Hoe werd er vroeger in de studio gewerkt (als je niet kon beschikken over een fototoestel met LCD schermpje om de weergave te controleren)?
Voor studio-fotografie werden er vaak midden-formaat fototoestellen gebruikt die een negatief van 6 op 6 cm produceerden. Men kon snel contactafdrukken maken van de negatieven ter controle. Midden formaat film was echter duurder dan kleinbeeldfilm en met een filmrol kon men bijvoorbeeld 8 of 9 foto's maken.
Voor het bepalen van de juiste belichting is er geen probleem: met een lichtmeter kan je snel en accuraat de juiste belichting bepalen door de flitsers te laten afgaan en de lichtpuls te meten. Ten opzichte van een digitaal fototoestel heeft film een voldoende reserve zodat je minder snel te kampen hebt met overbelichting en overstuurde beelden. Het beeld kan eventueel nog gecorrigeerd worden bij het maken van afdrukken.
In die tijd waren de studioflitsers soms niet uitgerust met modelling lights (continu licht), en als die over een modelling light beschikken, dan kloppen de proporties niet (één flitser geeft meer licht dan de andere, waardoor het evenwicht van het beeld verloren gaat). De flitslampen geven ook een ander soort licht dan de modelling lights waarmee de studioflitsers uitgerust zijn. De opheldering van een gezicht die heel mooi was met de modelling light kan soms afschuwelijk zijn bij het flitsen.
De oplossing is vooraf een testfoto met een Polaroid te maken: daarmee kan je zien of de lichtverhoudingen kloppen. De polaroid-foto geeft het beeld weer bij het flitsen, zoals die later op negatief opgenomen zal worden.
De polaroid dient enkel voor de tests. Een Polafoto heeft een te beperkte dynamiek, is niet scherp genoeg en is niet stabiel genoeg. En het is nagenoeg onmogelijk om van een polaroid foto een vergroting te maken.
Voor de uiteindelijke foto op hoge resolutie wordt er dan gefotografeerd met een klassieke spiegelreflex of met een 6×6 rolfilm.
De meeste 6×6 middenformaat toestellen konden uitgerust worden met een speciale rug waarin Polaroid-film ingebracht werd, dit was de beste oplossing omdat altijd hetzelfde toestel gebruikt wordt.
Natuurlijk was het ook mogelijk een echte Polaroid camera te gebruiken, maar die had niet dezelfde optische eigenschappen en mogelijkheden, waardoor het uiteindelijk beeld toch nog verschillend was van de Polaroid foto.
De naam van Polaroid als "testfoto" is ingeburgerd in de mode- en modellenwereld, in zoverre dat men nu nog spreekt van een Polaroid of polas als men het heeft over testfoto's voor nieuwe modellen (zie voorbeeldfoto links).
Het principe van instant fotografie (scheikundig proces) staat hier uitgelegd. Er bestaat tegenwoordig nog steeds systemen voor instant-fotografie.
Testfoto met Polaroid
