Zwartwerk en sluikwerk


Fotografie » Samenwerkingen » Zwartwerk en sluikwerk

Voor de fiscus en de sociale inspectie bestaat een hobby niet. Het begrip "TFCD" is overal gekend, behalve in ons apeland.

Er is een verschil tussen zwartwerk en sluikwerk.

Zwartwerk

De definitie van zwartwerk is duidelijk: werk verrichten (en betaald worden), en die niet aangeven. Bij zwartwerk is zowel de opdrachtgever (de betaler) als de "werknemer" (die het geld ontvangt) schuldig aan zwartwerk.

De werknemer of ambachtslid moet ingeschreven zijn in de kruispuntbank van ondernemingen en de voorwaarden van het beroep respecteren. Vroeger kon niet iedereen het beroep "fotograaf" uitoefenen, dit is nog steeds van toepassing voor bepaalde gespecialiseerde beroepen.

In de praktijk betekent dit dat je geen geld mag ontvangen als je mensen fotografeert. Maar ook modellen mogen geen geld ontvangen. Enkel de verplaatsingsonkosten mogen vergoed worden: er bestaan fortaitprijzen per kilometer die gerespecteerd moeten worden. Als zowel model als fotografen zich moeten verplaatsen, dan betaalt de persoon die de korste weg afgelegd heeft het verschil.

Als je als fotograaf je model betaalt (die gebeurt vaker dan het omgekeerde!) dan moet je een contract opstellen waarin staat dat het model ingeschreven moet zijn in een kruisbank, zo ben je safe. Om 100% veilig te zijn moet je de gegevens in het contract opnemen (handelsregister nummer, BTW nummer) en een faktuur vragen.

In het algemeen is het een slecht idee om het model te betalen. Dit is OK als je beginnende fotograaf bent (eigenlijk betaal je leergeld), maar zodra je ervaring hebt is er een wisselwerking tussen model en fotograaf. Een echte amateurfotograaf die door zijn hobby gebeten is zal proberen iedere foto zo goed mogelijk te maken. De gemaakte portfolio is zowel een aanwinst voor de fotograaf als het model.

Het is wel zo dat je als amateur-fotograaf (die betaald wordt) meer riskeert dan een model dat tegen vergoeding poseert. De amateur-fotograaf gaat in concurrentie met de beroepsfotografen (die vaste kosten hebben: belastingen, taksen, opcentiemen, sociale bijdragen, voorheffing,...). Met één fotoshoot à 500€ per week (basis studioshoot voor een portfolio) en één trouwfeest per maand raken de beroepsfotografen niet rond. De amateur-fotograaf heeft al die kosten niet.

Sluikwerk

In tegenstelling met zwartwerk is er bij sluikwerk geen melding van betaling. Sluikwerk is meer algemeen dan zwartwerk.
“Sluikwerk is het werk dat bij een beroep hoort uit het ambachtswezen, de handel of de industrie en dat niet uitgevoerd wordt in ondergeschikt verband (arbeidscontract tussen werknemer en werkgever) of de wettelijke voorschriften van dit beroep overtreedt”.
Om van sluikwerk te spreken moet het werk
“door zijn omvang, technische aard, frekwentie of door het aanwenden van apparatuur een specifiek professioneel karakter heeft”.
Er is altijd sprake van sluikwerk als er reklame gemaakt wordt (je profileren als fotograaf op facebook is eigenlijk al genoeg).

In principe doet iedere amateurfotograaf dus aan sluikwerk, van zodra hij met iets meer dan een kodakske foto's trekt of hij vaak foto's trekt (zelfs met een kodakske van den aldi). In de praktijk worden er wel processen-verbaal opgesteld (meestal na klacht van een beroepsfotograaf), maar tot een gerechtszaak komt het zeer zelden. Onder druk van het Europees Gerechtshof wordt er een verjaringstermijn van twee jaar gehanteerd (wettelijk is dat nog 5 jaar), en het gerecht heeft een te grote achterstand.

Redelijkheid (?)
Hier gelden vooral de regels van de redelijkheid, aangezien de wetteksten onduidelijk en achterhaald door de praktijk zijn, en in principe amateur-fotografie verbieden. Aan de technische aard en het gebruik van professionele apparatuur kan de amateurfotograaf weinig doen, dit hoort namelijk bij zijn hobby. Je kan toch het gebruik van dure limousines niet vebieden, omdat "professionele apparatuur" voorbehouden is voor de vakman (in dit voorbeeld de taxichauffeur)? Vreemd dat de nmbs nog geen klacht ingedient heeft tegen carpooling, want mensen die carpoolen zijn minder geneigd de trein te nemen.

Een van de regels is dat je aangeklaagd kan worden wegens broodroof. Ook zo'n onduidelijk begrip. De vraag is of veel van de modellen die je fotografeert ooit de stap zouden zetten naar een beroepsfotograaf voor het maken van een portfolio. Met de prijzen die gehanteerd worden door beroepsfotografen (beginnend bij 500€) is de kans zeer klein dat een beginnend model deze investering zal doen. Er zijn voldoende fotografen die dit gratis doen.

Trouwfeesten, communies en andere evenementen zijn een gevaarlijk punt. In theorie is er geen verschil met de klassieke modellenfotografie, behalve dat de beroepsfotograaf daarvan moet leven. Een trouwfeest fotograferen wordt "meer" als werk aangezien dan een jong model fotograferen. Het is de vraag of jonge koppels nog een beroep zullen doen op een beroepsfotograaf, als er voldoende mannen met een kodakske rondlopen (familieverband tot tweede graad is geen sluikwerk). Vaak stelt de beroepsfotograaf zich weinig flexibel op en verbiedt hij andere fotografen op de trouwfeest (tja, hij wilt het risico niet nemen dat de amateur-fotografen met betere foto's afkomen). Op de foto's van de beroepsfotograaf rust auteursrecht, en voor iedere afdruk moet je extra betalen. Er zijn weinig beroepsfotografen die de foto's in digitaal formaat vrijgeven.

Hoe zal dit verder evolueren? Tja, de staat heeft weer geld nodig. Ze zullen een extra vergunning in het leven roepen om foto's van mensen te mogen maken. Er zijn al extra taksen op geheugenkaarten, CD en DVD plaatjes, computers, printers, scanners (reprobel, recupel, billijke vergoeding, sabam,...), dus waarom niet op het aantal kliks van je fototoestel.

En de fotograaf? Tja, toen de automobiel en de trein gemeengoed werden hebben we de koetsen en koetsiers afgevoerd. Zij hebben zich moeten reconverteren en zijn bijvoorbeeld garagehouder geworden. De tijd is al lang voorbij dat je de job dat je op school leerde zal blijven doen totdat je doodvalt. Fotografen zullen rekening moeten houden met de nieuwe realiteit en zich specialiseren in produktenfotografie, verhuur van hun fotostudio, organisator van evenementen (een trouwfeest vraagt heelwat coördinatie en de ex-fotograaf kan als ceremoniemeester optreden)


Het organiseren van een fotoshoot (zelfs onbetaald) is sluikwerk van zodra je reklame maakt voor je diensten

In principe zal je enkel een bezoek van de FOD Economie krijgen als je aangeklaagd bent (door een vakfotograaf of door een jaloerse amateur-fotograaf).
Vooral het tweede gebeurt vaak!
Er zal dan een proces-verbaal opgemaakt worden.

Paginas die volgens Google je zouden kunnen interesseren

-