De Rembrandt-uitlichting is één van de meest caracteristieke vormen van belichting bij portrets. Het is geen vorm van belichting die spontaan door beginnende fotografen gebruikt wordt.
Dit artikel is een vervolg op de basistechnieken uitlichting, en in het bijzonder de lichtopstelling bij portrets. Het is aangeraden deze twee pagina's eerst te lezen.
Als je maar één lichtopstelling zou willen leren, leer dan de Rembrandt opstelling. De andere lichtopstellingen zijn spontaan en natuurlijk. De opstelling (licht en model) situeert zich tussen "short" en "split". De Rembrandt lichtopstelling geeft iets speciaals aan de foto, waardoor die automatisch de aandacht trekt door het spel van licht en schaduw.
Zoals de short lighting lijkt het gezicht smaller bij Rembrandt-licht. De lichtbron wordt wat hoger geplaatst om een natuurlijk lichteffekt te creeren. Je zal wat met de hoogte van het licht moeten spelen om een geslaagde foto te bekomen (laat het model langzaam knikken met zijn hoofd).
De Rembrand opstelling wordt gekenmerkt door een heldere driehoek op de wang aan schaduwkant. De driehoek of diamant mag niet groter zijn dan de neus en niet breder dan de ogen (anders wordt het een short uitlichting).
Men gebruikt één hoofdlicht (key), vaak aangevuld met een reflector of een tweede zwakke lichtbron om de schaduwen uit de ruis te halen (opheldering). Men laat het model naar de camera kijken, maar dat hoeft niet.
Een goede Rembrandt opstelling laat de karaktertrekken van het gezicht goed uitkomen.
Als lichtbron gebruikt men een gemiddelde softbox, afmeting van 50 à 80cm waarbij de grootte van de softbox bepaald wordt door de afstand tot het model. Voor een afstand van 2 meter zal men een softbox van 80cm gebruiken. Een te kleine softbox geeft een zeer ruwe huid op de overgang van licht en schaduw, terwijl een te grote softbox de eigenschappen van de Rembrandt lichtopstelling doet vervagen.
Men zegt dat de Rembrandt uitlichting gemaakt is voor mannelijke modellen, en dit is deels waar: Rembrandt schilderde en tekende vooral mannen met deze lichtopstelling. Maar dezelfde lichtopstelling kan ook bij vrouwen gebruikt worden als de lichtbron niet te geconcentreerd is.
Er volgen drie voorbeelden die genomen zijn op een buitenlokatie. Het is een lictopstelling die moeilijker te realiseren is buiten de studio. Zie bijvoorbeeld de eerste foto waarbij de schaduw zeer scherp afgetekend is. Het is vaak gemakkelijker te kiezen voor een short opstelling waarbij er geen schaduwen ontstaan onder de oogballen: de short opstelling is vaak meer flatterend voor het model. Voor iedere geslaagde Rembracht-licht foto kan ik je tientallen geslaagde foto's tonen met een short lichtopstelling.
Rembrandt uitlichting
Zijn bekende zelfportret gebruikt natuurlijk deze lichtopstelling.
Selfie de Rembrandt