (hoe hoger de zon staat, hoe mooier het effect op sommige foto's). Dan heeft de plek al zijn geheimen prijsgegeven en is het tijd om verder te trekken.
